Nadruk op de ellende
Ds. A.T. Vergunst | 9 reacties | 12-01-2012| 10:10
Vraag
Aan een dominee uit de Gereformeerde Gemeente. Zelf zit ik in de Gereformeerde Gemeente, maar ik heb vaak mijn vragen bij de preken daar. De nadruk ligt veel op de ellende van de mens. Dat begrijp ik best, want we zijn zondig. Zo zondig dat we niet voor die heilige God kunnen verschijnen. Maar dat kan toch door Jezus! Wat een wonder. Maar waarom wordt ons dan elke zondag alleen maar die ellendestaat voorgehouden en het laatste kwartiertje nog even de verlossing? Ook zou ik graag van u willen weten waarom de Gereformeerde Gemeente-dominees altijd de weg van de bekering uitleggen via ellende, verlossing en dankbaarheid. Natuurlijk geloof ik daar ook in, maar ik geloof ook dat er mensen zijn die eerst Jezus leren kennen en dan pas hun zonden echt goed zien in plaats van andersom. Waar vindt u in de Bijbel dat we ons eerst voor 100 procent bewust moeten zijn van onze ellendige staat, voordat Jezus ons wil redden? Ik weet wel dat Jezus, de Medicijnmeester, voor de zieken is gekomen, maar je hoeft je toch niet 100 procent ziek te voelen voor je naar een dokter gaat? Als je maar denkt dat je een erfelijke ziekte hebt meegekregen van je ouders, ga je toch ook naar een dokter als je daar echt last van krijgt? Waarom leert u ons niet gewoon de weg naar Jezus toe? Het is toch een blijde boodschap, ons evangelie?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
De vragen zijn niet nieuw. Ik denk dat het ook erg afhankelijk is in welke gemeente jij kerkt. Om alle Ger. Gem. op een hoop te gooien is te generaliserend. Dus ik laat die opmerking maar voor wat het is en probeer gewoon op de kern van je vragen een antwoord te geven. De verschillende details die je in de vraag verpakt (nadruk hoofdzakelijk op de ellende, laatste kwartiertje de verlossing etc.) moet je dus maar met je plaatselijke predikant en/of ouderlingen doorspreken.
Ik ben het totaal met je eens dat niet iedereen eerst een diepe kennis van de ellende hoeft te ervaren om toch iets van de heerlijkheid en liefde van de Heere Jezus te zien. Mattheus de tollenaar zat nog met zijn geld voor zijn neus (en dus weldegelijk met zijn hart ook in dat geld) toen Jezus hem ineens verraste en hem beval: "Volg Mij!" Hij zag iets in de ogen van de Heere Jezus (Die misschien in het rijtje van mensen die voor zijn tafel stonden aansloot...)! Hij zag liefde en mededogen voor zijn diepe ellende die hij zelf nog niets eens kende. Die liefde werd hem te sterk en pardoes stond hij op etc. Dat is echt een bijbels voorbeeld die niet helemaal volgens de trits ellende-verlossing-dankbaarheid gaat. Dus God is vrij om iemand door de wet te slaan of door het evangelie te trekken. Hij trok ook de Samaritaanse vrouw door iets van Zijn heerlijke boodschap via het 'water' te laten horen.
Toch ben ik er ook van overtuigd dat de Heere meestal de wet gebruikt om het geweten te prikkelen en te overtuigen om van de wegen van de zonden af te gaan. Dat is gewoon een feit. De meeste mensen gaan ook naar de doktor als ze voelen dat er iets niet helemaal pluis is. Zo ook geestelijk. Dan laat de Heilige Geest ons ervaren dat er iets niet goed is tussen God en ons. Die overtuiging van zonden is ook een groeiproces. Om te stellen dat je eerst van 100 procent overtuigd moet zijn is dus niet letterlijk te nemen. Zo'n uitdrukking betekent gewoon dat iemand zijn zonden en verlorenheid zo ervaar dat het hem/haar wat gaat doen. Je wordt er geestelijk werkzaam mee. Mijn ervaring als predikant is dat er heel veel mensen zijn die hier niet werkzaam mee zijn en preek na preek aanhoren, zelfs onder een rijke evangeliebediening, en er niets mee doen. Waarom? Ze hebben geen overtuiging van hun zonden en de zondigheid is geen last. De liefde van God in Jezus geopenbaard trekt niet en de wet overtuigt niet. Wat is nodig is dat de Heilige Geest de boodschap (wet en evangelie) in het hart brengt.
Ik ben het ook met je eens dat de enige manier waarop wij voor God kunnen verschijnen is door de Heere Jezus. Zouden de predikanten die u hoort daar ook niet van overtuigd zijn? Ik denk toch niet dat ze denken dat er iets van ons zelf bij komt. Maar als de predikant op de ellende wijst en anderen daarvan probeert te overtuigen, moet je daar niet de conclusie uit trekken dat zij je naar Mozes sturen voor de verlossing! Maar God gebruikt toch de wet om zondaren naar Christus te brengen? In het dagelijkse leven gebruikt de Heere pijn om ons naar een dokter te krijgen. Zo ook geestelijk.
Maar misschien tobt uw predikant/ouderlingen met het feit dat zoveel mensen netjes naar de kerk komen en netjes leven, maar dat er geen innerlijk leven is. Dat kan zo benauwend en bedrukkend zijn. Er kan verschillend worden gedacht over hoe we met die realiteit omgaan. De ene predikant denkt daar soms wat anders over dan een ander. Daar ligt ook een van de redenen van de verschillen tussen de ene prediker en de ander. Het mooie is dat God ze toch allemaal kan en wil gebruiken. En Hij gebruikt ze op dezelfde verschillende manieren als Hij de Bijbelboeken gebruikt. Het wordt een probleem als we alleen maar Klaagliederen lezen; maar het wordt ook eenzijdig als we alleen maar Jacobus lezen. Bidt daarom maar veel voor predikers en ouderlingen die de dienst van het Woord leiden.
Mijn advies is dan dat je door de week de tijd ook neemt om andere predikers te horen. Op Prekenweb staan er heel wat en als je iedere week weer een andere predikant beluistert, dan krijg je de volle balans van het rijke Woord. Betekent dat, dat een predikant dan eenzijdig is? Ja, dat gevaar bestaat zeker. Dat is een van de redenen van mij om de hele Bijbel door te preken. Dat blijft er niet alleen variëteit, maar ook komen zo alle aspecten van Gods' Woord aan bod.
Sterkte en Gods' zegen toegewenst,
Ds. A. T. Vergunst, Carterton, New Zealand
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.T. Vergunst
- Geboortedatum:22-09-1961
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Carterton (Nieuw-Zeeland)
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
het is zoals jij het in je vraag verwoord.
een zonde is genoeg om tot de Heere Jezus te gaan
Ik ben het helemaal eens met Els van Dijk, maar dan ga ik wel weer twijfelen aan allerlei andere 'zekerheden'.
Ook in bovenstaande vraag en wntwoord.
Er zijn ook bij mij momenten dat ik Jezus wel kan missen. Ik ben namelijk een zondig mens, ik heb dat van nature in mij. Ik ben onbetrouwbaar en heb een enorm zwak geloof. maar gelukkig is mijn behoud niet afhankelijk van de sterkte van mijn geloof maar van de gehoorzaamheid van Jezus Christus. En dáár vertrouw ik dan maar op.
Denk er dus om dat je je door een dergelijke prediking geen twijfel aan laat praten! Als dat wel zo wordt moet je er weg! Twijfel is het tegenovergestelde van geloof. Geloven is namelijk, op God vertrouwen dat Hij het goed met je zal maken, en twijfel is, dat niet geloven. En dát, is een zonde die niet vergeven wordt. En wee diegene die een van deze kleinen die geloven tot zonde verleidt.
En 'veel' minder op de verlossing in Christus? Ligt dat aan de dominees, de opleiding, de kerkenraden? Of aan de gemeente(-leden)? Het is een wisselwerking. Is er bij ons het verlangen naar verlossing en vernieuwing? Of is dat er misschien niet?
Het is niet 1 ellende, dan 2 verlossing, dan 3, dankbaarheid en ook niet 2 dan 1, dan 3, maar 1 én twee én drie. Eerst weinig, dan meer. De minste (ellendekennis), pijn, doet ons aan de dokter denken, maar meer pijn, doet er ons naar lopen. En: wie kwamen er tot Jezus? Allen die met allerlei ziekten en kwalen bezet waren. Die voelden dus wel degelijk eerst de pijn en dat deed hen komen. En ze moesten gebracht worden, want ze waren te ziek om te komen of Jezus zocht hen zelf op. Maar pijn is geen voorwaarde om naar de dokter te gaan, maar zonder pijn gaan we nu eenmaal niet. En met een klein beetje ook nog niet. De Heilige Geest overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. En zo komen ze tot Hem, dezen: dorstigen, zieken, blinden, slechten, enz. Of zijn we misschien te goed om naar de dokter te gaan? Daarom moet de kwaal blootgelegd worden. Dan is er blijkbaar geen 'genoeg' pijn (ellendekennis en droefheid, smart over de onze, van de zonde, door de zonde en dat tegenover een goedertieren God), anders zou er ook een 'hoe langer hoe meer' verlangen zijn naar Christus gerechtigheid. Dus zo is er ook geen plaats voor die prediking. Als er het een is, is er ook het andere. En als het er is, nou, dan laat God zijn knechten ook de Christus prediken. Al is het ook waar, dat dat toch nadrukkelijk moet gebeuren. Want Hij is de Zaligmaker van de wereld, onze dorpsdokter (Boston), ieder die komt, zal Hij geenszins uitwerpen. Wie wil genezing? Of ben je niet ziek?
Je vergelijking is te beperkt. God lokt op vele manieren om die mensen die Hem lief zijn in de hemel te krijgen. Sommigen hebben blijkbaar iets nodig als een schuldbesef (de moordenaar aan het kruis). Sommigen moeten eerst zien om te kunnen geloven (Thomas). Anderen geloven plompverloren en krijgen al voor hun genezing vergeving van hun zonden (die verlamde op zijn matras). Anderen komen uit nieuwsgierigheid en ontdekken al doende dat bij Hem alles te krijgen is (Zacheüs). Weer anderen zijn al voor hun geboorte bekeerd (Johanus de Doper).
Beperk God niet tot een dokter. Hij is een liefhebbend God die niet wil dat er iemand verloren gaat. En daartoe heeft Hij meer mogelijkheden dan wij kunnen bedenken.
om verder te breien op je vergelijking met een aardse ziekte cq. dokter; bij een erfelijke ziekte laten we ook een check uitvoeren, zonder dat we ook maar een greintje pijn voelen.
overigens vind ik vergelijkingen en 'gelijkenissen' best gevaarlijk als we die in wat voor lijn dan ook doortrekken, hierdoor missen we de essentie, en worden de punten gemist, die er uiteindelijk mee bedoelt zijn.
onze ellende kennen we niet uit onszelf, die kennen we uit de wet, of we het nu voelen of niet. de wet zegt dat we zondig zijn, dus zijn we zondig.
(eigenlijk komt het neer op het volgende; als we naar de dokter om een eerdergenoemde check uit te voeren of we geen ziekte onder de leden hebben, als de dokter dan constateert dat we een zeer ernstige ziekte hebben, voelen we nog steeds helemaal niets................, uiteraard is ook deze vergelijk niet te bediscussiëren omdat het dan scheef getrokken wordt)
Daarom als antwoord de essentie van Jezus werk: 'De Geest des Heeren HEEREN is op Mij, omdat de HEERE Mij gezalfd heeft, om een blijde boodschap te brengen den zachtmoedigen; Hij heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van harte, om den gevangenen vrijheid uit te roepen, en den gebondenen opening der gevangenis; 2 Om uit te roepen het jaar van het welbehagen des HEEREN, en den dag der wraak onzes Gods; om alle treurigen te troosten; 3 Om den treurigen Sions te beschikken dat hun gegeven worde sieraad voor as, vreugdeolie voor treurigheid, het gewaad des lofs voor een benauwden geest; opdat zij genaamd worden eikebomen der gerechtigheid, een planting des HEEREN, opdat Hij verheerlijkt worde. (Jes. 61).
Voor wie is het dan? Voor degenen waarvan Jezus zegt: Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen. 4 Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden. 5 Zalig zijn de zachtmoedigen; want zij zullen het aardrijk beerven. 6 Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden, enz.
Diversiteit en eenheid. Maar wie zijn ze in essentie: die ten diepste hun zonde kennen, inderdaad, door de wet, maar dit kan nooit gevoelloos (!). Evenmin als de dokter een ernstige ziekte constateert: dan schrikken we echt wel wakker!
Zij die droefheid naar God hebben, die een onberouwelijke bekering werkt tot zaligheid (2 Cor. 7:10). Denk ook eens aan al die bekeerlingen op de Pinksterdag, verslagen van hart en geest (Hand. 2:37). Zulken veracht God niet (Ps. 51:19), maar behoudt ze (Ps. 34:19). De geraakte had wel degelijk zijn zonden leren kennen en belijden. God vergeeft de zonden indien wij ze belijden (1 Joh. 1:9). Bovendien staat er dat ze geloof hadden, waarom ze door alles heen kwamen. Het gaat dus om een bevestiging van hun geloof in de verlossing.
Hij is de Heiland; de Medicijnmeester, de Zaligmaker, want Hij maakt zijn volk zalig van hun zonden.Door Zijn striemen genezing. Hij is gekomen voor zieken, (Jes. 53; Matth. 8:17 en 9:12,13). Niet voor gezonden of rechtvaardigen (Matth. 9:13). Wat ben jij gezond of ziek?
Dat is de essentie. En of je het nu blind, doof, kreupel, arm, of hoe dan ook, noemt; alleen verlossing/genezing door Hem kan ons redden en genezen. Zie ook Joh. 9:39-41.
verder heb je overigens helemaal gelijk hetgeen je uit de Schrift citeert, echter moet de Schrift, zoals je ongetwijfeld weet en ook zo bedoelt, altijd in de context worden gelezen en Schrift met Schrift vergeleken worden, alleen mijn inziens schieten we en bovenal de vraagsteller daar niets mee op. wat ik wel wil zeggen is dat de Schrift ons leert dat alleen Jezus kruisiging ons van onze zonden verlossen kan, wij kunnen daar niets mee inbrengen, dus ook niet ons gevoel.
dat een christen tot zondekennis moet komen is een ding dat zeker is, alhoewel... hij wordt er van overtuigt, maar dat is geen voorwaarde van Hem, Hij is uitnodigend. het is toch geweldig, dat een kinderlijk geloof in Hem voldoende is om Zijn genade te ontvangen. Laten we bidden voor hen die onder het juk van de zonden zitten, er is er namelijk maar één die een prediking wil waar Christus niet in uit gestald worden, en we krijgen in ons leven zeker met hem te maken.
dus wat betreft de vraag; wordt er niet te veel over de ellende gepreekt? zeg ik; Ja, zoek dus de plaatsen op waar Gods Woord open gaat en Zijn Naam in de volle breedte wordt verkondigd. de tijd is kort, dus laat je door Zijn Woord overweldigen, en neem Hem aan. Hij is het waard, en er gaat een 'wereld' voor je open.
wat missen we toch een hoop vreugde in Hem
