Geworstel en getob
J.W.N. van Dooijeweert | 20 reacties | 19-03-2012| 08:39
Vraag
Aan evangelist Van Dooijeweert. Ik heb de laatste tijd heel erg veel gesprekken met een collega van de Gereformeerde Gemeente. Zij zit in een hele rechtse gemeente en hecht heel veel waarde aan de grondslag en prediking van haar kerk. Toch worstelt zij veel met het kennen van Christus in je leven. Ze is er echt heel veel mee bezig. Ze denkt dat je enorm veel moet huilen over je zonde en dat je je gebrokenheid diep in je hart moet voelen. Je moet heel diep door de ellende gaan om God te leren kennen. Ik probeer haar met bijbelteksten zelf te laten ontdekken wat God zegt in Zijn Woord. Toch zegt ze: "Je kunt niet zomaar geloven wat je leest, dat moet God werken." En sowieso moet er eerst heel veel gebeuren voordat je leven vernieuwd kan worden: "Onze dominee had vijf jaar geworsteld om dominee te worden. Een ouderling werd zo van het voetbalveld geplukt en voelde diepe gebrokenheid en dorheid in zijn hart. Ik merk daar totaal niets van en als binnenkort moet ik sterven, ga ik naar de hel." Ik bid ook heel veel voor haar en we onderhouden geestelijke contacten, maar ik kom gewoon niet door haar heen. Ze zet zichzelf zo vast dat alles van God moet komen en dat je jezelf in alles maar bedriegt als je denkt een christen te zijn! Hoe kan ik hiermee omgaan vanuit het licht van de Bijbel. Hoe kan ik laten zien, naast het gebed, dat God overal doorheen werkt en Zijn genade ook voor haar persoonlijk geldt?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Lieve vraagstelster,
Wat een geworstel en getob toch. Er gaat iets niet goed in de rechtervleugel van onze kerken. En dat is op het punt dat jij me nu aanreikt. Noem het wat mij betreft de toe-eigening van het heil. Je mag het ook onder de noemer "ellendekennis" zetten. Maar hoe je het ook noemt: Het gaat echt fout als we deze richting inslaan. Ik begrijp volkomen wat zij bedoelt, ik ben zelf bij dit soort gedachten opgegroeid. Door mijn bijna 40 jaar preken-voorbereiden en de laatste twaalf jaar ook steeds lessen maken voor dominees in Peru, zijn mijn ogen gelukkig opengegaan voor de werkelijkheid van ons geloof.
Als eerste: "Ze denkt dat je enorm veel moet huilen over je zonde en dat je je gebrokenheid diep in je hart moet voelen. Je moet heel diep door de ellende gaan om God te leren kennen." Ik wil je een deel van een van de mooiste gedicht aanreiken:
Jezus, niet mijn eigen kracht,
niet het werk door mij volbracht,
niet het offer dat ik breng,
niet de tranen die ik pleng,
schoon ik ganse nachten ween,
kunnen redden, Gij alleen.
Zie, ik breng voor mijn behoud
U geen wierook, mirr' of goud.
Moede kom ik, arm en naakt,
tot de God, Die zalig maakt,
Die de arme kleedt en voedt,
Die de zondaar leven doet.
Huilen om je zonden is goed. Je "gebroken van hart" voelen is wat de Bijbel ons leert. Maar niet als betaalmiddel. Het is niet zo dat je "heel veel" moet voelen van je zondigheid en "heel veel" moet huilen erom en dat je dan pas bekeerd kunt worden. Dan staat alles op zijn kop. Helaas denken velen dit.
Niet jij of ik begint met huilen en dan komt de Geest en die vernieuwt mijn hart... O nee! Het is net andersom: Als de Heilige Geest intrekt in ons hart, dan gaan we de zonden zien, dan gaan we misschien zelfs wel huilen over de zonden. Je gebrokenheid voelen, pijn over de zonden is een vrucht van de heilige Geest.
Iets anders: "Je kunt niet zomaar geloven… dat moet God werken." Zal ik je eens wat vertellen: verschillende keren bestraft de Heere Jezus het niet-geloven. Ik noem er een paar. Lucas 24:25-27: "En Hij zei tegen hen: O onverstandigen en tragen van hart! Dat u niet gelooft al wat de profeten gesproken hebben! Moest de Christus dit niet lijden en zo in Zijn heerlijkheid ingaan? En Hij begon bij Mozes en al de profeten en legde hun uit wat in al de Schriften over Hem geschreven was." Markus 9:19: "En Hij antwoordde hem, en zei: O ongelovig geslacht, hoe lang zal Ik nog bij u zijn, hoe lang zal Ik u nog verdragen? Brengt hem tot Mij." Mattheüs 14:31: "En Jezus, terstond de hand uitstekende, greep hem aan, en zei tot hem: Gij kleingelovige! waarom hebt gij gewankeld?" Proef je hoe Jezus Zelf hier mee omgaat?
Het volgende stukje: "En sowieso moet er eerst heel veel gebeuren voordat je leven vernieuwd kan worden: Onze dominee had vijf jaar geworsteld om dominee te worden. Een ouderling werd zo van het voetbalveld geplukt en voelde diepe gebrokenheid en dorheid in zijn hart. Ik merk daar totaal niets van en als binnenkort moet ik sterven, ga ik naar de hel."
Er moet niets gebeuren voor je vernieuwd kunt worden. Alles, alles, ja alles (!!!) IS volbracht. Niet voor niets riep onze Heiland aan het kruis: "HET IS VOLBRACHT." Hij had Zijn taak volbracht. De weg naar de zaligheid is open. God is met de zondaar verzoend in het werk van Christus. Als je opnieuw geboren wordt, gebeurt er iets natuurlijk. Dan gebeurt er zelfs heel veel. Maar dat doet de Heere allemaal Zelf. Niets van ons hoeft daar bij. Niets van ons, MAG daar bij. Jezus alleen. Die worstelingen van die dominee hebben daar helemaal niets mee uitstaan. Dat gaat om zijn roeping tot dominee. Daar was hij niet klaar mee. Dat mag je hier niet bij betrekken. Die ouderling van het voetbalveld geplukt. Wie had dat gedaan? De Heilige Geest. Ja! Correct! Liep hij op dat voetbalveld te huilen over zijn zonden? Nee, hij liep achter de bal te rennen. En zette God hem stil en... besefte zijn zonde.
"Ik merk daar totaal niets van en als ik binnenkort moet sterven, ga ik naar de hel." Het is heel triest als je daar over gaat tobben. Het gaat niet om het merken van je zondigheid, enzovoort. Maar het gaat om Jezus. Je hoeft niet te denken: "Ik ben een goed Christen." Je moet jezelf afvragen of je van Jezus bent. Daar draait alles om. Ook voor je vriendin. De Heiland steekt Zijn armen ook naar haar uit: Kom naar Mij toe. Bij Hem is zaligheid voor zondaren die niets hebben. Die zich geen naam kunnen geven. Maar die diep in hun hart weten dat er buiten Jezus geen leven is. Dat alles van God moet komen is waar, maar het is al gekomen.
De angst voor "jezelf bedriegen" is ook alleen maar een vrome leugen. En denken: "Ik ga naar de hel", slaat helemaal nergens op! Het staat nergens in de Bijbel dat je naar de hel moet. Wel staat er dat mensen onwillig zijn om de Heere te dienen. "Gaat weg van Mij, u die niet gewild hebt dat Ik Koning over ben."
Je hebt niets aan een mooie buitengevel met allerlei rechtzinnige en zware kreten. Het gaat om het kruis van Christus, het gaat om Christus Zelf! In onze aangevochten en zichzelf verwoestende wereld zegt de Heere God: "Er is genade, ook voor jou!" Luister daar toch naar en haast je naar Hem toe. Hij wacht op je.
Jouw vraag: Hoe kan ik hier mee omgaan? Het is haast niet mogelijk om hier doorheen te komen. Deze ziekte zit zo diep geworteld en wordt door zoveel mensen nog steeds gekoesterd. Het is het plaveien van de weg naar de hel met heel ernstige gezichten en met veel zwaar gepraat. Maar straks sta je met al deze dingen voor Gods troon en Hij zal zeggen: "Ik ken u niet, gaat weg van Mij." Daar heeft de Heere niemand voor over, daarom laat Hij het Evangelie prediken: "Bekeert u en wordt behouden." Zoek de Heere en leef!!!
Hartelijke groeten,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ook ik heb 18 jaar gezeten onder de prediking van de rechterflank. Ook ik kreeg iedere zondag te horen dat je eerst diep, diep door het stof moet bukken en kruipen, dat je eerst zelfkennis, zondekennis en veel, heel veel verdriet moet hebben voordat je een klein stapje tot God kunt zetten. Wat zeg ik? Je kunt zelf niet tot God komen, God moet tot jou komen!
Maar dat wilde ik niet.... ik wilde niet een heel leven vol droefenis, rouw, in het zwart gekleed gaan en bukkent in het stof...
Toen ben ik me los gaan maken en heb het hele geloof vaarwel gezegd. Als je niets anders hebt gehoord dan dat DIT de waarheid is, dan zet je je af.
Totdat ik een paar jaar geleden hoorde dat het ook anders kan in het geloof. Liefde, blijdschap, genieten, vreugde....
En gelukkig mag ik daar nu soms iets van ervaren. Ik ervaar hoe God in mijn leven werkt, hoe Hij met Zijn hand, beschermend de mijne pakt en me wil leiden.
God heeft me doen inzien dat het geloof niet bestaat uit alleen maar zondekennis, ellende, bukken, rouwen, droefenis....
Maar oh wat heb ik het nog dagelijks moeilijk! Nog iedere dag hoor ik dat stemmetje in mijn hoofd van die rechterkant: je bent niks, je kunt niks, je bent een stofje in Gods ogen.
En wat worstel ik daarmee.
Ik hoop van harte dat je vriendin eens oprecht mag inzien wat er in de Bijbel staat geschreven: bekeerd u! Geloof en je zult zalig worden, klopt op de deur en er ZAL opengedaan worden! Zo eenvoudig is het. Geloof, geef je leven aan Hem, laat Hem in je hart en het is goed.
De wet leert dat je zelf allemaal dingen moet doen...Doe dit, doe dat, doe zo, en nederig zijn wordt zo bukken in het stof etc. (er hapt er maar 1 in het stof!)
Het mooie is dat je vriendin gelijk heeft dat God ook alles doet, met die bedoeling dat ze dan ook stopt met al het doen van haar wettische eigen werken ...
Niet door kracht, niet geweld maar door de Geest van God komen dingen (ook in je hart) tot stand.
Genade is dan ook gratis en voor niets! Net als een cadeau. Voor velen die alles wettisch zelf doen is dit vaak moeilijk te vatten. Opeens is het gratis...tja dat slaat ook op genade...
Als mens kan je hiervan wel be(af)keren. Jij, als vriendin kan dit patroon niet zomaar doorbreken Wel door de Kracht van het Woord. Paulus noemt het niet voor niets een betovering in gal 3. en wat niet uit de Geest is wordt niet verstaan (1kor12). Spreek maar hardop woorden (bijbelteksten) van God uit want door het gehoor is het geloof (rom 10:17 en dit Woord snijdt overal dwars doorheen
- Misschien kan je naast het dagelijks bidden een voorbeeld hiervan zijn ter demonstratie voor haar, hoe jij het gedaan hebt en dagelijks door de Geest doet. Blijf liefde tonen en verder getuigen
- Misschien je vriendin vertellen dat ze haar hart eerst aan de Heere Jezus geeft, wil er wat gaan gebeuren ( God zegt, Geef mij je hart, zodat Hij ook kan regeren=>als je het niet geeft, gebeurt er dus ook nauwelijks iets)
- Misschien kan je vriendin ook vertellen dat ze de Heere Jezus moet aanvaarden als zij wil dat Hij Heer van haar hart wordt
Veel zegen en blijft Liefdevol
joh1: 11 Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem <u>niet</u> aangenomen.
12 Maar zovelen Hem <u>aangenomen</u> hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam <u>geloven;</u>
Inderdaad die kunnen niet redden, geen betaalmiddel dus, maar het wordt dus wel ervaren. toch?! En nogmaals ik heb het ook in de zg. rechterkant van de ger.gem. nog nooit anders uit horen leggen. We moeten ook geen vertekend beeld geven.
Daar zit niks van ons bij, dus bidt om de Geest!! Hij kan, wat wij niet kunnen.
Toch geloof ik niet, dat je zonder zondekennis een Middelaar nodig hebt. Hoe weet je anders dat je een zondaar bent?
Zondag aan zondag horen mensen de wet voorgelezen worden in de kerk (want waaruit kent gij uw ellende: uit de wet van God) en het doet mensen niets, dan zijn we toch horende doof en ziende blind?!
Als de Heilige Geest harten opent voor Zijn Woord en wet, dan ga je, je zondige bestaan inzien en Jezus als Middelaar, onverdiend nodig krijgen.
Wat dat betreft ben ik het eens met ds. Simons, die zei dat er geen mens is die God zoekt, dus zoekende mensen bestaan niet. Daarom is het zo nodig dat de Heilige Geest werkt in ons hart!
Daarom bidt om de Heilige Geest, hij kan dingen doen die wij nooit zullen kunnen!!
Maar zoals ik hier in een reactie lees: geef je hart aan God. Dat is ook niet iets wat wij zelf kunnen. Wij kunnen niet zelf ons hart aan God geven, dan zou het ons eigen werk zijn.
Maar ik zie wel het grote gevaar in de rechterflank. En wel door de gesprekken die ik met mensen heb.
Zij hebben Christus wel nodig, maar hebben dit nog niet ervaren en dat nog niet meegemaakt.
(mijn schoonvader zei pas dat je eerst als het ware aan een draadje boven de hel moet hangen). Vreselijk.
En dan kun je wel zeggen dat het geen betaalmiddelen zijn, geen voorwaarden, alleen dat dit ervaring is,
voor mij is dat hetzelfde.
Dan heb ik het zeker ook verkeerd geinterpreteerd, en vele anderen met mij. Het is een groot gevaar
geworden als de bevinding zo gepreekt wordt, dat mensen gaan denken dat zij dat ook zo moeten ervaren.
Voor mij is dat hetzelfde als voorwaarden stellen. Al wordt dat blijkbaar niet zo bedoeld!
Kan me niet schelen wat voor naam er aan gegeven wordt, de één noemt het voorwaarden, de ander 'een bepaalde gestalte' de volgende 'ellendekennis', het komt allemaal op hetzelfde neer.
En het klinkt vroom want er wordt netjes bij gezegd dat je dat zelf niet bewerken kan, maar dat de Heilige Geest dat in je werkt.
En zo is er maar Eén schuldig als dat niet gebeurd, en dat zijn wij niet.
Wij vragen daar immers om en wij willen wel dat de Heilige Geest dat in ons werkt, maar ja, als dat dan niet gebeurd .... tuurlijk, we maken de zin niet af, daar zijn we te vroom voor. Maar het is wel de conclusie van de redenering. (redeneren is 'de rede eren' en dat is beslist iets anders dan geloven)
Ik geloof er absoluut niets van dat er hier op refoweb iemand is die niet weet dat hij/zij een zondaar is en Jezus nodig heeft.
Er is niets waar je dan op moet wachten, komen zoals je bent! Dan zul je niet blijven wie je bent
Bang dat het je eigen werk zou zijn ... alsof het aannemen een werk is.
Als je een cadeau krijgt aangeboden zeg je toch ook niet dat het jou werk/verdienste is als je het in ontvangst neemt?
Jezus heeft het hele werk gedaan en Hij heeft alles volbracht, en als je Hem aannemen eigen werk noemt is dat gewoon hoogmoed.
God gelooft niet voor een mens hoor, dat moet hij echt zelf doen.
Hij heeft gezegd dat iedereen die gelooft niet verloren zal gaan, en niet: 'iedereen die met een door Mij geschonken geloof gelooft zal niet verloren gaan'.
Jezus zegt: 'uw geloof heeft u behouden'. Ik ontken hiermee het werk van de Heilige Geest niet, maar Zijn werk kun je vooruit niet bekijken anders valt er ook niets meer te geloven.
Rom.8:24 ... Hoop nu die gezien wordt, is geen hoop. Immers, wat iemand ziet, waarom zou hij dat nog hopen? 2 Kor.5:7 want wij wandelen door geloof, niet door aanschouwing.
Dat staat wel in een ander verband, maar ik is ook helemaal waar in dit verband.
Zalig zijn zij die niet gezien maar toch geloofd hebben zei Jezus tegen Thomas.
Als je verkeerd denkt en gelooft, dan zijn je gevoelens ook verkeerd. Daarom moeten onze gedachten overeenkomstig Zijn Woord zijn, dan worden onze bevindingen/ervaringen dat ook.
En Hij roept zondaren tot bekering, vijanden worden met God verzoend, goddelozen worden gerechtvaardigd, blinden worden ziende, doden worden levend .....enz. en dat allemaal: DOOR HET GELOOF IN JEZUS!!!!
Niet: door God ontdekte zondaren, goddelozen en vijanden roept Hij tot bekering en geloof.
Je moet niet geloven op grond van gevoel/bevinding maar op grond van Gods Woord.
Als je weet dat je een zondaar, vijand, goddeloze, blinde, dode .... bent, dan weet je dat van Hem en van niemand anders. Of je het voelt of niet doet er niets vanaf.
Gods zegen allen!
Jij concludeert dat mensen het uit de rechterflank blijkbaar nooit goed doen. Dat is niet mijn conclusie.
Zeer zeker bedoelen zij het goed, maar ben je dan blind voor het gevaar dat mensen van Christus afgehouden worden? Dat vind ik vreselijk. En volgens mij was de Heere Jezus daar ook duidelijk over.
Daarbij komt dat ik dat niet alleen om mij heen hoor, maar evangelist van Dooijeweert wordt wekelijks met zulke vragen geconfronteerd. Hij weet wat er in de rechterflank leeft. En dat is om verdrietig over te worden.
Ik ben zelf opgevoed met de stelling dat alles wat de dominee zegt, waar is. Hij heeft ervoor geleerd, en wij zijn maar domme mensen. Zo kon ik verstandelijk nooit begrijpen dat 'het eerst een onmogelijkheid moest worden'. Terwijl er een weg ter zaligheid is.
Dan kun je misschien onze reactie een beetje begrijpen. Ik raak helemaal gefrustreerd bij zulke vragen, omdat ik zo goed weet wat het is als de weg tot Christus geblokkeerd wordt door zulke uitspraken.
Los daarvan, kan ik jouw reactie echt wel begrijpen. Ik vind het ook erg dat je zo opgevoed bent. Daar doe ik niets toe of af.
Er zou meer nagesproken moeten worden over de preek om deze misvattingen en leugens de wereld uit te helpen.
Ik dacht bijvoorbeeld, te lang, dat de Gergem, ja de enige ware zuivere kerk(gemeente) was..... tsja hoe kom je erop!!......... terwijl er gepreekt werd over de ware gelovigen in de Kerk met een hoofdletter, wereldwijd dus... en de Gergem is niet wereldwijd.
Jammer, het gaat wel om de eeuwigheid. Zulk soort dingen hoeft niet met de mantel der liefde bedekt te worden.
De liefde voor de eigen gemeente moet niet ten koste gaan van de waarheid.
God vraag naar geloof, niet of je uit de rechterflank of uit de Ger Gem komt!
Wat mij pijn doet is wanneer het evangelie niet onvoorwaardelijk wordt aangeboden.
Ten eerste omdat God daarmee te kort gedaan wordt en ten tweede omdat mensen daardoor van Jezus afgehouden worden.
@maria, discussies kunnen ook wel eens verhelderend werken.
Het blijkt dat er nog steeds mensen zijn die denken dat er eerst nog iets moet gebeuren voordat je tot Jezus mag komen.
DAT je bekeerd wordt staat op een tweede plaats zo lijkt het.
Tuurlijk is de rechterkant breed, maar de meest rechtse kant (oud ger gem nederland) predikt vooral van de zondekennis, de droefenis, door het stof kruipen, vernedering, rouw, smart enz.
Hoe ik het geloof ervaarde als kind? Ik was bang. Bang voor die God die me toch naar de hel zou sturen. Ik was immers niks? En als ik niet uitverkoren zou zijn dan kon ik bidden wat ik wilde, God zou me toch niet bekeren. Zo hoorde ik het altijd: er is een selecte groep uitverkoren. Als je daarbij hoort, dan komt het wel goed. Maar als je niet uitverkoren bent dan kun je bidden wat je wilt, maar tja... je hoort er toch niet bij.
Wat een angst heb ik gekend in mijn jeugd. En nog. Angst voor de dood en de hel, angst voor God, Angst dat ik het niet goed doe. De weg die ik nu bewandel is immers "een gelogen geloof, een eigen zaligheid, een valse profetie' En dat terwijl ik de liefde en zorg van God zo vaak mag ervaren. Toch trekt en duwt die rechtse kant en wordt ik nog steeds veroordeelt om mijn levensstijl.
Moeilijk.
Ik zou daarom ook zeer graag met iemand in contact komen die mij helpt om van die twijfels af te komen.
