Leergierige verzorgende

Evangelische Hogeschool | 1 reactie | 07-10-2011| 17:49

Ik ben een jonge vrouw van 21 jaar. Een paar weken geleden ben ik getrouwd. Ik werk fulltime als verzorgende. Ik vind mijn werk best leuk en ook in ons gezinnetje gaat alles goed. Toch heb ik constant een ontevreden gevoel over mijn leventje. Ik kan goed leren. Ik heb een havo-diploma en ben na de havo een studie gaan doen. Hier ben ik mee gestopt omdat ik langdurig ziek was. Toen heb ik een jaar tussendoor in de zorg gewerkt en ben daarna weer begonnen met een studie voor verpleegkundige. Hier ben ik een aantal maanden geleden mee gestopt omdat de afstand van ons nieuwe huis tot aan mijn werk veel te groot werd. Ik ben toen als verzorgende (niveau 2) gaan werken. Ik heb veel te weinig uitdaging in mijn werk, maar zie weinig mogelijkheden om verder te leren. Natuurlijk zou ik hier weer een studie kunnen oppakken, maar dat zou betekenen dat ik minstens nog drie jaar moet studeren naast mijn werk. We hebben een sterke kinderwens en een studie combineren met kleine kinderen is heel zwaar. Ik wil zo graag meer leren. Ik ben altijd erg leergierig geweest en heb een brede interesse. Maar ik weet gewoon niet wat ik hiermee aan moet. Ik wil in elk geval niet voor de derde keer met een studie beginnen en vervolgens weer stoppen. Ik hoop dat ik mijn situatie zo duidelijk uitgelegd heb. Hopelijk is er iemand die mij een goed advies kan geven.

Beste,

Allereerst, gefeliciteerd met je huwelijk! Klopt het als ik zeg dat er veel veranderingen hebben plaatsgevonden in een korte tijd en dat je je draai nog niet hebt gevonden in de nieuwe setting? Zeer begrijpelijk. Je zet helder uiteen wat volgens jou verklaringen kunnen zijn waarom je je ontevreden voelt: onder je niveau werken, graag studeren, geen haalbare studiemogelijkheid zien, (nog) geen kinderen. Dat kunnen de redenen zijn en misschien zie je nog wat over het hoofd. Bijvoorbeeld het feit dat je nieuwe leven (samen) nog veel zijn beslag en invulling moet krijgen.

Als ik met je probeer mee te denken zie ik een aantal opties. Je kiest ervoor om te accepteren dat het werkniveau onder je mogelijkheden ligt, maar dat het (tijdelijk) even niet anders is. Dat betekent dat je je uitdaging binnen dat werk gaat zoeken in iets anders dan het intellectuele, en/of dat je buiten je werk iets gaat doen waar je je mogelijkheden in kunt zetten.

Je kiest ervoor om toch te gaan studeren. Dan ga je op zoek naar iets wat haalbaar is (Vavo om je vwo te halen; deeltijdopleiding; cursussen). Hoe dan ook is het belangrijk dat je hierin een keuze maakt. Bewust zeggen: en dát ga ik doen, ik accepteer de consequenties. Dan kun je je week erop indelen, je houding bepalen, je gedachten focussen.

Om tot die keuze te kunnen komen is wellicht een handige tussenstap dat je gaat verwoorden (opschrijven) wat de verschillende mogelijkheden jij (en je omgeving) zijn en bij elke optie de minnen en plussen te noteren. Het kan misschien verhelderen om nog eens door te praten met iemand die met je mee kan denken (bijvoorbeeld de Persoonlijke Advies praktijk aan de EH: www.eh.nl).

Zet ik je zo op een spoor dat je verder helpt?

Drs. Annette Ronner-Alkema,
Tutor/onderwijscoördinatie EH-Traject/EH-Cursussen

Dit artikel is beantwoord door

Evangelische Hogeschool

• Kerkelijke gezindte:
  Divers
• Woon/standplaats:
  Amersfoort
• Status:
  Actief

7 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven