Verkering uitgemaakt maar rotgevoel blijft

Alie Hoek - van kooten | Geen reacties | 24-10-2005| 00:00

Ik heb tijdens kamp verkering gekregen met een jongen. Toen voelde ik mij heel fijn en gelukkig. Na kamp ben ik op vakantie geweest en begon ik mij gespannen en onrustig te voelen. Daardoor ging ik denken: geef ik wel genoeg om hem? En waarom is dat verliefde gevoel ineens weg? Ik heb hem dit allemaal verteld en hij begreep het goed. Na de vakantie was die onrust en het schuldgevoel zo erg dat ik slecht sliep, veel overgaf en erg jankerig was.

Na de vakantie heb ik hem dus weer voor het eerst gezien en was ik blij om hem te zien, maar toch was er ook nogal eens een onrust en gespannen gevoel. De dag erna voelde ik mij zo beroerd, ik wist niet wat ik er mee aan moest. Ik heb het er met mijn ouders over gehad en ma gaf advies om het eventueel uit te maken. Ik wilde van die onrust af en ben naar hem toegegaan om het uit te maken. Nadat ik het uitgemaakt had voelde ik mij nog rot.

En, nu een paar dagen erna, blijf ik mij gespannen voelen. Ik weet niet wat ik moet doen. De ene keer denk ik: ik wou dat ik het niet uit had gemaakt en de andere keer ben ik er blij om. Ik heb hem gevraagd om 1 a 2 weken geen contact te zoeken, omdat ik rustig wilde nadenken. Ik kon niet zeggen: ik hou van jou, terwijl ik wel het gevoel heb dat te moeten kunnen zeggen. Ik weet dat die eis te groot is maar mijn gevoel zegt echter het tegenovergestelde.

En nu weet ik niet wat ik moet doen. Ik weet dat we heel goed bij elkaar passen, voel me enorm bij hem op mijn gemak, ook met het geloof zitten we op een lijn. Maar ik mis het verliefd zijn. Kan dat onder grote spanning wel terugkomen? Ik weet dat ik heel gevoelig ben en heel snel van slag ben als het niet gaat zoals ik het had verwacht. Ik dacht dat verkering alleen erg leuk zou zijn. Ik hoop dat mijn vragen duidelijk zijn. Mijn grote vraag is wat moet ik doen?

Om met het laatset te beginnen: “verkering krijgen is niet alleen maar leuk, maar soms ook heel moeilijk”. Eigenlijk wil je het nu al helemaal zeker weten, terwijl dat gewoon niet kan. En bovendien zie je nu zelf dat je niet constant alleen maar verliefd bent. Als dat wel zo zou zijn, dan zou het allemaal veel makkelijker zijn. Je hebt juist verkering met elkaar om te zien of je bij elkaar past, dan kun je gewoon van te voren niet alleen maar zeker weten.
 
Je schrijft dat je weet dat je heel goed bij elkaar past, dat je je enorm op je gemak voelt en dat je ook met het geloof op een lijn zit. Dat zijn nu juist allemaal dingen die voor een goed huwelijk heel belangrijk zijn, veel belangrijker zelfs dan die gevoelens van verliefdheid. En dat zeg je bovendien op een moment dat je niet eens zo heel erg verliefd bent. Een verliefdheid dient er ‘alleen maar’ voor om twee vreemde mensen bij elkaar te brengen. Ga praten met die jongen, ga met elkaar om en kijk zo of je wel of niet verder zult gaan, maar ga het niet allemaal bij voorbaat al zitten uitvissen. Daar heb je juist een verkeringstijd voor nodig om daar achter te komen.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

940 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven