Feestje met muziek
Dr. C. A. van der Sluijs | 5 reacties | 01-03-2012| 17:30
Vraag
Graag wil ik een vraag aan dominee Van der Sluijs stellen. Binnenkort word ik verondersteld op een feestje te verschijnen van een familielid. Alleen zal daar ook populaire muziek te horen zijn. Ik heb er een grote afkeer van om deze avond bij te wonen. Wat is de bijbelse weg in een dergelijke situatie?
Antwoord
Je manier van zeggen verraadt al veel. Je wordt verondersteld daar te verschijnen. Naar alle waarschijnlijkheid zul je daar een ‘verschijning’ zijn. Althans zo ervaar je dat zelf. En je familie zal dit ook wel zo ervaren. Je zegt niet dat je naar een feestje gaat van een familielid of dat je daar verwacht wordt. Nee, je wordt verondersteld daar te verschijnen. Dat tekent al je isolement bij die gelegenheid. Nu is het helemaal niet zo erg dat we als christenen opvallen in een omgeving die je tekent als ‘werelds’. Een christen is nu eenmaal niet van de wereld. Maar hij is wél in de wereld. En dan is het niet mogelijk je aan alles te onttrekken. Familie heb je nu eenmaal niet gekozen. Wat dit betreft is er voor je gekozen.
Wat er nu van je verwacht wordt lijkt erg veel op het nakomen van een verplichting. Je ervaart dat als een lastige verplichting omdat de sfeer je niet aanstaat. Muziek is diepingrijpend voor ons gevoelsleven. Als de muziek je niet meeneemt, maar juist tegen alles ingaat wat je lief en dierbaar is, dan krijg je het gevoel dat je daar niet blijven kan. Dat is ook zo. Daarom moet je van te voren je bezwaren kenbaar of bespreekbaar maken. Er dan wél heengaan en er op letten of er met je bezwaren rekening wordt gehouden. Zo niet, dan stap je vroegtijdig op. Je hoeft daar dan verder geen rekenschap van te geven. Men begrijpt dat wel. Hoogstwaarschijnlijk zal men dit zonder het te zeggen positief waarderen. Je bent dan blijkbaar iemand die staat waar je voor gaat!
Enigerlei vorm van een vervolging om Christus’ wil ontlopen wij nergens. Al mogen we er dankbaar voor zijn niet in Iran of Noord-Korea te leven.
Met hartelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs
Dit artikel is beantwoord door
Dr. C. A. van der Sluijs
- Geboortedatum:14-09-1942
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als ik op feestjes uitgenodigd ben en ik weet dat er een band of muziek komt meestal is dat wat later op de avond dan ga ik vroeg naar het feestje toe en als de muziek begint dan voel ik mij niet meer zo op mijn gemak ik ga natuurlijk niet zomaar weg we nemen wel afscheid.
Soms ga ik alleen weg zonder mijn man want die denkt er natuurlijk weer eens anders over ook al zijn we van hetzelfde kerkverband.
En (schoon)moeder die aan het avondmaal gaat die blijft ook rustig op het feestje.
Respect dat moet er voor iedereen wezen.
Voor je geloof uitkomen dat valt niet altijd mee!!
In Nederland hebben we vrijheid van geloof, scholen, omroepen......., we zijn een land waar je mag geloven wat je wilt.
En nu de muziek van vraagsteller, van die feestmuziek op bruiloften en partijen hou ik ook niet en dan ga je of je gaat niet. Het is de keuze die je zelf moet maken, als het een feestje is van onze aardige buren dan gaan we, als het een feestje is van onze geliefde neef, dan gaan we ook. De relatie die je hebt met mensen is heel belangrijk, vragensteller afkeer van populaire muziek, daar ga je toch geen vriendschap voor opofferen.
Ik heb feestjes meegemaakt zonder muziek, maar wel met te veel jenever, dat is ook geen feestje.
Trouwens we zijn eens op een bruiloft geweest waar mensen opstapten omdat er stukjes werden gedaan. Gewoon leuke gekscherende stukjes, helemaal geen gekkigheid. Je krijgt dan het gevoel dat het net een begrafenis moet zijn. Alleen lekker en veel eten mag blijkbaar wel.
Begrijp me goed, ik propageer geen muziek op feestjes maar ga er ook niet te krampachtig mee om want dan kun je zolangzamerhand overal een probleem van maken.
Wat heeft dat met Avondmaal vieren te maken????
Kijk niet zo hoog op tegen de mensen die Avondmaal vieren. Je bent niet opeens 1 of ander zeer wereldschuw wezen als je Avondmaal viert!!!!!!
Verder meen ik uit je vraag op te maken dat jij zelf geen Avondmaal viert. Dus denk je dat je niet bekeerd bent. Buiten alle theologische discussies om:
Als je niet bekeerd bent, hoe kun je dan voor je geloof uitkomen? Als je geen echt geloof hebt valt er ook niet voor uit te komen, toch? Dat je niet van die muziek houdt en dat je je daarbij niet gemakkelijk voelt, dat kan. Dat ken ik zelf ook wel. Maar dat aangeven is wat anders dan voor je geloof uitkomen.
Nogmaals: Voor iets wat je niet hebt kun je ook niet uitkomen.
Ik wil mijn vrienden graag mijn nieuwe Maserati laten zien, maar dat kan niet. Waarom niet? Eenvoudig: Ik heb hem niet.
Je geloof laten zien kan alleen als je dat echt hebt. En dan bedoel ik geen verstandelijk beamen van wat er zondags in de kerk gezegd wordt, want dat is geen geloof.
