Positief in het leven staan

drs. E.J. (Els) van Dijk | 1 reactie | 08-09-2011| 16:00

Aan Els van Dijk. Als eerste wil ik even zeggen; wauw! Wat bent u een inspirerend persoon. Ik heb respect en waardering voor de positieve houding waarmee u in het leven staat en er wilt zijn voor anderen. En ik geloof vast en zeker dat u op dit moment zegt; dank U God, dat ik zo mag zijn door U! Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien een beetje raar, maar ik zou graag een beetje willen zijn zoals u. Ik weet dat ik positief in het leven mag en moet staan, maar het lukt me zo vaak niet. Van mezelf ben ik somber ingesteld en kijk ik veel naar het negatieve. En echt, ik neem me bijna iedere morgen voor om me deze dag niet zo druk te maken om mezelf, om niet in zelfmedelijden te vallen wanneer het me allemaal niet lukt, om alle kleine fouten niet zo op te blazen zodat ik me enorm rot voel en weg wil vluchten uit situaties, maar om me te richten op anderen, er voor hen te zijn, m'n negatieve gedachten te vervangen door positieve, maar het lukt me niet! Als vanzelf word ik er bij bepaald dat ik contact met anderen lastig vind, dat ik me daarin onzeker gedraag. En echt, in m'n hoofd weet ik allemaal zo goed hoe het moet; positief leven en leven voor het doel waarvoor ik geschapen ben, maar in de praktijk lukt het me niet! Ik voel me een gefrustreerd, falend, verslagen mens. En ik ben pas 19, heb nog een heel leven voor me. Ik ben bang voor m'n toekomst en weet niet hoe ik me daarin over moet geven aan God. Ik ben echt iemand die, als ik er nu niet wat van ga maken, heel m'n leven in een hoekje kan zitten kwijnen omdat ik bijv. zo onzeker ben en daar niet overheen lijk te komen. En ik weet dat dat zonde van m'n leven is, maar ik vraag me af hoe mijn leven iets moois kan worden. Hoe ik positief, genietend en dankbaar in het leven kan staan?

Beste…,

Dank voor je complimenteuze woorden. En ja, je hebt gelijk: ik ben niet trots op mijzelf (denk ik) maar ik ben God dankbaar voor wat Hij aan mij toevertrouwt. En als je uitdeelt van wat Hij aan je geeft, wordt het altijd meer! Vind je dat niet geweldig? Ik denk ook dat we hiermee meteen bij de kern zitten waar het bij jou om draait. Je zoekt zekerheid en bevestiging. Dat is op zichzelf ook wel begrijpelijk, maar de vraag is wáár je dat zoekt! Eerlijk gezegd heb ik afgeleerd om die bevestiging in mijzelf te zoeken of in de omstandigheden van mijn leven. Want ach, dat is allemaal zo betrekkelijk en tijdelijk. In alle wisselvalligheid van het leven mag je je één ding realiseren dat stevig en vast is: jij bent Gods schepsel en Hij heeft absoluut een bedoeling met je leven. Hij wil niets liever dan dat ook jij uitdeelt van wat Hij aan jou heeft toevertrouwd. Hij is standvastig. Hij is vast en zeker en zo wil Hij het fundament van je bestaan zijn. Daarom mag je leren leven niet vanuit je gevoelens over jezelf of over God, maar vanuit de feiten van Hem. Je veiligheid komt voort uit wie je God is, niet uit je gevoel. Discipelschap is een beslissing om te leven vanuit wat je weet over God, niet vanuit je gevoelens over Hem of over jezelf of over je medemensen. Zoals de bergen Jeruzalem omringen, zo omringt de Heere zijn volk, zegt Psalm 125. Betrouwbaar, onveranderbaar, veilig. Een zeker bestaan. Ons besef van Gods aanwezigheid kan wankelen, maar de realiteit van zijn aanwezigheid verandert nooit!

Dus niet klein denken van jezelf, maar groot denken van God. Als dingen dan al eens tegen zitten, of als er zich stormen voordoen, vertel dan God niet hoe groot je storm is, maar vertel de storm hoe groot je God is! Zie je het grote verschil en dat dit alles te maken heeft met de grondhouding die je in dit leven kunnen aannemen?

Wat heeft God allemaal aan jou toevertrouwd? Waarvoor kun je Hem danken? Wat kun je van wie Hij is uitdelen aan andere mensen? De mensen die Hijzelf op je pad plaatst?

Liefde, in de christelijke betekenis, betekent niet een emotie of een gevoel. Zij is niet een toestand van het gevoel, maar van de wil. Van nature bevindt de toestand van je wil zich vooral daar waar het om jezelf gaat. Maar je mag aanleren dat je wil zich vooral richt op de ander die je mag ontmoeten in het leven. Liefde is onwankelbare toewijding van je wil!

De kern van het hele verhaal is dus dat je de zekerheid niet in jezelf en je eigen prestaties, je eigen kunnen moet zoeken, maar in Gods genade en Zijn verlangen om in jouw leven aanwezig te zijn. Overzie je dan de toekomst? Nee, natuurlijk niet! Maar dat hoeft ook niet. Daarom zingen we: "Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heeren hand." Mijn zekerheid zit niet in de omstandigheden van de toekomst, maar in de nabijheid van God.

Daarom sluit ik af met de regels van het volgende lied dat meteen ook een gebed is (en naar ik hoop ook jouw gebed en verlangen!):

Wees mijn verlangen, o Heer van mijn hart,
leer mij U kennen in vreugde en smart.
Laat mijn gedachten op U zijn gericht,
wakend of slapend, vervuld van uw licht.

Geef mij uw wijsheid, uw woorden van eer,
dat ik in U blijf en U in mij Heer,
U als mijn Vader en ik als uw kind
dat in uw armen geborgenheid vindt.

Geef mij uw schild en uw zwaard in de strijd,
maak mij tot machtige daden bereid.
Wees als een burcht, als een toren van kracht,
wijs mij omhoog waar uw liefde mij wacht.

Wat baat mij rijkdom of eer van een mens:
bij U te wonen is al wat ik wens,
met als beloning dat ik op U lijk;
Hemelse Koning, pas dan ben ik rijk.

Ik hoop dat je die rijkdom zult ontvangen en met je omdragen om er vervolgens ruimhartig van uit te delen!

Zegen gewenst,
Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

213 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven