Erg gelukkig met onchristelijke vriend
Ds. P.D.J. Buijs | 4 reacties | 06-02-2012| 16:23
Vraag
Mijn vriend (24) en ik (19) zijn al een aantal maanden heel erg gelukkig met elkaar. Mijn vriend is niet christelijk en dat is het enige minpunt in onze relatie. Hij is verder perfect en we vullen elkaar uitstekend aan. Maar hij wil voor mij mee naar de kerk gaan, maar doet het niet voor zichzelf. Hij zei in het begin dat hij mee naar de kerk gaat voor mij en misschien later voor zichzelf. Nu heeft hij pasgeleden aangegeven dat het geloof hem niet zo veel doet als mij. Ook vindt hij dat tennissen op zondag gewoon kan, terwijl ik aangegeven heb dat dit de zondag een rustdag is. Hij vertelt mij dan dat als je wilt geloven, dat je dan niet naar de kerk hoeft te gaan, maar gewoon thuis kunt bidden en lezen in de Bijbel. Dit doet hij overigens ook. We hebben al een compromis gesloten dat hij maar één keer in de maand op zondag gaat tennissen en elke zondag minimaal eenmaal mee naar de kerk gaat. Hier was hij het mee eens. Ook zegt hij dat ik zelf moet gaan geloven: Je gaat toch naar de kerk voor jezelf en niet voor hem (mijn vriend). Hij vindt ook dat heel veel mensen in de kerk zitten uit verplichting en dat er veel toch zitten te slapen. Ook irriteert hij zich aan de vele jongeren die in de bank zitten te slapen. Hij vindt dan dat je dan net zo goed thuis kunt blijven. Ook zegt hij dat kerkgang geen verplichting moet zijn en dat hij één keer per zondag gerust mee wil. Mijn vriend heeft mij veel beter over het geloof laten nadenken en ik sta er zelf volledig achter. Mijn twijfel wordt veroorzaakt doordat ik niet zeker weet of ik mijn hele leven ruzie wil over de kerkgang. Ook wil ik niet dat mijn kinderen in de toekomst een gelovige moeder en een onkerkelijk vader hebben die onderling andere normen en waarden hebben. Alleen... ik ben ontzettend gelukkig met deze jongen en ik wil hem echt niet kwijt. Hij staat altijd voor mij klaar en is mijn beste maatje. Hij zegt dat wat ik ook zal doen, hij mij altijd zal blijven steunen. En het allerbelangrijkste: hij heeft respect voor mij. Ook hoor ik van christenen die ook een goede relatie hebben met een onchristelijk jongen. Ik vind allemaal heel erg moeilijk en hoop dat jullie kunnen adviseren.
Antwoord
Beste lezeres,
Dat is inderdaad niet gemakkelijk voor je: je houdt veel van je vriend en hij van jou en dan te moeten merken dat het punt van geloof en kerk toch tussen jullie in staat. Gevoelens laten zich zo moeilijk sturen. En je kunt zelfs geneigd zijn om te zeggen: als er zo'n mooie, opbloeiende liefde is, zou dat dan niet iets van de Heere zijn?
En toch... we zullen niet op onze aangename gevoelens kunnen afgaan. De grote vraag is: wat zegt de Heere in Zijn Woord, ook over dit punt? Daarover geef ik een aantal dingen aan je door.
In de eerste plaats: hoe heeft God het christelijk huwelijk bedoeld? Je kunt daarover o.a. lezen in Ef. 5:22-33: als een afspiegeling van de verhouding tussen Christus en Zijn gemeente. Als je ziet hoe daarover gesproken wordt, kun je dan met een goed geweten zeggen: daar gaat mijn toekomstige huwelijk aan beantwoorden?
Vervolgens: de Heere heeft Israël vaak vermaand om geen banden aan te gaan met heidense vrouwen en mannen (Deut. 7:1-6). Het zou hen namelijk afvoeren van de dienst van de Heere. Ik heb dat vaak in de praktijk zien gebeuren: men begon soms met de beste bedoelingen, bijvoorbeeld de ongelovige, of half-kerkelijke man zou de opvattingen van zijn vrouw 'respecteren', ook ten aanzien van de kerkgang en de christelijke opvoeding. Maar in misschien wel negen van de tien gevallen zag ik het gebeuren dat de vrouw werd meegezogen in de wereldse levensstijl van haar man. Ze kon er niet meer tegenop en begon zelf af te glijden van de kerk.
Maar als je op zulke belangrijke punten al moet beginnen met compromissen, waar blijf je dan? Over principiële zaken moet je het volstrekt eens zijn. En anders? Er niet aan beginnen! De Heere zegt dan ook: "Trek geen niet een ander juk (geen ongelijk juk) aan met de ongelovigen" (2 Korinthe 6:14a). Wat betekent dat? Dat slaat terug op Deut. 22:10 waar we lezen dat je niet mag ploegen met een rund en een ezel tezamen. Ook andere soortgelijke bepalingen worden daar genoemd. De bedoeling daarvan is om het volk te leren dat je niet zomaar van alles met elkaar kunt vermengen en de toepassing ligt daarin: je moet God en afgoden niet met elkaar vermengen. Wat doe je nu als je trouwt met iemand die niet oprecht gelovig is? Je vermengt de dienst van de Heere met de dienst van de wereld. En daar kan nooit zegen op rusten.
Als derde: denk aan de gevolgen voor eventuele kinderen. Een mens is van nature al geneigd om tegen de Heere te kiezen en vóór de gemakkelijke weg van de wereld, maar als je als ouders ook nog eens verschillende lijnen trekt (en een kind heeft dat al heel snel haarscherp in de gaten!), dan geef je dat kind een argument in handen om de weg van de Heere àf te gaan.
Als vierde: zeker komt het voor dat een ongelovige via het contact met een gelovige vriend of vriendin tot geloof komt. Maar dan moet je daar wel heel duidelijke tekenen van zien. Dan zal dat gepaard gaan met hartelijke bekering en dus met een andere, nieuwe levensstijl. Zolang je daar geen zekerheid over hebt, kun je de stap naar het huwelijksbootje niet wagen. En als je gaandeweg de verkeringstijd merkt dat die verandering niet komt, kom je voor de radicale keuze te staan: mijn vriend of Christus?
Ik weet: dat is heel pijnlijk. Maar bekering kost pijn; kost ons ons eigen ik. En als dat ik zich juist zo prettig voelt bij een lieve vriend, wordt het een extra pijnlijke keus. Maar die keus is onontkoombaar. Immers: "Wie vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mij niet waardig; en wie zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mij niet waardig" (Matt. 10:37). Uiteraard kunnen we dat ook toepassen op "vriend of vriendin." Maar tegelijk klinkt de belofte van de Heiland: "Wie zijn ziel zal verloren hebben om Mijnentwil, zal die vinden."
Graag bid ik je de kracht van de Heilige Geest toe om de weg te gaan die de Heere je wijst.
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.D.J. Buijs
- Geboortedatum:02-11-1961
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
<i>Reageren op een antwoord is mogelijk mits de reactie iets toevoegt en niet in strijd is met het antwoord van de deskundige. Vraagstellers zijn niet gebaat bij tegenstrijdige reacties en bovendien vinden we het ongepast ten opzichte van de deskundige die zijn/haar vrije tijd ter beschikking stelt om onze bezoekers te helpen. Voor discussies is er het forum.</i>
Waarom denk je hier nu pas over na, nu je al een relatie hebt? Aan de andere kant, je relatie is nog niet definitief, en je twijfelt zelf ook, anders zou je deze vraag niet stellen.
Ik wens je veel sterkte, en vraag naar de weg die God wil dat je moet gaan.
Maar zal me verder beperken.
Vraagstelster: moeilijke situatie. Ik wens je veel wijsheid en kracht toe!