Broertje is ontzettend moeilijke jongen
A. Teerds-Gertenbach | 2 reacties | 02-01-2012| 11:13
Vraag
Ik ben een meisje van 17 jaar. Over het algemeen had ik een fijne thuissituatie, maar de laatste paar jaar gaat het minder. Mijn broertje (nu 13, toen dus 8/9) is een ontzettend moeilijke jongen. Hij reageert op alles wat er wordt gezegd, vat alles veel te letterlijk op en maakt regelmatig nare/negatieve opmerkingen. Hij zit mij en mijn vriend dwars, zorgt er bijvoorbeeld voor dat we tijdens het eten niet naast elkaar kunnen zitten en veel meer van dat soort dingen. Veel mensen reageren: je moet die jongen niet overal z'n zin in geven. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want hoe meer je op hem ingaat, hoe erger het wordt. Mijn ouders hebben er al drie verschillende organisaties bij gehad, maar die zeggen allemaal dat het normaal is. Maar dat is het niet! Ik merk dat ik steeds slechter in m'n vel kom te zitten door de nare sfeer en vervelende opmerkingen. Wat moet ik doen?! Als er al drie officiele instanties hebben gezegd dat het zo wel kan...?!
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste zus, het is een voorrecht dat je een fijne thuissituatie hebt, al heb je een broer die precies weet waar hij jou mee kan raken. Dat lokt ruzies uit, stel ik me zo voor. Hij maakt vervelende opmerkingen en daar ga jij op in. Hij zit jou en je vriend dwars en jij vliegt op de kast. Je zult er zeker met je ouders over gesproken hebben, want die weg is open in een fijne thuissituatie. Je ouders hebben je tot nog toe niet kunnen helpen al zullen ze dat waarschijnlijk wel geprobeerd hebben. Het moet voor hen een verdrietige situatie zijn als hun kinderen niet goed met elkaar kunnen omgaan en er een nare sfeer heerst.
Het gedrag van je broer is moeilijk, vervelend en negatief, maar diverse organisaties zeggen dat het gedrag normaal is. Dan zal je broer misschien wel een normale, maar lastige puber zijn. Zelf ben je al een stukje verder op weg naar de volwassenheid. Dan ben je al meer in staat om je in een ander te verplaatsen, afstand te nemen, te observeren, jezelf te beheersen, enzovoorts. Dat is belangrijk. Die puberbroer kan dat nog niet. Je kunt onmogelijk zijn gedrag veranderen, behalve… als je zélf verandert. Hoe? Je hebt al een aanknopingspunt, want je schrijft: "Hij reageert op alles wat er wordt gezegd" en "Hoe meer je op hem ingaat, hoe erger het wordt." Dat is heel herkenbaar.
Je zou kunnen proberen om:
1. Na te denken over je broer. Wat is hij voor een jongen? Vanwege zijn gedrag zie je misschien alleen maar negatieve kanten, maar zijn er ook nog positieve dingen? Weet je iets positiefs? Helpt hij weleens? Heeft hij een hobby? Heeft hij iets nieuws gekocht of gekregen? Probeer eens als een volwassen zus belangstelling te tonen. Dat moet je niet al te overdreven doen, maar heel gewoon. Iedere dag een paar keer belangstelling tonen, iedere dag een paar keer (echt) luisteren en je niet uit het veld laten slaan door zijn negatieve opmerkingen.
2. Afstand te nemen en te observeren. Het is net alsof je van een afstand naar je broer kijkt. Wat doet hij? Wanneer is zijn gedrag zo vervelend? Het kan ook best zijn dat je broer jaloers is. Jij hebt een vriend gekregen en je broer is jou als zus een beetje kwijtgeraakt. Misschien zit hij jullie daarom nogal dwars. Je vriend zou in de omgang met je broer ook een positieve rol kunnen spelen. Hij en je broer kunnen misschien wel met elkaar praten over echte ‘mannenonderwerpen’: auto’s, brommers, enz.? Probeer je broer erbij te betrekken, wie weet is het een eerste stap op weg naar een betere verhouding.
3. Je broer niet te gaan opvoeden. Dat is de taak van je ouders. Heb ook niet voortdurend kritiek op wat hij doet en wat hij zegt. Kijk daarom ook eens op een afstandje naar jezelf. Je kunt wel in een diep spoor van actie-reactie terechtgekomen zijn, dus dat je steeds op elkaar reageert.
4. Niet overal op in te gaan. Je moet het eigenlijk een beetje aanvoelen óf je moet reageren en zo ja, hóe je moet reageren op je broer. Soms is negeren het beste. Net doen of je het niet hoort, langs je heen laten gaan. Soms is op een positieve manier reageren het beste. Je broer maakt bijvoorbeeld een negatieve opmerking, maar jij weet je te beheersen. Je haakt er op een positieve manier op in en wie weet, wordt het wel een gesprek.
5. Te luisteren naar je broer. Misschien is dat al lang geleden vanwege de negatieve sfeer. Toch is het belangrijk om het weer eens te proberen en niet direct in de aanvalshouding te schieten of je oordeel klaar te hebben.
6. Niet teveel te verwachten van je broer. Je zou kunnen denken: ik ben aardig geweest en nu moet hij ook maar aardig zijn. Houd jij het maar vol. Ik geef je een grote kans, dat de verhouding tussen jullie echt verbetert!
Nu kan het best zijn, dat jullie situatie niet helemaal is, zoals ik hier verwoord heb, maar misschien kun je toch je voordeel doen met een of enkele van de punten die ik je aanreikte. Dat hoop ik van harte voor jullie allemaal.
A. Teerds-Gertenbach
Dit artikel is beantwoord door
A. Teerds-Gertenbach
- Geboortedatum:29-01-1951
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Hendrik-Ido-Ambacht
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De sleutel voor de problemen heb jij in handen. Tenminste als je voor je eigen toekomst kiest. Je broer en je ouders kun je toch niet veranderen. Jij hoeft niet voor hun te denken en jij moet aan je zelf denken.
das niet de oplossing die ze vraagt. Misschien werkt ze wel, wil ze helemaal niet op kamers.