Verliefd of niet

Alie Hoek - van kooten | Geen reacties | 07-03-2005| 00:00

Ik ben een meisje van 21, en al zo'n vier jaar goed bevriend met een jongen. We trekken veel samen op en dat voelt heel vertrouwd. Ik vind het (soms) vervelend om alleen te zijn en zou graag iemand willen bij wie ik echt hoor! Als ik daarover nadenk, denk ik ook vaak aan die vriend. Soms denk ik dat ik verliefd op hem ben, maar dan twijfel ik ook weer om de volgende redenen:

1. Heb niet zo'n 'vlindergevoel' (wat ik in een eerdere verkering wel had).

2. Ik kan me erg bezorgd maken om dingen, terwijl hij dat relativeert. Dat is aan de ene kant goed voor me, maar aan de andere kant ook wel moeilijk soms...hij begrijpt me wel, maar het voelt zo machteloos als hij me daar geen bevestiging in geeft.

3. Ik kan er absoluut niet achterkomen wat hij voelt voor mij (hij waardeert me als vriendin, maar is er ook meer?). En ik durf er ook niet te nadrukkelijk naar te vragen omdat ik zelf niet precies weet wat ik voel en omdat ik bang ben dat onze relatie daardoor verandert.

Is dit een basis voor verkering? Passen we wel goed genoeg bij elkaar? Dat laatste is natuurlijk ook voor de verkeringstijd, maar omdat we al zo lang goede vrienden zijn is dit toch wel anders denk ik. Misschien heeft u een wijze raad?

Het is eigenlijk altijd wel zo dat wanneer een jongen en een meisje langer met elkaar optrekken dat je je dan vroeg of laat gaat afvragen: "En hoe nu verder?" Je gaat toch vertrouwd raken met elkaar. Ik zal nu je vragen puntsgewijs beantwoorden.

1: Meestal is het zo dat de eerste verliefdheid in je leven ook de meest hevige verliefdheid is. Het vlindergevoel is geen garantie voor het feit dat het goed zit. Het kan ook allemaal heel geleidelijk gaan. Zie daarvoor ook eerder gestelde vragen.

2: Je hebt een wat bezorgde aard. Ik denk dat je ook wel wat perfectionistisch bent. Dat hoort namelijk wel bij elkaar dat je bezorgd bent en perfectionistisch. Bij dergelijke mensen zie je ook vaak dat verliefdheden minder sterk zijn. Je zou het hem ook kunnen uitleggen dat je graag zou willen dat hij zich wat meer inleeft in je gevoelens. Misschien vindt hij dat niet stoer genoeg en gedraagt hij zich zoals hij zich gedraagt. Je kunt daarin ook van elkaar leren.

3: Toch zou het goed zijn daar eens over te praten. Je kunt toch niet jarenlang maar vrijblijvend met elkaar omgaan zonder dat er eens over gesproken wordt wat je ermee wilt of wat je er van verwacht. Straks heeft één van beiden ineens verkering met een ander en dat moet dan kunnen omdat er immers tussen jullie geen officiële verkering was. Ik denk dat dat dan toch niet mee zou vallen. Ga er dus toch eens het gesprek over aan. Zeg bijv.: "Wij gaan nu al een aantal jaren met elkaar om. Hoe zie jij dit nu?" en dan moet die ander daar toch even op ingaan. Zoiets haalt veel vragen weg en schept duidelijkheid.

4: Als jullie erg op elkaar gesteld zijn en goed met elkaar kunnen opschieten, je veilig en voelt bij elkaar en vertrouwd voelt met elkaar, dan is er genoeg aanwezig om een relatie met elkaar te beginnen. In de loop van de verkering zal dan wel duidelijk worden of je wel of niet bij elkaar past. Daarvoor heb je dan ook verkering voor met elkaar.
 
Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

940 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven