Mailcontact met een lieve jongen
Ds. H. Paul | 17 reacties | 09-01-2012| 09:12
Vraag
Nu heb ik (meisje, 23 jaar) ongeveer een maand mailcontact met een lieve jongen. Contact gaat leuk, we hebben ook echt een klik met elkaar. Maar... hij is lid van de PKN, ik van de Gereformeerde Gemeente. En op zich vind ik dat niet erg. Ik sta ook open voor andere kerkverbanden en wil me daar ook in verdiepen. Maar ik mis bij hem de zuivere grondslag. Hoe kan ik het beste aan hem uitleggen wat ik bij hem mis, en wat er wel moet zijn?) In een vorige mail hem de vraag gesteld hoe ze bij hem in de kerk de bekering zien en hoe het Heilig Avondmaal wordt gehouden. Toen kreeg ik dit antwoord: "Het moet niet wezen dat je naar de kerk gaat zondag en dan denkt dat je de hele week wel weer vooruit kan. Je moet leven naar Gods Woord en we begaan elke dag weer zonde. Dat kan iets kleins zijn -vaak heb je het niet eens door- of een verkeerde gedachte. Maar je mag om vergeving vragen in gebed. Je moet er wel bewust mee bezig zijn, met Bijbellezen, bidden, stille tijd. Ik betrap me er zelf ook op dat door de dagelijkse sleur het gauw versloft. Bij ons in de kerk is het meeste gewoon hetzelfde als bij jullie aan het Heilig Avondmaal. Je moet wel belijdend lid zijn, anders mag je niet aangaan. We zijn geen evangelischen ofzo, daar ligt wel weer wat anders, zeg maar. Onze eigen dominee vindt wel van: ben je bekeerd, dan ben je er al bijna. Dat vind ik een hele verkeerde gedachte. Je moet leven naar Gods Woord. Ook als je bekeerd bent moet je bezig zijn met je relatie tot God. Ik zal het vast bij jullie in de kerk niet met alles eens zijn, maar de manier waarop jij het vertelt in je mails spreekt me wel aan. Je moet ook gewaarschuwd worden in een preek." Zelf ben ik het niet helemaal eens met dit antwoord. Hieruit maak ik op dat hij vindt dat je bekeerd bent als je zelf voor je geloof kiest. Zou u ook advies kunnen geven wat ik hierop kan antwoorden en ook over het Heilig Avondmaal? Hij heeft het alleen over een kerkelijk recht. Hoe kan ik het Goddelijk recht begrijpelijk uitleggen? Wel ben ik blij te merken dat hij serieus is en er ook met het geloof bezig is. En of we ooit verkering krijgen, weet ik nu nog niet. Maar graag wil ik dat we het eens zijn over dit punt, anders lijkt het me niet verstandig om verder te gaan. En ik wil hem ook de Weg wijzen die er is. Hij is immers ook een medemens op reis naar de eeuwigheid? Verder schreef hij nog in dat mailtje: "Ben jij veel bezig met de wederkomst en sta je daar wel eens bij stil of leef je echt in het hier en nu? En stel dat Christus volgende week zou terugkomen -als voorbeeld even- zou je daar moeite mee hebben? Hecht je nog veel aan dit aardse leven? Of kijk je echt uit naar Zijn wederkomst?" Zelf zou ik het een wonder vinden, als ik er naar verlangde... Maar hoe kan ik hier het beste op reageren? Ik vind het best lastig, maar vind niet dat ik hem nu 'zomaar' uit m'n leven moet laten verdwijnen. Ik kan allicht proberen om hem aan het denken te zetten... Het is al bij al een lange vraag geworden. Misschien is het wel logisch, maar ik wilde vragen of een dominee van de Gereformeerde Gemeente deze vraag wil beantwoorden?
Antwoord
Beste vraagstelster,
Je plaatst me voor een moeilijke vraag. Want wat bedoelt je emailvriend met zijn opmerkingen? Welke opvattingen zitten er achter?
Helaas is in veel PKN-gemeenten de noodzaak van de kennis van de drie stukken en ook in die volgorde afwezig. Men denkt zo gauw een gelovige te zijn en wil men ook zo aangesproken zijn. Zoals een van de predikanten van de PKN tegen me zei: "De noodzaak van de kennis van wat in zondag 2-4 van de Catechismus geleerd wordt, lijkt een gepasseerd station te zijn." Dat vind ik een ernstige zaak. Dan houdt men zich voor iemand, die men niet is.
Hoe is men aan de kennis een gelovige te zijn, gekomen? Is dat een verstandelijke overreding of een door de Heilige Geest gewerkte wetenschap die met diepe verwondering ondervonden is, waarvoor de Heere alleen de eer ontvangt? Velen zullen menen in te gaan, maar zullen niet kunnen ingaan. De mate van die kennis bepaalt de Heere, maar men mag er geen vreemde van zijn.
Lees wat in art. 29 van de Ned. Geloofsbel. gezegd wordt over de kenmerken van de ware gelovigen. Lees een goede Catechismus verklaring over zondag 7.
Wat het Heilig Avondmaal betreft kan ik niet beter doen dan naar het formulier zelf verwijzen, waarin de vereisten om aan te mogen gaan worden genoemd. Dan vind je de drie stukken terug. Hiervan kan niets gemist worden. Ze vormen een eenheid.
Bezin inderdaad voor je begint en bid voor je begint. Het is belangrijk genoeg.
Hartelijke groeten,
Ds. H. Paul
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
we eren en dienen allemaal toch één God?
Wat maakt het dan uit dat sommige gedachten anders zijn?
Het is al heel groot dat je een jongen hebt leren kennen die zo sterk met het geloof bezig is. Waarom dan een corrigerende houding?
Of misschien begrijp ik het verkeerd?
Waarom al die dingen die er bij komen....
Het gaat er toch om DAT je bekeerd wordt? toch niet HOE je bekeerd wordt?
Probeer al het wettische en de verschillen onderling tussen de kerkverbanden los te laten en richt je tot één Iemand: de HEERE.
Dat dacht ik ook al! Dit is een wel erg uitgebreide quote uit zijn mail.
Ten eerste om wat Orchidee zegt; ik zou het als jongen niet leuk vinden om die vraag hier te lezen.
Ten tweede omdat, uit wat ik lees, deze jongen op een zeer reformatorische manier bezig is met het geloof. Daar zou jij, als gergem-meisje, geen moeite mee moeten hebben. Ik heb het gevoel dat je op een heel klein slakje héél veel zout legt. Heb je wel eens naar de wereld om je heen gekeken? Ben je überhaupt wel eens in een andere gemeente dan je eigen geweest? Heb je de Bijbel gelezen alsof je die nooit eerder las of vaar je blind op wat mensen om je heen vinden? Ik raad je in alle liefde aan om dat te gaan doen.
Het is heel goed dat je voorzichtig bent, maar wat zou het naar zijn als je een goed en warm contact op heel veel gebieden zou afkappen omdat je een minimaal verschil in avondmaalsbeleving ervaart. Ben je trouwens ooit aangegaan? Weet jij hoe het is om te geloven? En dan zeg je dat die jongen de Weg wilt wijzen die er is. Vind je dat niet wat pretentieus? Misschien kun je wel essentiële geloofszaken van deze jongen leren. Probeer náást hem te lopen op die Weg, dat is de wandel van christenen.
Wat me daarnaast stoort, is dat de dominee van die jongen heel kort wordt geciteerd. Er staat een soort samenvatting: "Ben je bekeerd, dan ben je er al bijna", die alleen al aan de woordkeuze te zien geen recht doet aan wat deze dominee waarschijnlijk wel vindt. Vervolgens trekt het meisje allerlei conclusies over de prediking in die gemeente, en als ik het goed lees, zet ds. Paul geen vraagtekens bij die conclusies. Ik wil hem echt niet aanvallen of een tegenstrijdige reactie geven, maar dat doet toch geen recht aan desbetreffende predikant?
Heel veel geluk met je zoektocht!
Ik denk dat de jongen waarmee jij mailt je vraag over het avondmaal op een kerkrechtelijke manier beantwoordt omdat die vraag in de GG ook vaak op die manier beantwoordt wordt. Vraag hem bijvoorbeeld eens hoe hij het Heilig Avondmaal vanuit de Bijbel ziet, hoe de Heere Jezus en de apostel Paulus erover hebben gesproken. Waarschijnlijk krijg je dan een antwoord waarin het "Goddelijk recht" waarop je doelde voorkomt.
Aangaande bekering: van Godswege bekeerd worden en zelf voor de Heere kiezen zijn twee kanten van dezelfde munt. Degene die voor God kiest is kiezende gemaakt door God, om het maar zo te formuleren. De Heilige Geest werkt door de verkondiging van het Evangelie (de dwaasheid der prediking, 1 Kor. 1:21, en onderwijs, Joh. 6:45) om de zondaar te overtuigen van zonde (Joh. 16:8), en stelt de zondaar in staat om te antwoorden door zaligmakend geloof in Christus te oefenen. De Heilige Geest opent het hart (Hand. 16:14) en het verstand (Luk. 24:45) van de zondaar, en trekt de zondaar tot Christus (Joh. 6:44, 12:32), waarna de zondaar in staat gesteld wordt om zijn vrijgemaakte wil te beoefenen in het geloof in Christus, om zo zalig te worden. Die persoon is dus eerst verlicht door de Heilige Geest, want de natuurlijke mens neemt de dingen van de Geest van God niet aan, omdat ze dwaasheid voor hem zijn (1 Kor. 2:14).
Aangaande wederkomstverwachting: dit is volgens de Bijbel één van de duidelijkste kenmerken van een levend geloof. De volwassene in het geloof zal daar altijd naar verlangen, soms in meer, soms in mindere mate: Ze zien zichzelf als "gasten en vreemdelingen op de aarde" (Heb. 11:13) en "nu zijn zij begerig naar een beter, dat is, naar het hemelse" vaderland (vs. 16). Met Asaf roept de gelovige uit, "Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!"
Ook de apostelen wijzen erop dat we ons niet met het aardse, maar met het hemelse moeten bezighouden: "Maar onze wandel is in de hemelen, waaruit wij ook den Zaligmaker verwachten, namelijk den Heere Jezus Christus" (Fil. 3:20). "Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechterhand Gods. Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn" (Kol. 3:1-2). "...weet gij niet, dat de vriendschap der wereld een vijandschap Gods is? Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand van God gesteld" (Jak. 4:4). Laten we die verwachting naar het hemelse hebben, "Want waar uw schat is, aldaar zal ook uw hart zijn" (Luk. 12:34).
Oh, en staar je niet blind op "PKN". Elk kerkverband kent zijn deel aan gelovigen en ongelovigen, de een meer als de ander natuurlijk, maar toch... Waaraan kun je dan een gelovige herkennen? "...hierdoor weten wij dat wij Hem kennen, namelijk als wij Zijn geboden in acht nemen. Wie zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet in acht neemt, is een leugenaar en in hem is de waarheid niet. Maar ieder die Zijn woord in acht neemt, in hem is werkelijk de liefde van God volmaakt geworden. Hierdoor weten wij dat wij in Hem zijn" (1 Joh. 2:3-5).
Misschien iets om over na te denken, maar ik ben het helemaal eens met anna30 als ze zegt dat het al heel groot is dat je een jongen hebt leren kennen die zo sterk met het geloof bezig is. Veel sterkte en wijsheid!
In Handelingen staat ook iets van: Die zijn woord gaarne aannamen... Jij moet je bekeren en als je dat doet, kun je niets anders zeggen, dan dat God het heeft gedaan. Dan mag je, als je ook een kerkelijk recht hebt, aan het Heilig Avondmaal.
Je zou het een wonder vinden als je uitzag naar de wederkomst... Vraag God erom. Hij wil het ook jou geven!
ik denk eerder dat het andersom moet zijn!
verder sluit ik me aan bij Orchidee en AHHK76.
Ik heb de indruk dat vraagsteller de echtheid van het geloof wil vaststellen vanuit de manier waarop iemand tot geloof komt.
Maar alles wat vóór het geloof komt kan God niet behagen, dus ook alle 'kernmerkjes' die een mens heeft voordat hij geloofd.
Heb.11:6 Zonder geloof is het echter onmogelijk God te behagen....
In de Bijbel staat hoe je weten kunt of het geloof echt is, en dat zijn altijd 'kernmerken' die na het geloof komen: uit de vruchten kent men de boom, en lees Gal.5: maar eens.
Je vriend zegt heel terecht: " Je moet leven naar Gods Woord. Ook als je bekeerd bent moet je bezig zijn met je relatie tot God."
Als je bekeerd bent (als je je bekeert hebt) dan ben je er niet bijna, dan ben je er helemaal.
Dan blijft er niets anders over in je leven dan Jezus Christus en Die gekruisigt.
Voor jou! voor je zonden, voor je misdaden, dan ben je gevlucht naar het kruis, waar vergeving werd geschonken aan de dood schuldigen!
Ik bid voor jou en voor al die anderen die nog steed gebukt gaan onder een voorwaardengeloof, een stappenplan of hoe je het ook maar wilt noemen: eerst dit en dan dat en dan vervolgens enz alles gegrond op formulieren en aanhangsels.
Op zich is er niets mis met cathechismus enz maar de Bijbel heeft het eerste en het laatste woord.
Hou je daar maar aan vast, dan verdwaal je nooit.
Veel wijsheid en sterkte gewenst, ook en niet minder voor je 'e-mail vriend'
Neem het verschil tussen een zware bondsgemeente op de Veluwe en de gemeente van ds. K. Hendrikse. Specifieker zijn bij zo'n breed kerkverband ;-)
'het is een lieve jongen, maar....., hij is lid van de PKN".
Meiske wees blij met zo'n lieve jongen, jij bent opgevoed in de Ger. Gem. en hij bij de PKN (hij is opgevoed in een warm nest en jij hopenlijk ook).
Nou en, het had ook omgekeerd kunnen zijn. Wie wil een lieve christelijke jongen laten lopen vanwege het verschil tussen de PKN en de Ger. Gem.?
Of liever een jongen uit de Ger. Gem. die problemen heeft met seks voor het huwelijk, die elke dag drank gebruikt, seksverslaafd is (zie de vragenlijst van refoweb er maar op na).
Maar dan heb je wel iemand van de Ger. Gem..
@gerteke heeft helemaal gelijk, jij legt heel veel zout op een heel klein klein slakje.
Volgens mij heb je zo aardig wat antwoorden gekregen
Het kan niet meer mis gaan!
Blijf opgewekt en veel zegen
<a href="http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Spreuken+23%3A26&id42=1&id16=1&id36=1&id6=1&l=nl&set=10&pos=0">spr 23:26 </a> (klik)
grt
juist, wat je redding betreft wel, je hebt het eeuwige leven mogen ontvangen als je wedergeboren bent en dat is een gave Gods, die plaatsvind bij ware bekering. Na deze wedergeboorte vind de heiliging plaats, waar God in je aan het werk gaat en je meer en meer naar Zijn beeld verandert. Het is dan niet de mens zelf die probeert zichzelf te heiligen door allerlei voorwaarden en regeltjes te houden, maar het is een verandering die plaatsvind door de Heilige Geest, waardoor Christus zelf in je gaat leven en je een ander mens wordt. Het is niet zo dat je dan geen zonde meer begaat, omdat de oude natuurlijk mens ook nog een deel van je is. Het blijft een dagelijkse strijd, maar het mooie is dat je die niet meer zelf alleen hoeft te strijden maar dagelijks Christus mag vragen voor jou te strijden en de juiste keuzes te maken. Er is als het ware sprake van een Goddelijke sturing in je leven. De Heilige Geest is je dagelijkse begeleider.
Een kenmerk van ware bekering is dat je in een proces van verandering bent door de Heilige Geest, die de leiding in je leven overneemt en ervoor zorgt dat je dag in dag uit naar Gods Wil WILT leven, juist omdat je dankbaar bent dat je behouden bent. Niet meer om behouden te worden, want dat ben je al. Dagelijks, dus niet alleen op zondag.
Als je een houding hebt van 'ik ben bekeerd en ik ben nu gered en nu kan ik leven zoals ik wil, zondag naar de kerk is wel genoeg en verder leef ik op mijn manier', dan is het de vraag of die bekering niet een eenzijdige aktie is geweest en op het wel oprecht is geweest, want zo'n instelling getuigt niet van wedergeboorte
Heb ooit gemaild met een meisje, ikzelf ger gem zij pkn. Eerst dacht ik dat het geen probleem hoeft te zijn, en dat hoeft ook niet. Het is uiteraard per geval verschillend. Ikzelf kreeg de indruk dat zij meende goed af te zijn in het geval dat ze zou overlijden. Wat gemailt over geloof en merkte dat zij bekering toch wel anders zag dan ik., en dat ik in als het erop aankwam niet wist of ik wel geloofde dat zij in geval van overlijden goed af zou zijn. Stel dat ik daar dus geen vertrouwen in had, ga ik dat zeggen tegen haar, iets wat zij in ieder geval zeker meent te weten ga ik van zeggen dat ik het niet geloof? Dat zou enorm veel wrijving geven. Ik ga niet zeggen dat ik vindt dat zij misschien wel vraagtekens bij haar bekering mag zetten als ik zelf meestal nog niet eens echt serieus bezig ben met geloof en bekering.
Ik ben van mening dat je elkaar of vrij moet kunnen laten in elkaars geloof (daarmee bedoel ik heel vrij in de kern van het geloof en niet over wetjes en regeltjes), of het in de kern vooral met elkaar eens zijn en een beetje dezelfde levensstijl. En ja, dat gaat buiten kerkverbanden om.
Denk hier zeker goed over na! Het zijn belangrijke zaken, ze gaan namelijk over eeuwig leven of eeuwig dood. En natuurlijk zijn er genoeg dingen waar je anders over kan/mag denken qua regeltjes en wetjes, maar dit is niet zomaar iets waarvan je zegt, "het zal wel"..
@anna30
Als goed is dienen we allemaal dezelfde God en het gaat er inderdaad om dát we bekeerd worden. Maar het gaat er gedeeltelijk wel om hoe. Het is zo dat de bekering bestaat uit 3 stukken, ellende, verlossing en dankbaarheid. En deze drie zaken moeten stuk voor stuk voorkomen in onze bekering, en in deze volgorde. Als je namelijk je ellende niet kent, hoef je ook niet verlost te worden, en als je niet verlost bent, hoef je ook nergens dankbaar voor te zijn. Als de vraagstelster bij deze jongen niets van de ellende hoort, dan kan ik me voorstellen dat zij haar vragen heeft bij zijn voorstelling van bekering.
Dus de wettische dingen, daar kan je je gedeeltelijk (niet bij alles dus) overheen zetten, maar niet deze diepgaande kwestie.
@Gerteke
Zoals je hierboven al kan lezen is dit niet op één slakje zout leggen. Het is niet zomaar iets waar ze mee zit, ik wil dit geen minimaal verschil noemen. En waarschijnlijk als hij over deze kwestie anders denkt, lopen ze ook nog tegen andere belangrijke zaken aan waar ze anders over denken.
Zoiezo, heeft iedereen andere zaken die hij/zij belangrijk vindt, dus geef dan een antwoord waar ze iets aan heeft, en zeg niet dat ze niet zo kritisch moet zijn. Misschien hebt jij iets anders waar je je druk om maakt in een relatie en is dat iets waarvan zij zegt, waar maak j je druk om.
@Daniel
Natuurlijk ‘wil’ ze die jongen niet laten lopen omdat hij lid is van de PKN maar, als er belangrijke zaken zijn waar ze het niet samen over eens kunnen worden, dan zou het inderdaad een goede optie kunnen wezen om geen relatie met hem aan te gaan. Wel heb je inderdaad gelijk dat er in de Ger.Gem. ook genoeg jongeren zitten die qua leven en denken niet anders zijn dan deze jongen uit de PKN, maar dan zal ze waarschijnlijk ook niet met die Ger.Gem. jongens een relatie aangaan. Dus het probleem zit haar totaal niet uit welke kerk dat hij komt, als ze over de belangrijke zaken maar hetzelfde denken, daar gaat het om!
Wat ik inderdaad wel hoop, is dat de jongen waar jij het over hebt, dit niet leest! Want dat zou ik zelf ook niet echt op prijs stellen geloof ik. Zeg eerlijk tegen hem waar jij mee zit (hoe moeilijk dat ook is), en probeer dat niet kritisch te doen want dan gaan snel de stekels overeind. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen..
Als jullie niet lukt om over de belangrijke zaken eens te worden, hoop ik dat je de goede beslissing maakt door eventueel niet aan de relatie te beginnen!
