Verrast door preken in PKN
drs. I. A. Kole | 6 reacties | 07-02-2012| 11:58
Vraag
Ik hoop dat iemand van de Ger. Gem. deze hartenkreet eerlijk wil beantwoorden en niet op een diplomatieke wijze. Ik ben in een Ger. Gem. opgegroeid en ben door mijn huwelijk in een PKN-gemeente terecht gekomen. Ik ben enorm verrast in positieve zin hoeveel indruk de preken in de PKN op mij maken. Dit in tegenstelling tot de preken die ik in de Ger. Gem. altijd heb gehoord. Onlangs lag ik een boek van ds. Van Kooten over "Welkom in de strijd". Daarin staat ook dat de Heere niet wil dat wij in onzekerheid leven. Mijn karakter is al onzeker door mijn (zeer pijnlijke) levenservaringen. In de Ger. Gem. werd ik erg op mezelf terug geworpen, waardoor ik altijd moedeloos was na de preek. Altijd maar de vraag of ik dit of dat wel kende... En zo kon en durfde ik nimmer de balans op te maken dat er een nieuw leven in mij mocht zijn gewerkt door de Heilige Geest. Ook werd er altijd erg gewezen op wat het geloof niet is en werd voorgekauwd wat bevinding eigenlijk is. Nu merken we dat bevinding het gevolg is van het evangelie. En dat laatste werd vaak 'bedekt' gepreekt of het werd met de ene hand aangeboden en met de andere weer afgenomen. Ik zal nooit schoppen naar de Ger. Gem. en nooit negatief spreken over deze kerk, maar ik voel me diep teleurgesteld als ik terugdenk aan hoeveel ik heb gemist. Ook heb ik er echt verdriet van dat de PKN zo wordt veroordeeld door bepaalde Ger. Gem.-predikanten. Er zijn in de PKN nog terdege dominees die je heel goed kunt horen, om het zo maar eens uit te drukken. Wij merken het ook aan onze kinderen. We hebben een tijd ook nog tegelijkertijd in de Ger. Gem. gekerkt omdat ik daar vandaan kwam. We gingen er daarom nog vaak heen, maar de kinderen konden heel weinig terugvertellen. Zeker, ze hoorden wel wat, maar het waren dan meer losse woorden die ze zich nog konden herinneren. Nu luisteren ze erg goed en weten weken later nog waar de preek over ging. Ook wijzelf merken dat het Woord de hele week meegaat en dat we er veel aan moeten denken doordeweeks. Ook merken we nu de vrucht op de prediking. Dan moeten we samen constateren als we naar huis lopen: ik kwam dus weer alles tekort en dat is schuld voor God, maar wat was het bemoedigend. Ik worstel nu heel erg met het feit dat ik jarenlang zoveel gemist heb. Als ik het volgende citaat lees van een oudvader: "Zij die berouw en leedwezen eisen van zondaren alvorens zij tot Christus mogen komen, zijn eigen vrienden van de satan." Dan huiver ik. Waarom is dat dan altijd wel zo gepreekt?
Antwoord
Bedankt voor de hartenkreet. Door omstandigheden ben je terecht gekomen in een PKN-gemeente en ervaar je dat er ook een schriftuurlijkbevindelijke prediking gebracht wordt. Gelukkig zijn er ook in PKN-verband getrouwe predikanten die een appellerende prediking met de oproep tot bekering brengen die je aan het denken zetten. En de kinderen maken het ook goed en nemen ook meer mee van de preek dan vroeger. Wat een zegen. De kerk is wel ziek; een aantal predikanten laat de zieke niet alleen achter en bidden als Daniël: we hebben gezondigd en gedaan wat kwaad is in Uw ogen en bidden op grond van Gods barmhartigheden om een bekering ten goede. En wij bidden mee, dat doet u toch ook? Om een opwekking, ook in de PKN!
Fijn dat u uw eigen nest niet bevuilt! Want u hebt ook in de Ger. Gem. zegen ontvangen: het teken van het genadeverbond.Pleit op de doop dat de Heilige Geest de beloften toepassen in hart en leven. Ik deel uw ervaringen niet, want zondag aan zondag wordt in onze gemeente het aanbod van genade rijk en vrij verkondigd met de bede dat door de levendmakende Geest de breuk door de zonde geslagen ervaren wordt en de mogelijkheid van verlossing aangeboden wordt. Juist die ervaring laat ons zien dat de Heere niet onze ondergang zoekt maar ons behoud. Dan word ik minder en de Heere/de Verlosser alles!
Ik weet dat er verschillen in ligging zijn binnen de Ger. Gem. en dat soms de angst er is dat er te vlug gezegd wordt dat we bekeerd/verlost zijn. Nu is angst een slechte raadgever, dan denken wij dat we zelf de scheidsrechter zijn.
Laat de liefde van Christus ons dringen tot bekering: Wat een wonder dat de Heere het niet moe wordt om maar te blijven kloppen: Mijn zoon, mijn dochter, geef Mij je hart. Bid ook voor de Ger. Gem. waar je uit komt en vraag ook of de Heere bij elkaar brengt wat bij elkaar hoort en dat Zijn genade verheerlijkt wordt zodat we belijden met hart en mond: Ik heb het zelf uit Zijn mond gehoord. Liefde voor de kerk brengt ook lijden mee!
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat betreft je citaat: M.i. wil die oudvader daarmee niet zeggen dat berouw niet nodig is, maar niet als eis aan ons, maar als gave van God door de H. Geest, die altijd berouw over de zonden werkt, tot bekering (2 Cor. 7:10). 'Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood'. Het verband van het citaat zal dat waarschijnlijk duidelijk maken. En de prediking van een gekruisigde Christus krijgt recht waarde voor een berouwhebbend zondaar. Ik citeer nu van der Groe, in zijn voorrede op de Erskines: hij zegt dat hun (de Erskines) wijze van prediken geschoeid is op de leest van Wet en Evangelie, ... om de mens eerst te brengen tot een grondige kennis en gevoelen van zijn geestelijke ellenden, en vervolgens van de rijke genade van onze Heere Jezus Christus, geopenbaard door het evangelie. En voorwaar, dit is de rechte trant of methode, om een gekruiste Christus, onder des hemels zegen, met vrucht te prediken. aan de ene zijde om de mensen uit d ewet grondig te overtuigen van hun zonden, vloek en verdoemenis; en van hun blindheid, onmacht en vijandschap tegen Christus, totdat zij door de krachtdadige werking des Heiligen Geestes, daaronder geheel voor God vernederd en aan hun harten diep gewond en verslagen worden. En als men daarop, aan de andere zijde, die gewonde en verslagene harten weder krachtig zoekt te bewerken met de heilzame beloften des evangelies, en die beloften, als kostelijke, zielgenezende pleisters, met een kunstige hand leggen op de bloedende wonden van der arme verslagen zondaren'. Zie 0.a. Hand. 2:37-40,41. Ook ik ben daarom benieuwd naar de oudvader en waar het citaat te vinden is. Calvijn, de oudvaders en Schotse theologen e.d leerden, zoals in het citaat van van der Groe te vinden is. Dat is naar de Schrift; Jezus leerde het zelf zo, dat was zIjn werk: zie o.a. Jes. 61:1-3 vergel. Luk. 4.
Je durft nogal wat te zeggen met je stelling dat de oudvaders en de Schotse theologen e.d. allemaal hetzelfde leerden als in het geciteerde stukje van v.d. Groe. Dat is beslist NIET waar!!!
Je dacht toch niet echt dat de oudvaders en Schotse theologen het allemaal op dat punt met elkaar eens waren? Wel eens van de 'marrow-men' gehoord?
Twaalf predikanten waaronder T. Boston en de Erskines streden ervoor om het genadeaanbod van het evangelie vrij en zonder enige voorwaarde aan zondaren aan te bieden.
Volkomen in strijd met het citaat van v.d. Groe!
T. Boston heeft in zijn begin jaren een vrij wettische prediking gehad, maar is daar later helemaal op terug gekomen.
Verder 'vergeet' je voor het gemak maar even dat het in 2 Kor.7:10 over gelovigen gaat die in de fout waren gegaan.
Nu doe je het voorkomen alsof iemand die Jezus nog niet kent eerst moet wachten tot de Heilige Geest berouw in zijn hart werkt voordat hij mag/kan geloven.
Vraagsteller: Ik worstel nu heel erg met het feit dat ik jarenlang zoveel gemist heb.
Filp.3:14 maar één ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus.
Laat je ajb door niemand in de war brengen die iets anders leert dan de Bijbel!!!!
Blessings!
Ik zie het als zegen en genade dat ik nu onder een andere prediking zit waar Christus volledig en helemaal gepredikt word, en waar wij worden opgeroepen te geloven.
Ik dank de Heere ervoor, en zie het als Zijn leiding en plan, en aan de kant van mezelf schuld, heb het nooit anders willen zien,totdat Hij mij licht gaf.
Ik wens jullie veel zegen, en Zijn Licht.
