Dwang tot vergeving
kand. A. C. (Arjan) Baan | 6 reacties | 26-10-2011| 10:30
Vraag
Verschillende keren ben ik op HeartCry-conferenties geweest. Wat me opvalt, met name en vooral in de nazorg, is de dwang tot vergeving. Je moet echt nu vergeven, want anders word je een wrak, enz. Ze gebruiken vooral het boekje van Neil Anderson: Zeven stappen op weg naar bevrijding in Christus. Er staan waardevolle punten in dit boekje, echt waar. Vorige week hoorde ik echter een prachtige preek van ds. Van Campen over vergeving, n.a.v. de Heidelberger Catechismus. Dat was voor mij een ware en diepe bevrijding. De dominee haalde zo duidelijk en steeds opnieuw aan dat hij grote moeite heeft met "moeten vergeven". Het is ten alle tijde een proces en de dominee bedoelde dat niet als achterover in je stoel gaan zitten en afwachten, absoluut niet. Ik vind het verwarrend... Ik vraag me af waarom HeartCry zo'n, in mijn ogen, extreme druk legt op het direct vergeven. Er zijn zulke diep ingrijpende situaties waarin je in een weekendconferentie absoluut niet met je hart kunt vergeven... Er is vaak zoveel pijn, zo'n diepe wond. Hoe zit het eigenlijk?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Vergeving is een diep, diep onderwerp. We kunnen hier gemakkelijk over spreken, maar de werkelijkheid hiervan beleven kan door ‘merg en been’ gaan. Toen ik je vraag las, moest ik denken aan Corrie ten Boom. Zij sprak ook over de geweldige noodzaak van vergeving, omdat het niet alleen je leven ziek kan maken, maar ook omdat het in verband staat met de vergeving van God naar ons toe. En zij kón hierover meepraten. Zij heeft in de Tweede Wereld Oorlog in kamp Ravensbrück gezeten, samen met haar zus Betsie. Haar zus heeft dit niet overleefd. Na de oorlog trok Corrie ten Boom de wereld over en getuigde van haar geloof in Jezus Christus. Tijdens één van die bijeenkomsten in Duitsland kwam er een man naar voren, waarin ze de kampbewaker uit Ravensbruck herkende. Je begrijpt het… ze stond perplex! De kampbewaker vroeg haar om vergeving, van wat hij haar aangedaan had. Wat denk je dat er toen in Corrie om ging? Ze was geweldig geschokt, maar besefte dat ze hier voor de realiteit van de vergeving stond. Nu, direct. Maar ze kon het niet. Ze heeft het in haar hart uitgeroepen tot God om hem te kunnen vergeven. En op het moment dat ze met haar verstand de daad stelde om te vergeven, kwám de vergevingsgezindheid jegens deze kampbewaker in haar hart. En dit is het geheim. Niet het móeten vergeven is het geheim, maar het wíllen vergeven, vanuit de vrijwillige gehoorzaamheid aan God, dat maakt je waarlijk vrij!
In juli 2011 heeft Stichting Heart Cry een prachtig boekje uitgegeven: "De veranderende kracht van vergeving" van Philip Nunn. In dit kleine boekje verkent de auteur het onderwerp "vergeving" vanuit Bijbels perspectief. Bovendien corrigeert hij een aantal veel voorkomende misverstanden die echte vergeving kunnen belemmeren. Hij wil niet alleen dat zijn lezers de grote vergeving van God ontvangen, maar ook dat ze van harte hen vergeven die tegen hen gezondigd hebben. Hij leidt zijn lezers zorgvuldig stap voor stap bij deze ‘ketenen van slavernij’ vandaan, zodat zij kunnen genieten van de vrijheid die Christus hen heeft geschonken. En dat is de boodschap die Heartcry uit wil dragen en gebruikt in de pastorale zorg. Er is bevrijding van ketenen van onvergevingsgezindheid! We willen de vraagsteller aanmoedigen om dit boekje aan te schaffen en al biddend te lezen. Vergeving gaat niet gedwongen, want dan kom je in nieuwe ketenen van verplichte vergevingsgezindheid. Het gaat om vrijwillige overgave aan God, zoals Corrie ten Boom het noemde. "Geef het oordeel over iemand uit handen aan God, Die rechtvaardig oordeelt."
Hartelijke groet,
Namens Stichting Heart Cry
Evangelist Arjan Baan
Dit artikel is beantwoord door
kand. A. C. (Arjan) Baan
- Geboortedatum:26-05-1973
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sliedrecht
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
De korte biografie ("Een radicaal einde aan een dubbelleven")van Arjan Baan is hier te lezen.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ook mij is iets heel ergs aangedaan en ik kwam in die moeilijke tijd voor de keus te staan om te vergeven of niet te vergeven. Ik kon toen, terwijl ik door genade mocht zien op Christus, vergeven. Maar dat wil niet zeggen dat het daarna makkelijk is, want ik leef nog met de littekens en kom de dader vrijwel dagelijks tegen.
Wanneer degene die mij dit toen aandeed nu weer een 'wandaad' doet (soms zelfs alleen een verkeerde blik), komen vaak alle gevoelens van pijn en boosheid weer naar boven. Dan vind ik mezelf eigenlijk zielig en denk ik: ik als slachtoffer zit met de brokken (geschonden vertrouwen, psychische problemen, pijnlijke herinneringen) en jij als dader leeft vrolijk je leventje verder (tenminste, dat lijkt zo).
Dan ervaar ik dat ik steeds opnieuw weer de keus moet maken om te vergeven. In dat opzicht ervaar ik het toch echt als een proces. En als ik eerlijk ben, merk ik dat ik soms helemaal niet wíl vergeven. Dit is erg verwarrend en dan voel ik me schuldig.
Maar ook deze worsteling mag ik bij de Heere brengen. Ik ben zo dankbaar dat Hij me door en door kent en wél wil vergeven, steeds opnieuw. Dan geeft het inderdaad rust om het oordeel uit handen te geven aan God, Die rechtvaardig oordeelt.
ook een mooi boekje is, Bitter of Beter van Heleen Quist
Bij het eerste moeten we (in Gods kracht) vergeven, net als Corrie ten Boom.
Bij het tweede moet de bereidheid om te vergeven er zijn, zodat we niet gebonden blijven aan wat ons door een persoon is aangedaan.
Het is heel positief dat de stichting Heartcry pastorale zorg biedt! Bij de indringende boodschappen die op deze conferenties gebracht worden (http://www.heartcry.nl/video) zal dat zeer zeker vruchtbare pastorale gesprekken opleveren.
En indien uw broeder tegen u zondigt, zo bestraf hem; EN INDIEN HET HET LEED IS, zo vergeef het hem.
Leerzaam vind ik de studie omtrent vergeven van Dick Baarsen;
http://baarsen.com/teksten/overgeven.html