Grazen bij Jij daar!
Ds. R. van de Kamp | 25 reacties | 14-05-2012| 16:57
Vraag
Ik heb een vraag voor ds. R. van de Kamp n.a.v. zijn artikel in het RD van 27 april over jongeren en het luisteren naar ouderen. Dominee, u verwijst in uw bijdrage indirect naar de stichting Jij daar! Grappig vond ik het om te lezen dat u vrijwel dezelfde conclusies over jongeren trekt als Koos de Jong, de oprichter van Jij daar! Vorig jaar was ik bij een lezing van hem in Nunspeet, die handelde over hoe jongeren denken en doen. Toen ik uw bijdrage in het RD las dacht ik: ds. Van de Kamp is daar blijkbaar ook geweest ;-) De stichting Jij daar! houdt trouwens ook avonden voor ouderen en jongeren samen, de zogenoemde Levensbronavonden. U wordt dus op uw wenken bediend. Maar waar het mij echter om gaat is de indirecte kritiek op de jongeren die naar de avonden van Jij daar! gaan. U hebt diverse Jij daar!-avonden bijgewoond, met jongeren gesproken en de indruk die bij u achterblijft is dat het bij deze jongeren vooral gaat om de ambiance, een goed gevoel en de ontmoeting met andere jongeren. Zeker, die jongeren zijn er. Die kom ik daar ook tegen. Maar bij het gros van de bezoekers leeft een verlangen naar een ontmoeting met de Heere Jezus. En dankzij de bijzondere sprekers uit de reformatorische kerken, ook uit de HHK, gebeurt dat ook. De Heere zegt immers zelf, "daar waar twee of meer mensen vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden." En die belofte maakt Hij op deze avonden steeds opnieuw waar. Ik ben vooral benieuwd naar het antwoord op de volgende vraag: Waarom preken dominees in hun eigen gemeente anders dan op een jongerenavond? Waarom krijg ik in de kerk een 17e eeuws taalgebruik te horen op een speciaal domineestoontje en kunnen diezelfde dominees op een jongerenavond wel normaal praten in bovendien begrijpelijk Nederlands? Ik heb het idee dat zelfs veel ouderen in de kerk er vaak niks van snappen. Zijn die dominees soms bang voor de kerkenraad? Zijn ze bang dat ze niet 'behoudend' genoeg over komen of degelijk genoeg klinken? En om antwoord te geven op uw vraag in het artikel... we luisteren graag naar ouderen, vooral als ze in eenvoudige en begrijpelijke woorden vanuit hun hart over de Heere Jezus praten. Het probleem is echter: het gebeurt zo weinig. Wat we van ouderen vooral horen is: "jij moet of jij mag niet...!" En als het alleen daar bij blijft, dan ontstaat bij ons inderdaad te neiging om te gaan 'grazen'. Grazen is namelijk ook eten! En wat we ook bij Jij daar! te horen krijgen is, dat we een taak hebben in onze eigen gemeente en deze niet in de steek mogen laten. Dat we de gemeente in ootmoed en bescheidenheid moeten dienen. Begrijpt u dat dit voor ons soms enorm lastig is, vooral als we als we in onze eigen gemeente alleen een vinger zien die ons beschuldigend aanwijst maar die niet of nauwelijks naar Boven wijst?
Antwoord
Beste vriend(in),
Hartelijk bedankt voor je constructieve vraag! Mijn artikel in het RD, waar ik overigens heel veel positieve reacties op heb gekregen van met name jongeren, was een reactie op het artikel van twee jongeren van de stichting Jij daar! in het RD van 21 april 2012. Waar ik door werd geraakt was het uitgangspunt van het artikel, dat zolang ouders en ambtsdragers er een puinhoop van maken, zullen de mensen van Jij daar! wel uitleggen hoe onze jongeren met dat opgestoken vingertje om moeten gaan. Hier schrok ik van! Ouders en ambtsdragers mogen blijkbaar gewoon zo worden weggezet. Maar pas op: kom niet aan Jij daar! Bij veel dingen in onze traditie kunnen vragen worden gesteld, maar dit gaat tegen Gods geboden in. Het vijfde gebod, eert uw vader en moeder, is hier in het geding. En dat is wat mij bezighoudt. En ik weet het, het gaat niet goed in onze gezinnen en er is veel aan de hand in onze gemeenten. Is dat ook jouw nood? En ik vraag door: is dit ook jouw schuld? Is het dan bijbels om de taken van ouders en ambtsdragers over te nemen? Heeft de HEERE ons niet juist in het gezin geboren willen worden, waar we geboren zijn en heeft Hij niet juist de ambten in de kerk gegeven om ons te regeren?
Als dominees onverstaanbaar zijn en niet te begrijpen, heb je daar dan met hen over gesproken? Ik herken mij er zelf niet in als ik met een preektoon onbegrijpelijke taal uitsla. Natuurlijk mag kanseltaal geen straattaal zijn, maar daarom hoeft het niet onbegrijpelijk te zijn. En een preektoon is beslist af te keuren. Wij werden daar in onze opleiding altijd voor gewaarschuwd. Maar als ik een preek houd, dan praat ik toch anders dan wanneer ik achter een bak koffie zit. De ernst van het moment, de bewogenheid met de hoorders, het staan voor Gods aangezicht zijn zaken die daar een belangrijke rol in spelen. Ik stel mij altijd kwetsbaar op om ook de drempel naar jongeren toe zo laag mogelijk te houden. Er is echter nog nooit een jongere bij mij geweest die zegt dat ik niet te volgen ben. Ik zie echter wel, dat als ik heel concreet word en in het vlees begin te snijden (dat is overigens ontstellend moeilijk, want dan moet ook mijn vlees eraan), dat jongeren, en ook ouderen, dat niet altijd fijn vinden. Want je moet niet aan het genot van mensen komen! Je mag alles van de kansel verkondigen, maar als je aan het genot van mensen kom, dan krijg je weerstand. Dat geldt overigens ook als je aan het genot van Jij daar! komt.
Het is zo goed om aan de voeten van ouderen te zitten. Dat doe ik ook nog regelmatig (ik ben nog maar 51). Ik kom nog wel eens bij een stokoude vrouw, vooral als ik wat moedeloos ben. Zij mag altijd goed van de HEERE spreken, zodat je daar vaak bemoedigd vandaan komt. Maar zoeken we deze mensen ook op? In onze gemeente zijn levende brieven van Christus, maar ze krijgen nauwelijks bezoek van de jongeren uit de gemeente. Misschien heb jij antwoord voor mij?
In onze gemeente zijn we als kerkenraad het gesprek aangegaan met onze jongeren. Dit betrof enerzijds de prediking en anderzijds het gemeenteleven. De prediking waren geen opmerkingen over en ook aan het gemeenteleven ontbrak er niets. Toch gaan er van onze jongeren naar Jij daar! om daar antwoord te krijgen op hun vragen. Wat denk je dat dit voor mij als ambtsdrager doet? Wat denk je als een jongen steeds tegen zijn moeder zegt: ik eet bij de buren, want daar is het veel lekkerder! En de buren zijn niet verantwoordelijk voor de gezondheid van die jongen, dus die kunnen het hem prima naar de zin maken. Wat een pijn voor de moeder, die alles op alles zet om haar jongen te geven wat hij nodig heeft. En dat is niet altijd fijn. Maar als het eten van moeder nu ongezond is? Dan is dat het probleem en dat moet worden opgelost. Dat los je echter niet op door bij de buren te gaan eten. Zo lost Jij daar! het probleem niet op, maar maakt het eerder nog groter. Daar ligt mijn zorg!
Het gevaar van de Jij daar! avonden is dat je losgeweekt wordt van je gemeente. Overigens ken ik de predikanten van de HHK die op de Jij daar!-avonden spreken goed. Ik heb ze er niet op kunnen betrappen dat zij anders praten of andere dingen zeggen als zij preken. Het probleem is dat er op Jij daar! voor een thematische benadering wordt gekozen. In de prediking wordt er een tekst verklaard. Bovendien concentreert zich de reformatorische eredienst rond het Woord. Daarom worden er alleen de psalmen gezongen. Bij Jij daar! worden ook andere liederen gezongen en andere instrumenten gebruikt, waardoor de ambiance direct heel anders is. Als je vervolgens in je eigen gemeente komt, dan is het daar maar stoffig. En dan die dubbele noten en altijd weer dezelfde opbouw van de dienst. Zo is de kans groot dat je losgeweekt wordt van de gemeente.
Dus vriend(in), het is niet eenvoudig. Ik weet het niet meer. Ik ben afgekeurd als vader en als dominee! Maar… de HEERE gaat door. En dan krijg ik weer moed. En dan komt er bewogenheid met zondaren. Met mensen die zondaar geworden zijn en met mensen die geen zondaar willen zijn. Ik hoop dat wij elkaar mogen vinden voor Gods genadetroon! Worstelend voor onze ouders, ambtsdragers, opvoeders, docenten, jongeren, ouderen en de kerk, die de HEERE ons nog geeft!
Met hartelijke groet en Gode bevolen,
Ds. R. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. van de Kamp
- Geboortedatum:26-09-1960
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als je schrikt van deze lezing, dan schrik je vast ook van de bijbelse oproep tot bekering. Volgens Henk Binnendijk moet een mens zich bekeren (100 procent verantwoordelijkheid van de mens) en is bekering alleen het werk van God (100 procent genade). Ben benieuwd naar de bijbelse onderbouwing van het onderbuikgevoel van @jsbach, die ongetwijfeld zijn verkeerde aantijging richting Jij daar! nu zal rechtzetten ;-)
De zorg die de dominee uitspreekt richting Jij daar! is een prima uitgangspunt om eens met elkaar daarover in gesprek te gaan. En als @jsbach soortgelijke of andere moeiten heeft met Jij daar!, dan is er niemand die hem tegenhoudt om datzelfde te doen. Volgens mij is dat zelfs een bijbelse opdracht.
Ik begrijp het dus niet, maar ik geloof!
- 1
- 2