Verantwoordelijkheid en verzekeren
Redactie Refoweb | 16 reacties | 07-01-2012| 11:32
Vraag
Vanuit mijn opvoeding ben ik niet verzekerd. Uit eerdere antwoorden op Refoweb over verzekeren lees ik alleen antwoorden vanuit het oogpunt van niet verzekeren. Ik wil deze vraag aan een dominee stellen (gereformeerde gezindte) die wel verzekerd is. Ik wil ook graag mijn verantwoordelijkheden kennen. Als er iets gebeurt en ik kan het niet betalen, zullen uiteindelijk andere mensen daarvoor moeten opdraaien. Moet ik hierin niet mijn verantwoordelijkheid kennen? Is het echt zonde om je te verzekeren? Of kun je uit bijbels oogpunt ook wel wat zeggen voor verzekeren?
Geeft u straatarme Egyptische christenen een onvergetelijke Kerst?
In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een christelijke Egyptische familie te doneren. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden.
Antwoord
Zie voor het antwoord onderstaande urls:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/13581
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/5438
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/2953
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je moet je eigen verantwoordelijkheid hierin nemen. Heb je voldoende geld? Prima, maar als je straks je hand moet ophouden bij de kerk of bij anderen, dan denk ik dat het niet goed is.
ik citeer:
Er zijn mensen die in staat zijn om financieel zoveel reserve te hebben dat ze de kosten zelf kunnen betalen. Bedenkelijk wordt het wanneer we ons niet verzekeren maar toch stilletjes hopen dat anderen helpen wanneer nodig, bijvoorbeeld een diaconie of andere stichtingen die zijn opgericht om hulp te bieden aan gewetensbezwaarden. Is dat ook niet een vorm van verzekeren, echter zonder premie te betalen? Daar kan ik geen respect voor hebben.
Hoe dan wel te handelen? We zullen bedenken dat de ziektekosten van vandaag niet meer te vergelijken zijn met die van vroeger. Ik vraag me af of zelfs diaconieën vandaag in staat zijn om de ziektekosten te kunnen dekken, waneer een gemeentelid een aantal weken in een ziekenhuis verblijft met een paar operaties daarbij en verdere medische kosten die daarbij komen. Zelf hebben we ons altijd laten verzekeren in het besef dat we toch in alles de Heere nodig hebben. Wij kunnen hoogmoedig zijn door ons niet te laten verzekeren. Maar wie zich laat verzekeren met de gedachte de Heere niet meer nodig te hebben, is evenzeer hoogmoedig. Ik ben er van overtuigd dat de Heere ook in deze de middellijke weg ons voorhoudt. Zijn voorzienigheid sluit onze verantwoordelijkheid niet uit maar in. We hebben dus onze voorzorgsmaatregelen te nemen.
In een laag land als Nederland hebben we de dijken aan te leggen en te beheren om veilig te kunnen wonen. Dat geldt ook onze gezondheid. Wij moeten gezond leven en zorg dragen voor onze lichamen dus ook wanneer we ziek worden dat we medische hulp zoeken en dat niet nalaten omdat we de kosten niet kunnen betalen, met alle gevolgen van dien, (mij is dit bekend van gevallen van sommige mensen die zich niet laten verzekeren). Laten wij alle dingen biddend doen zelfs bij het afsluiten van een ziektekostenverzekering. Denk echter niet: dan ben ik van alle zorgen af, want de Heere zal altijd een weg met ons gaan om ons te leren in afhankelijkheid van Hem te leven.
Zelfs een huisdieren verzekering is er al volgens de buurman..
Een ieder moet maar zelf weten hoe hij of zij hierover denkt wel vindt ik het moedig dat er in DEZE TIJD nog mensen zijn die het aandurven en zelf de kosten betalen.
Het is dus wel zo dat zij de zorgkosten die zij voor een polis kwijt zijn wel apart houden en ook een potje voor hebben.
Maar als je kind een beugel moet dan ben je wel behoorlijk geld kwijt..
Een beetje risico nemen durf ik ook wel.
Dat vind ik dus persoonlijk onverantwoordelijk. Er is ook diverse malen extra gecollecteerd voor dat gezin, het was gewoon een te groot bedrag.
En wat denk je van een ziekenhuisopname van enkele maanden inclusief operaties? dat is honderdduizenden euro's.... verpleeghuiszorg, prematurenzorg, enz enz.
Het is heel moedig en krachtig om het volste vertrouwen in de Heere te hebben, natuurlijk! Maar als mens behoor je je verantwoordelijkheid ook te nemen. Je moet gebruik maken van de middelen die er zijn.
Je springt toch ook niet zonder zwemdiploma in de zee? (God redt me wel)
Als mensen zo de Heere willen dienen, moet je dat denk ik niet afbreken.
Ik weet dat er mensen op deze manier mensen die niet verzekerd waren konden helpen en hier heel veel (geestelijk) genoegen van hebben gehad!
Ook weet ik dat de Heere iemand heeft geholpen die kind nog kraai had op deze wereld en van wie toch 200.000 euro aan ziekenhuiskosten werden betaald door een onbekende gever....
Maar ik denk dat je de kerk en diaconie niet moet laten opdraaien voor zoveel geld als je de mogelijkheid had om door middel van maandelijkse premies de boel te verzekeren.
Je zegt wel: de diaconie is er voor die gevallen... maar ik geloof niet dat de diaconie er is om duizenden en duizenden euros te geven aan onverzekerden. Dat is gewoon onmogelijk. Stel dat er binnen een gemeente 200 mensen onverzekerd zijn, dat is een enorme opgave om die te kunnen onderhouden qua ziektekosten of andere ongevallen. Dan zou een kerk/diaconie heel snel failliet gaan.
Tuurlijk is de diaconie er ook om mensen finacieel bij te staan als ze het niet redden, maar ik vind niet dat dit moet als mensen nalaten hun verantwoordelijkheid te nemen.
Ik vraag me af waarom je de Heere niet kunt dienen als je verzekerd bent?? Het gaat toch niet om dit soort bijzaken in de ogen van God, het gaat om je hart, je ziel! Sta je in het reine met God?
Onvoorwaardelijk op God vertrouwen, dat is heel bijzonder! Maar God geeft wel de middelen om eigen verantwoordelijkheden te kunnen dragen, en daar mag je gebruik van maken mijns inziens.
Zoals Ds. A.J. Schalkoort zegt: Er zijn mensen die in staat zijn om financieel zoveel reserve te hebben dat ze de kosten zelf kunnen betalen. Bedenkelijk wordt het wanneer we ons niet verzekeren maar toch stilletjes hopen dat anderen helpen wanneer nodig, bijvoorbeeld een diaconie of andere stichtingen die zijn opgericht om hulp te bieden aan gewetensbezwaarden. Is dat ook niet een vorm van verzekeren, echter zonder premie te betalen? Daar kan ik geen respect voor hebben.
Het gaat ook om WA verzekeringen, betaald de diaconie ook als ik een moslim, jood of heiden dood rij en onverzekerd mag ik niet eens van de door God boven ons gestelde overheid de weg op.
Laten we ons maar verzekeren, dan kan de diaconie het geld op een goede manier besteden.
- Ik geloof dat vrijwel niemand in staat is om maandenlange operaties, ziekenhuisopnames enz. zelf te kunnen betalen. Dat ik ook geen reden om je niet te laten verzekeren. Het gaat juist om het 'draagt elkanders lasten'.
En je zegt: Stel dat er binnen een gemeente 200 mensen onverzekerd zijn, dat is een enorme opgave om die te kunnen onderhouden qua ziektekosten of andere ongevallen. Dan zou een kerk/diaconie heel snel failliet gaan.
- ALs alle gemeentenleden het geld wat ze normaal kwijt zijn aan premies aan de diaconie schenken heeft de diaconie heel wat geld hoor! Sommigen zijn van mening dat dat de bedoeling is van christelijke gemeente zijn en dat de diaconie een door God gegeven instelling wat niet verdrongen mag worden door het verzekeringswezen.
Je zegt: Ik heb het meegemaakt dat een gezin met 11! kinderen ineens dakloos werd nadat hun hele huis afbrandde...
En: Oh @zeeland, die dingen zullen ongetwijfeld gebeuren! Dat is heel wonderlijk en bijzonder, maar helaas komen die dingen niet heel erg vaak voor.
- Ik vind het persoonlijk wel mooi dat het geld er dan toch komt wat nodig is. In mijn familie- en kennissenkring zijn veel mensen niet verzekerd en ik vind het wel mooi hoe er altijd aan elkaar gedacht word, hoe er met elkaar meegeleeft word, hoe gul er geld gschonken word. En de diaconie komt inderdaad ook langs om te vragen of je het financieel red. Ik heb er wel respect voor. Ook komt het echt nog wel vaak voor dat er onverwachts dat geld binnenkomt wat je nog nodig hebt. Enveloppen zonder afzender enz.
En we bidden ook: geef ons HEDEN ons DAGELIJKS brood. Heel afhankelijk, bij de dag levend en dan zorg de Heere altijd weer.
Op de website van ds. Pieters staat ook een mooi stukje over het niet verzekerd zijn.
Laat de kerk daar haar geld aan uitgeven, daar waar het echt nodig is. Als iemand de mogelijkheid heeft om zich te verzekeren is het in mijn idee jatten van de armen door aan te kloppen voor een nieuw huis, operatie enz.
Als je gebruik maakt van medische hulp (lees operaties) zou je, als je je niet verzekerd, al voorbij gaan aan de afhankelijkheid van God. Laat je dan ook door Hem genezen, zou ik zeggen.
Excuus
Het is nogal makkelijk om te zeggen: ik verzeker niet, de Heer zorgt wel voor me via de gemeente. Aha, dus toch een soort verzekering dan? Zolang ik lid ben van die of die gemeente, kan ik aankloppen in geval van financiële nood. Doe je dat ook als je bijvoorbeeld niets geeft aan de kerk? Nee he, dan krijg je de diakonie wel op de stoep, of je even wilt bijdragen.
Kortom, je doet ook aan verzekeren, maar dan onder een andere noemer. Hoe vroom. Ik ben zelf diaken geweest, en het idee is dat je echt de armsten helpt als diakonie. Of nog beter, mensen die echt niets hebben. Dat is diakonie. En niet als een veredelde gemeentelijke verzekeringsmaatschappij optreden. Wees dan inderdaad consequent: geen operaties als je ziek bent, geen medicijnen. Laat het gebed je meer helen, en geen dokter!
En iedere maand de verzekeringspremie naar de kerk overmaken is echt niet genoeg hoor, daarvoor is je gemeente toch echt te klein, wil je dan genoeg geld opbrengen om hoge kosten te dekken. Ooit een ziekenhuisrekening gezien? Koop je al snel een leuke auto van.
Verzekeren is je indekken tegen financiële kosten achteraf, als je daar een fundamenteel probleem mee hebt, wilt u dan even uw spaargeld overmaken naar de kerk? Want u hoeft echt geen duizenden euro's achter de hand te hebben. De Heer zorgt voor u, en anders wel de diakonie. (als ik niet beter zou weten zou ik denken dat het het socialistische handboek is waaruit ik citeer).
Het is maar hoe belangrijk al die aardse verzekeringen in je hart zijn. Bij wie of wat haal je je ware zekerheid? Is dat bij God of bij aardse dingen? Ik kan me best verzekereren voor het meest noodzakelijke zonder dat het voor mij de plaats van God inneemt. Ik zoek nog steeds mijn veiligheid en geborgenheid bij God.
hoe kan een verzekering ook de plaats van God innemen? Ik hoop dat ik nooit gebruik hoef te maken van mijn verzekeringen, want dat zo ellende betekenen.
De chirurg was oprecht verbaasd omdat deze operatie gewoon volledig vergoed werd, maar de patiënt bleek niet verzekert te zijn.
Het was geen levens bedreigende situatie maar een operatie was de juiste behandeling, en dat zag de patiënt ook wel in maar ja, hij had er geen geld voor (wat wil je ook met een operatie en verblijf van duizenden euro's!!).
Op dat moment moet je dat accepteren maar echt totaal onbegrijpelijk dat zoiets nog kan in NL ... Heb er nog dagen aan lopen denken en kan er ook nu nog steeds niet over uit..
Als mensen zich niet verzekeren tegen hoge eventuele zorgkosten dan vind ik dat ze niet bij de kerk moeten aankloppen voor hulp. Ziekenhuis rekeningen zijn torenhoog (1 dag verblijf in ziekenhuis kost al gauw 1000 euro) je kan niet van de gemeente verlangen dat die voor jou zorgkosten gaan betalen. Daarin moet je je verantwoordelijkheid kennen. Premie's zijn echt niet hoog als je je niet voor allerlei dingen gaan verzekeren die je toch niet nodig hebt.