Bijtijds seksuele voorlichting
C. den Hamer | 30 reacties | 23-05-2012| 12:09
Vraag
Een aantal mensen in onze omgeving heeft ons aangeraden om ons zoontje (tien jaar) bijtijds seksuele voorlichting te geven, anders "leert hij het van de straat." Op school krijgt hij nu voorlichting. Ons werd aangeraden om het boek van Stephen Arterburn te kopen (titel: "Het gevecht van iedere jonge man" (aangeprezen in het RD). Zo gezegd, zo gedaan. Nu blijkt daar een hoofdstuk in te staan over masturbatie. Maar ik vraag mij af, moet ik een kind van 10 jaar nu al vertellen wat masturbatie is? Die hormoontjes spelen voorlopig nog niet op. Op welke leeftijd is dit boek misschien wel geschikter?
Antwoord
Ik ben er zelf niet direct een voorstander van om via een boek de kinderen voor te lichten. Wel kan ik mij voorstellen dat het ouders kan helpen bij het geven van seksuele voorlichting aan de kinderen. Ik denk ook niet dat het geven van voorlichting pas plaats kan vinden op een bepaalde leeftijd. Onmiskenbaar is dat (jonge) kinderen veel oppikken uit hun omgeving en dat terrein is momenteel veel groter dan een aantal jaren geleden. Onderschat de media niet en de mogelijkheden van het gebruik van internet. Van nature zijn kinderen nieuwsgierig dus ook op het gebied van seksualiteit. Ik denk dat ouders er goed aan doen te laten merken dat er ook op het gebied van seksualiteit gesprek met hen mogelijk is.
Heel jonge kinderen stellen vaak al de vraag waar ze vandaan komen. Dat biedt al gespreksstof. Het geven van eerlijke antwoorden op gestelde vragen van kinderen maakt dat het onderwerp een ongedwongen plaats krijgt binnen de opvoeding. Daarbij lijkt het ook goed niet meer te vertellen dan het kind op dat moment wil weten. Dit om te voorkomen dat het zaken te horen krijgt waar het nog helemaal niet aan toe is. Het gesprek over de gestelde vraag lijkt voldoende voor dat moment als daarbij de uitnodiging wordt gegeven indien men meer wil weten dat kan vragen.
Voor ouders is het technische gedeelte vaak het minst moeilijke deel om te vertellen. Belangrijk is echter dat ouders ook het belevingsdeel durven vertellen. Het mooie en fijne van eenwording tussen man en vrouw en daarvan te mogen genieten. Dat God het zo in Zijn Schepping heeft gelegd dat man en vrouw naar elkaar verlangen, ook seksueel en dit wonderlijke wijze mogelijk heeft gemaakt.
Het is niet zo dat gesteld kan worden dat bij kinderen van de leeftijd van tien jaar masturbatie nog geen rol zal spelen. Er zijn kinderen, ook die leeftijd, die ontdekt hebben dat het strelen van de geslachtsdelen genot teweeg brengt. Het nog niet geslachtsrijp zijn betekent niet dat de gevoelens er dan ook niet zijn. Ouders die laten merken dat seksualiteit een onderwerp is waarover gesproken kan worden geven het gesprek over masturbatie ook een plek als het kind daar aanleiding toe geeft los van een bepaalde leeftijd.
Ik hoop dat ouders het gesprek over seksualiteit met hun kinderen niet mijden en het gesprek erover niet slechts aan anderen over laten. Daar zijn onze kinderen te kostbaar voor ook in hun seksuele ontwikkeling.
Met vriendelijke groet,
Kees den Hamer
Dit artikel is beantwoord door
C. den Hamer
- Geboortedatum:15-03-1953
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:Zwolle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Psychotherapeut/Seksuoloog NVVS, GGZ Cruciaal
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Vragensteller vraagt of je een kind van 5 al moet voorlichten.
Daaruit maak ik op dat ze haar verantwoordelijkheid wel neemt.
In mijn antwoord geef ik aan hoe ver je kunt gaan en dat je dat het beste gedoseerd kan doen.
Ik heb wel rekening gehouden met hun leeftijd, je gaat een kind van 4 ook geen wiskunde sommem voorhouden.
Als een kind 10 jaar is loop je mi al achter de feiten aan.
Overigens is 10 jaar echt laat om aan seksuele voorlichting te beginnen want je staat er versteld van wat ze allemaal al weten op die leeftijd (en durven vragen in de klas....)
Ik ben ook echt een voorstander van jongs af aan alles benoemen en vragen beantwoorden. Nu hebben wij een zoontje (3) wat wel heel veel vragen stelt... (zo wilde hij echt perse weten hoe die baby toch uit mijn buik gekomen was, hij bleef maar vragen en ik heb het hem ook gewoon verteld) dus ik kan me weinig voorstellen bij kinderen die niets vragen...(ook niet als je samen gaat douchen, omkleden etc...ze zien toch verschil?)
Ik heb vroeger ook gewoon goede voorlichting gehad...Mijn moeder vertelde het toen we samen de was een het opvouwen waren en daarna mocht ik het bijbehorende boekje lezen, dat vond ik heel fijn. Er werd ook open over gepraat en feest gevierd als je ongesteld geworden was (mogelijk teken van vruchtbaarheid) dus taart en een bosje bloemen! Ik heb daar goede herinneringen aan en kan me dus weinig voorstellen bij al die taboes...
Ons christenen is allemaal vanaf allerkleinst geleerd dat we kleren aan hebben om de schande van onze naaktheid te bedekken. Ik wist vroeger niet anders dan dat we ons voor delen van ons lichaam dienden te schamen. Volgens mij komt hier alle seksuele taboe uit voort. Het kind voelt haarscherp aan waar ouders zichzelf niet vrij in voelen, en kopieren dit vrijwel direct.
Als je kind van 13 zo reageert zou ik zeker er ook niet verder op doorgaan. Ze geeft hier zelf haar grens aan. Jammer, maar verder doorpraten is dan idd alleen maar negatief. Het woord sex alleen is kennelijk al erg beladen voor haar.
Misschien op een ander subtieler moment, en anders denk ik dat forceren juist het tegenovergestelde effect heeft. Juist pubers kunnen zich heel kwetsbaar voelen en daarom een zichzelf beschermende muur optrekken.
Laat iedere ouder maar doen wat hij/zij het meest geschikt vind. Opvoeden is een optelsom van ontelbare invloeden en onze kinderen hebben denk ik al een enorme voorsprong dat ze uberhaupt zijn voorgelicht. Wat een stap voorwaarts, laten we onszelf maar eens een flinke schouderklop geven.
- 1
- 2
