Ontstressen

drs. E.J. (Els) van Dijk | Geen reacties | 23-01-2012| 15:49

Van eind oktober tot begin december 2011 heb ik zes weken vakantie gehad. Ik had nog veel overuren staan en mocht deze opnemen om af te studeren. Na vijf weken vakantie (cq hard werken om af te kunnen studeren) werd bekend dat ik geslaagd was. Eigenlijk heb ik er één dag van genoten. Daarna leek ik in een soort gat te vallen. Na zes weken vakantie ben ik weer begonnen met werken. Ook daar kon en kan ik nu nog steeds niet mijn draai vinden. Ik mis de uitdaging en het plezier. Ook de waardering en het blij zijn dat ik weer werk, komt niet binnen. Het is een weten, maar niet een voelen. Eerst dacht ik 'ontstressen'. Maar nu ben ik ruim een maand verder en vind ik nog steeds mijn draai niet. Het voelt als door het leven voortslepen... Kunnen dat nog steeds de naweeën zijn van het ontstressen? Of is het meer dan dat?

Beste…,

Zo’n vraag als jij stelt, is op afstand wat lastig te beoordelen aangezien ik je situatie onvoldoende ken. Maar ik doe mijn best. Misschien help ik je wel het beste door je ook een aantal vragen te stellen.

Na vijf weken hard werken aan je studie in je vakantie, bleek dat je geslaagd was. Op zichzelf zou dat grote voldoening moeten geven. Waarom bleef dat uit? Waarom kon je niet denken: heerlijk, nu heb ik even een week waarin ik nauwelijks verplichtingen heb; ik ga genieten!

Je noemt zelf twee keer het woord ontstressen. Wat houdt dat voor jou in en waarom zou dat nodig zijn? Als ik nuchter vanaf een afstand bekijk, denk ik: nou je had zes weken om je studie af te maken maar het is je zelfs in vijf weken gelukt. Mooi zeg! Heerlijk! Kun je er een echte vakantieweek aan vast plakken. Valt dat even mee! Maar zo werkte het bij jou niet. Waarom niet? Wat maakte het zwaar? Of: maak jij het zwaar – misschien wel onbedoeld en onbewust?

En dan ga je weer aan het werk, maar de glans lijkt eraf. Je omgeving is blij dat je er weer bent, je wordt gewaardeerd, zo schrijf je, maar jijzelf sprankelt niet. Hoe komt dat? Is je baan toch niet wat je ervan verwacht? Geeft je werk niet de voldoening die je nodig hebt om gemotiveerd te zijn en te blijven? Of zit het ‘em niet speciaal in je werk maar ben je over het geheel genomen een beetje uitgeblust, afgevlakt, gedemotiveerd? Als dat zo is, heeft dat dan te maken met vermoeidheid of ben je over het geheel genomen wat ontevreden over je leven?

Het is goed om jezelf af te vragen wat inspirerende activiteiten voor jou zijn. Waar gaan je ogen van glimmen? Wat is jouw missie in het leven? Wat wil jij betekenen op deze aarde? Hoe zou jij Gods handen en voeten willen zijn? Hoe zou jij Hem willen vertegenwoordigen op deze aarde? In je werk, maar ook daarbuiten?

Kijk, je kunt best wel eens moe zijn in het leven, maar als je gedreven bent om dingen tot stand te brengen, als je verschil wil uitmaken in deze wereld, als je iets wil betekenen voor de mensen die God op je weg plaatst, komt er als vanzelf ook weer heel veel energie voor in de plaats. Maar ja, in dat alles moet je natuurlijk ook zoeken naar de balans tussen het ontwikkelen van activiteiten en anderzijds het creëren van rust in je hart en hoofd. Hoe is die balans bij jou? Heb je vrede met God en met jezelf? Slaap je voldoende? Kun je ook afstand nemen van je verplichtingen en je goed ontspannen?

Nou, ik hoop dat je iemand hebt die dicht bij je staat waarmee je deze kwestie kunt doorspreken en die met je kan meedenken over de vragen die ik je stel. Bedenk daarbij dat je niet toevallig op deze aarde leeft, maar dat God een levensopgave voor je heeft waarin je kunt stralen en Zijn licht kunt verspreiden!

Ik hoop toch zo dat je prachtige ontdekkingen zult doen over de kansen die in jouw leven aanwezig zijn! Zegen daarbij en daarover!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

213 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven