Ontevredenheid
Ds. P.C. van Keulen | Geen reacties | 08-05-2012| 11:06
Vraag
Regelmatig heb ik een gevoel van ontevredenheid. In veel situaties heb ik altijd het idee/gevoel dat anderen in mijn omgeving het beter, mooier of meer hebben dan ik. Nu is het is sommige gevallen ook zo dat anderen misschien bereiken wat ik ook zou willen bereiken. Maar anderzijds weet ik dat ik zoveel heb om blij, dankbaar en tevreden mee te moeten zijn. Toch komt het gevoel van ontevredenheid telkens terug. Ik weet niet goed wat ik er mee moet en hoe ik hier vanaf kan komen. Misschien heeft u tips?
Antwoord
Beste vragensteller,
Dat er een groot verschil is in deze wereld tussen mensen mag duidelijk zijn, er zijn mensen die meer hebben te besteden dan anderen, er zijn jongeren die hard moeten werken om het vmbo te halen en er zijn er die op hun slofjes het gymnasium doen. De één bereikt meer dan de ander. Hierbij moeten we voorop stellen dat ieder zijn of haar talenten gekregen heeft van God en dat daar dus altijd onderscheid zal zijn tussen mensen, wat zij bezitten en wat zij bereiken. Dit betekent niet dat de één zich boven de ander mag verheffen, zich meer of beter mag voelen.
Nu is het, zoals je weergeeft, dat je regelmatig een ontevreden gevoel hebt als je naar een ander zijn of haar situatie kijkt, terwijl je beseft dat je zoveel hebt om blij, dankbaar en tevreden over te zijn Gelukkig heb je nog zoveel om blij en dankbaar voor te zijn; zie het als gave van God in jouw leven, de dingen die je hebt, die je kunt doen, dat wat je bereikt hebt, waar je ook dienend mee bezig mag zijn in jouw omgeving. Als er meer nodig was dan had God jou dat wel gegeven.
Bedenk ook dat het wezenlijke niet zit in de veelheid, de grootheid, maar in het leven met God in Jezus Christus, dat is het bezit van het allergrootste, het allervoornaamste, namelijk het goed dat nimmermeer vergaat. De Bijbel laat dat ook duidelijk zien: wie was beter af, de rijke man of de arme Lazarus. Beter dan dit tijdelijke leven is de goedertierenheid van God. Het is wel zo dat iemand die rijk is, een hoge positie heeft, per definitie niet arm hoeft te zijn in geestelijk opzicht, wat zien we dat bijvoorbeeld bij Abraham en Lazarus, beiden zien we delen in de hemelse rijkdom; ze waren en zijn beiden schatrijk al was daar in het aardse leven een groot verschil.
Ook al is het voor jou een strijd, toch past het ons niet om ontevreden te zijn, "beter is een weinig met de vreze des HEEREN dan een grote schat en onrust daarbij" en "het weinige dat de rechtvaardige heeft is beter dan de overvloed van veel goddelozen."
Moet ons dat juist niet doen zien op het leven met God dat ver gaat boven het goud en het zilver? En moet het ons juist niet doen zien op wat wij aan genadegiften hebben ontvangen, hoe dat anderen mogelijk ook meer mogen bezitten en bereikt hebben?
Ik denk nog aan de tijd dat ik mijn leer-vicariaat deed bij een nu inmiddels overleden predikant; hij woonde in een plaats waar mooie en grote huizen zijn, en daar mocht ik dan pastorale bezoeken brengen; voordat ik daar heen ging zei hij eens: de huizen zijn groot en mooi, er is veel rijkdom en aanzien, maar ga maar eens achter de deuren kijken. Hoe mooi en rijk alles ook inderdaad was, wat was er achter de deuren veel zorg en verdriet. Wie zou willen ruilen? Verkijk je daarom niet op anderen, maar kijk maar veel naar wat God jou gegeven heeft.
Natuurlijk mag je idealen hebben, natuurlijk mag je iets graag willen (bereiken), maar waak ervoor dat het niet een obsessie wordt en het vele goede wat je al mag gekregen hebben uit Gods vaderlijke hand doet verbleken. Waakt en bidt dat je niet ontevreden zal zijn. Als je ogen heengetrokken worden naar wie anderen zijn en wat zij bezitten, kijk dan direct naar dat wat God jou gegeven heeft.
Hartelijke groet en Gods zegen toegewenst in alle dingen,
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
