Nieuwe relatie aangaan

Ds. A. van Wijk | 2 reacties | 06-10-2011| 12:03

Ik ben een jonge vrouw van 23 jaar. Een tijdje terug is mijn verkering uitgegaan (we dachten verschillend over geloof). We hebben tijdens de verkering geslachtsgemeenschap gehad. Dus ben je eigenlijk voor God getrouwd. Mag ik wel een nieuwe relatie aangaan? Ik weet dat met een huwelijk, als de een geslachtsgemeenschap of huwelijk met een ander aangaat, de ander weer vrij is. Maar we hebben geen huwelijk gehad en ik heb geen contact meer met hem, weet ook niet of hij een nieuwe vriendin zou hebben waar hij eventueel ook weer geslachtsgemeenschap mee zou hebben. Kan iemand hier eens iets over zeggen?

Beste vraagstelster,

Ik heb lang over je vraag nagedacht. Het is nogal wat: intiem contact en dan alsnog geen verdere verkering, maar weer los van elkaar. Heel terecht schreef je: seksuele gemeenschap behoort bij het huwelijk.
Ik begin met antwoord op je eigenlijke vraag (1) en voeg er wel wat zaken aan toe die me van belang lijken in jouw situatie (2).

1. Om te beginnen dus: Hoe zit het nu in jouw situatie? In dit verband noem ik het volgende: Als er seksuele gemeenschap was geweest, was de man verplicht de ongehuwde vrouw te huwen vinden we in Ex. 22:16 (ook in Deut. 22:28-29, in Ex. 22:16 nadat de vrouw "verlokt" is). Alleen als haar vader dat huwelijk uitdrukkelijk niet wilde, was zo’n huwelijk niet mogelijk, Ex. 22:17 (en werd als boete wel het bedrag van de bruidschat betaald). Als om de zwaarwegende reden die je noemt: geen eenheid op het gebied van het geloof, de verkering afspringt, is er wellicht enige overeenkomst.

Omdat ik jou en je vroegere vriend niet ken, schrijf ik dit wel met schroom. Hoe gingen jullie met elkaar om? Wat zou hij vinden als hij op deze site jouw vraag en mijn antwoord las? Welke lijn voor jou zie ik in datgene waarmee ik begon? Het zou mooi zijn om alsnog samen met de ander de HEERE te dienen, wil die ander dat niet dan is daarin te berusten. (Ik denk in dit geval aan 1 Kor. 7:15, waar overigens sprake is van een huwelijk en de ander ongelovig is, of dat zo was -je schrijft “we dachten verschillend over het geloof”- weet ik niet.)

Ben je dan ‘vrij’ in die zin dat er ruimte is om verkering te krijgen met een ander? Als duidelijk is dat er geen weg terug is, zoals wanneer destijds de vader dat verbood, denk ik van wel: het kwam ook niet tot een wettig huwelijk.

2. Ik maak bij het voorgaande wel een paar kanttekeningen:

a. Ik hoop, dat je voor de HEERE beleden hebt dat dit de goede weg niet was. Bij Hem is vergeving en wijsheid te vinden! Het lijkt  mij van belang dat er ruime tijd genomen wordt, om te betreuren wat verkeerd is gedaan én om te voorkomen dat de indruk bestaat dat seksuele gemeenschap een vrijblijvend ‘consumptie-artikel’ is.

b. Het geeft ook ruimte aan de andere partij om zich te bezinnen, als diegene toch -ik begrijp dat er nu geen contact is- zou merken dat jij wat er gebeurd is niet snel achter je laat.

c. Voor jezelf lijkt het me goed dat je biddend op een rijtje zet wat je als de bedoeling van een relatie ziet, waarin het niet goed ging en waarop je naar de toekomst toe moet letten.

d. Wellicht heb je in je eigen omgeving -kerk, familie- ook mensen met wie je over je gevoelens en vragen in vertrouwen kan praten, dat kan je steunen!

e. Waarschijnlijk had je dit zelf ook al bedacht: Voor een eventuele volgende vaste verbintenis een feit zou worden, lijkt me eerlijkheid over wat vooraf ging ook nodig.

Veel wijsheid toegebeden!

Ds. A. van Wijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. van Wijk

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven