Pijnstilling bij bevalling

Beste vragenstelster,

Een bevalling is een uitzonderlijke toestand. Er komen inderdaad een soort buikkrampen bij kijken, maar dat is niet vergelijkbaar met wanneer je je teen stoot of de tandarts je plaagt, of je hoofdpijn hebt.
Hoewel er inderdaad in meerdere of minder mate pijnlijke krampen bij komen kijken, is de pijn zelf, niet iets dat per se op de voorgrond hoeft te staan. Het is een soort van hard werk, wat ook de reden is, dat ze de bevalling in het engels ook 'labour' (werk) noemen.
Je kunt het goed vergelijken met een marathon. Een marathonloper, is moe, heeft meestal ook pijn, maar voelt dat minder dan de uitputting. Hij zet dat allemaal opzij, omdat hij de finish halen wil.

Bij de meeste vrouwen is het zo, dat de bevalling langzaam op gang komt en dat de pijn meestal als volgt gaat: je voelt een verkramping langzaam opkomen, waarbij dat gevoel steeds heftiger wordt, totdat je denkt dat je het niet meer verdraagt en dan nog een klein beetje en dan merk je dat de kramp weer minder wordt. Zo'n kramp duurt meestal een minuut, vanaf dat je merkt dat hij komt, totdat hij helemaal weg is. Daarna heb je een paar minuten pauze om bij te komen. Waar je moe van wordt is het opvangen van de kramp, meestal door langzaam te ademen.

Er zijn meerdere mogelijkheden je te helpen deze weeen te verdragen. Het is belangrijk ook met je verloskundige daarover te praten. Als je de krampen in je rug voelt, is het prettig als je man je rug masseert of daarop druk geeft. Bij krampen in de buik helpt een warme hand. Vaak heeft je verloskundige de mogelijkheid een TENS-apparaat te gebruiken. Dat is een klein apparaatje dat door middel van plakkers een lichte electrische stroompjes afgeeft, die tegen de pijn helpen. Veel vrouwen ervaren het als prettig een bad te nemen als er een wee komt. Uit onderzoek is gebleken, dat de meeste vrouwen minder pijn ervaren, als ze rond kunnen lopen en het meest als ze in bed, op hun rug liggen. Hoe ontspannener je bent, hoe minder pijn je over het algemeen ervaart, je kunt alvast een paar ontspanningsoefeningen vooroefenen.

Als je hooggevoelig bent, zou ik je willen aanraden niet te vroeg naar het ziekenhuis te gaan (als je daar wilt bevallen). Juist bij gevoelige vrouwen werkt de stress van die omgeving die niet jouw eigen huis is en de vele onbekende gezichten om je heen als weeenremmer. Ga in dat geval liever als je werkelijk al een eind goed op gang bent. Als je thuis wilt blijven, of het pas op de dag zelf wilt beslissen, raad ik je aan alles van tevoren nog een keer goed door te spreken met je man en met je verloskundige. Je kunt dan alvast een plaats plannen waar je je terug kunt trekken als je alleen wilt zijn, je man voorbereiden, dat hij het bad moet vullen (en de termostaat zo instellen dat je 's nachts niet ligt te bibberen in koud badwater ;-), rustige muziek samenzoeken, enzovoort. Je verloskundige kan dan een TENS-apparaat bezorgen en er extra aandacht aan besteden je rustig te benaderen.

Helaas worden vrouwen nog steeds bang gemaakt voor hun bevalling. Enerzijds door krijsende vrouwen in Amerikaanse films, anderzijds door vrouwen met slechte ervaringen, die elke zwangere met hun ellende lastig vallen. Als je rustig blijft is het meestal goed te verdragen. Geen wellness, maar te verdragen. Meerdere van mijn vriendinnen, die snelle bevallingen hadden, vertelden mij dat ze het best te doen vonden en helemaal niet zo erg als ze hadden gedacht na al die verhalen, maar dat ze het niet durfden te vertellen, omdat sommige vrouwen steeds vertellen hoe afgrijselijk erg het was.

Ik heb je het bovenstaande verteld, omdat ik zelf bang was voor de bevalling en alvast een TENS-apparaat had bezorgd enz. Uiteindelijk viel het mee. Het TENS-apparaat, dat ik had bewaard voor wanneer het niet meer uit te houden was, heb ik uiteindelijk helemaal niet gebruikt. Ik had zelf weeen om de minuut, maar omdat het een pijn is die uit jezelf komt, is dat heel anders dan andere pijn. Zoiets als sterke menstruatiekrampen of bij verstopping. Ik hoop dat je het je iets beter kunt voorstellen.

Veel geluk gewenst en ik hoop dat je een goede bevalling hebt.
Gods zegen,

DrJ

DrJ: iedere vrouw ervaard het anders!
Dat jij het goed te dragen vond, wil niet zeggen dat een ander dat ook vind!
Ik vond de pijn ontzettend heftig iedere keer,
(en de langste bevalling was 4 uur en de kortste 1,5 uur.)
en dat was echt geen sterke menstruatiekramp of bij verstopping.
Het vlijmt door je lijf en je voelt je machteloos,
ik dacht vaak dat ik erin zou blijven...!

Daarom vraagstelser: Richt je tot God in gebed!
Hij wil je uit en door helpen!
Gebruik pijnstilling als je dat nodig hebt, want dat heeft de Heere niet voor niets gegeven.
Maar vertrouw bovenal op Hem!
Hij spaart leven en geeft nieuw leven, dan zal Hij je ook helpen tijdens de bevalling!

Ik hoop dat je de bevalling goed door zal komen en dat je een gezonde baby mag krijgen!

@Hanna,

Ik heb niet gezegd dat het niet heftig is, lees alsjeblieft nog een keer door wat ik heb geschreven. Natuurlijk ervaart elke vrouw dat anders. Maar deze pijn van binnenuit is normaalgesproken niet de hele tijd aanwezig en ten tweede hebben miljarden van vrouwen deze pijn overleefd en dus verdragen.

Als je weet wat je ongeveer te wachten staat kun je je daarop voorbereiden. Hoe beter je je voorbereid, deste meer heb je het gevoel dat je de situatie onder controle hebt, wat maakt dat je het beter verdragen kunt.
Jij hebt ook meer kinderen gekregen, ondanks dat je je bevallingen als heel heftig ervoer.
Je weet zelf hoe het is als je de eerste keer zwanger bent. Allerlei vrouwen beginnen je te vertellen over hun slechte ervaringen, maar er zijn er maar weinig die je concrete tips kunnen geven hoe je er mee kunt omgaan, zodat je er goed doorkomt.

Pijnstilling heeft voor- en nadelen die niet iedereen overziet. Pas in de loop van de bevalling kun je bekijken hoe je ermee omgaat en het ervaart. Dat kan vaak verrassend zijn, omdat iedere bevalling anders is en iedere vrouw anders is. Ik ben er daarom een voorstander van je goed voor te bereiden en je opties open te houden. In Nederland hebben we gelukkig een systeem waar dat in de meeste gevallen mogelijk is. Een bevalling is een gecompliceerd lichamelijk proces, wat tot op de dag van vandaag niet tot in het laatste detail begrepen is. We hebben tegenwoordig mogelijkheden hebben om in te grijpen in het geval van situaties die niet goed zijn voor moeder en kind, betekent dit niet, dat we dat elk ongemak kunnen of moeten wegnemen. De pijn tijdens een bevalling is niet alleen lastig, maar schijnt ook een belangrijke functie te hebben bij het vormen van de moeder-kind band.

Samenvattend, ik wil niet zeggen dat het een fluitje van een cent is, maar een bevalling is voor verreweg de meeste vrouwen die haar beleefd hebben een ervaring waar ze met verwondering en voldoening op terug kijken.

Met vriendelijke groet,

DrJ

P.S.
Ernstige menstruatiepijn of verstopping kunnen net zo erg zijn als nierstenen (voor wie dat al eens beleefd heeft)

Ik ben het met Hanna eens: het is heel persoonlijk.
Als je je voorbereidt op sterke menstruatiekrampen of pijn bij verstopping zou de bevalling wel eens flink tegen kunnen vallen.
Persoonlijk vind ik een goede voorbereiding echt belangrijk.
Ik heb vijf kinderen en nummer vier kwam nogal makkelijk, daarom rekende ik er zo half en half op dat het bij de vijfde ook wel zoiets zou gaan.
Dus was ik niet goed voorbereidt en overviel de pijn me echt.
Ik vond die bevalling zwaarder dan één van de vorige die achteraf toch wel vergelijkbaar was met de laatste.
Het kan beter meevallen dan tegenvallen.

drj, ik had je tweede reactie nog niet gelezen. We zijn het iig eens dat een goede voorbereiding belangrijk is.

Ga in ieder geval naar de zwangerschapsgym. Dat is erg belangrijk. artsen advieseren dat meestal ook wel. Je leert er op de juiste manier ademhalen en dat is héél belangrijk, daardoor hou je hetveel langer vol hoe heftig het ook is. Mijn eerste bevalling duurde 48 uur en dat is heel extreem, want dan heb je wel 2 doorwaakte nachten achter de rug, maar ik was blij dat ik geleerd had op de juiste manier te ademen. Dit voorkomt ook dat je gaat hyperventileren.
Sterkte er mee!

Zoals de anderen zeggen het is bij iedereen anders! Jij alleen zal weten of je het kunt verdragen. Ik heb drie kleine kinderen en bij alle drie pijnstillers gebruikt. Ik heb ook een lage pijngrens en vond het beter dat ik wat controle over mezelf had als ik niet zo'n erge pijn had!

Ernstige menstruatiekramp. Geloof me, dat is een illusie dat je het daarmee kan vergelijken!

@Rinske, @1a2b3c,

Iedere vrouw die zelf een kind gekregen heeft ervaart dit anders, dat begrijpen jullie.
Maar de reden waarom ik menstruatiepijn genoemd heb, is dat deze pijn fysiologisch gezien wat het mechanisme en uitbreiding betreft vergelijkbaar is. Ze hebben voor zover wij dit op dit moment begrijpen beide hun bron in de baarmoederhals (cervix) en stralen ook vaak uit in de rug of bovenbenen. Alleen is bij een bevalling de intensiteit natuurlijk (veel) groter. Veel vrouwen beschrijven de pijn ook zo, vooral tijdens het begin van de bevalling kun je dat goed merken.

Ik ben blij voor jullie dat je nooit last hebt gehad van ERNSTIGE menstuatiepijn. Er zijn echter vrouwen, die hier zoveel last van hebben dat ze dagenlang aan het bed gekluisterd zijn. Dat geldt gelukkig maar voor klein percentage. Er zijn zelfs enige vrouwen die aangeven, dat ze de weeen minder erg vonden (zeldzaam).

Na jullie opwekkende woorden, ik geloof dat het eigenlijke antwoord op de vraag een beetje verloren gegaan is, namelijk dat er veel vormen van pijnstilling bestaan en dat je van vele daarvan ook thuis gebruik kunt maken, terwijl je als het echt niet anders gaat in het ziekenhuis verder kunt bevallen.

Met vriendelijke groet,

DrJ

Beste drj, als ik me aan de hand van jouw reactie had moeten voorbereiden op een bevalling dan weet ik zeker dat het me bar was tegengevallen.
Verder moet je niet te snel aannemen dat ik niet zou weten wat ernstige menstruatiepijn zou zijn.
Mijn baarmoeder is verwijderd tengevolge van ernstige menstruatie klachten, en dat vond ik 'soft' vergeleken met een bevalling.
Dus ik hou het erbij: het is heel persoonlijk en ik herken me niet in jouw reacties.

Verder is het helemaal niet mijn bedoeling om de vragenstelster bang te maken met wild west verhalen over bevallingen, maar het lijkt me beter om gewoon realistisch te zijn.
Als je doorgeeft dat het goed te doen is zoals in je eerste reactie en het vergelijkt met sterke menstruatiepijn en verstopping geef je m.i. geen realistisch beeld van een bevalling.

Groet!!

Wat onze boodschap aan iedere zwangere moet zijn: Voor de allermeeste bevallingen geldt, het is zwaar, maar het is te doen. Dat is wat ik de patienten altijd heb verteld en ik zie geen reden daar vanaf te wijken.

Ik begrijp dat het voor velen een emotioneel thema is en ik wil niemand voor het hoofd stoten en zijn persoonlijke ervaring ongeldig verklaren. Het is belangrijk realistisch te blijven zonder dramatisch te worden. Daar wil ik het bij laten.

De laatste keer dat ik bij de tandarts kwam zei ik: ik doe nog liever een bevalling dan dat ik hierheen moet. Zegt de beste man tegen me: Daar heb ik als man gelukkig geen ervaring mee ;)
Mijn advies is: ga gewoon in het ziekenhuis bevallen en laat het over je heen komen en bereidt je, voor zover dat kan, voor op de bevalling en bekijk dan ter plekke of je pijnstilling nodig hebt of niet. Over het algemeen wordt je in de ziekenhuizen prima begeleidt.
Tussen haakjes: ik was wel blij dat de tandarts mijn kies trok nadat hij mij verdoofd had. Ongetwijfeld heeft een verdoving bij de tandarts ook nadelige kanten maar in deze tijd zou je een barbaar zijn als je iemands kies verwijderd zonder te verdoven...

en Roeltje.... met de tang verlost zeker?....

nee hoor zonder gein. Ik ben zelf 5 keer bevallen waaronder 1 bevalling van een tweeling waarbij er 1 'gewoon' geboren is en de tweede via een spoedkeizersnee. Ook ik kan niet zeggen dat er 1 bevalling bij was die mee viel. Terwijl mijn pijngrens niet laag is. En ik echt wel voorbereid was. Iedere geboorte is uniek . Iedere moeder is uniek. Iedere vrouw baart met smart.Soms met heel veel smart.
maar ook... Een vrouw, wanneer zij baart, heeft droefheid, dewijl haar ure gekomen is; maar wanneer zij het kindeke gebaard heeft, zo gedenkt zij de benauwdheid niet meer, om de blijdschap, dat een mens ter wereld geboren is. Johannes 16 vers 21

Als assistente van een verloskundige heb ik veel bevallingsverhalen gehoord, ook zelf heb ik het mogen meemaken.

Beroepsmatig is het de normaalste zaak van de wereld, als je zelf zwanger bent is het toch nieuw. Ik weet dat miljarden vrouwen dit hebben meegemaakt en doorstaan, krijg je er zelf mee te maken, dan is het toch opeens anders. Geen statistiek, maar realiteit.
Ook wist ik beroepsmatig dat de hormonen die vrijkomen bij een natuurlijke bevalling zowel voor moeder en kind goed zijn afgestemd. En een bevalling met een ruggeprik verloopt langzamer dan eentje zonder en het kind heeft een andere start. Voor mij redenen om niet meteen aan pijnstilling te willen doen.

Uit mijn eigen ervaring kan ik het volgende zeggen. De verwachting van de pijn was als een grote berg die beklommen moest worden. Zag er heel erg tegenop, had steeds het gevoel dat de echte berg nog moest komen. En 'opeens' was er de afdaling. Bij elke stap blijkt dat ons lichaam een wonder is, we zijn zo geschapen dat we een bevalling goed kunnen volbrengen.

Het was een proces, steeds een stukje, steeds een beetje en het bleef goed te dragen vergeleken met de verwachting die ik had. Als ik vooraf had geweten dat het een 9-ponder (!) zou zijn, had ik er nog meer tegenop gezien. Terugkijkend viel het allemaal best mee. Pijnstilling was binnen handbereik, maar bleek niet nodig.

De bevallingsverhalen van zware bevallingen maken meer indruk dan de 'makkelijke' verhalen. Een bevalling is niet iets wat ik elk weekend zou willen doen, maar het viel mee vergeleken met de verwachting. En dankzij mijn beroep weet ik dat ik zeker niet de enige ben die er zo over denkt.

Er staat "met smart zult gij baren", niet "met ondragelijke smart". God heeft ons zo geschapen dat voor verreweg de meeste vrouwen een bevalling goed te doen is. Dat wil ik graag meegeven.