Goede dingen saai
P.C.H. Kleinbloesem | 5 reacties | 05-09-2011| 17:50
Vraag
Ik ben gelovig opgevoed, ga twee keer naar de kerk. Mijn probleem is dat ik verder in de 'wereld' leef en dat ik me prima vermaak. Ik weet dat het niet goed is, ik ben ook jaloers op mensen die wel echt geloven, want die mensen zijn echt gelukkig. Ik ben ook wel gelukkig, maar niet zoals christenen dat zijn. Ik moet er niet aan denken om bijvoorbeeld niet meer uit te gaan en de goede dingen op te zoeken (zoals van die avonden met sprekers). Ik vind dat saai. Ik zit liever met vrienden in de kroeg. Bidden doe ik niet omdat ik dan vraag om bekering en ondertussen leef ik gewoon vrolijk verder, dat is niet eerlijk. Wat moet ik nou doen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Laat ik beginnen met twee teksten uit de Bijbel. De eerste is Op. 22:17: "En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet." De andere is Joh. 5:40: "En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben."
Waarom citeer ik deze teksten? De Heere nodigt ook jou om tot Hem te komen, om van zonde bevrijd te worden en het eeuwige leven te ontvangen. Maar wat als je deze evangelieboodschap naast je neer legt omdat je liever je eigen gang gaat in een leven, weg van het aangezicht van God? Dat moet verkeerd aflopen… dat lóópt verkeerd af. Denk eens aan Luk. 19:27: "Doch deze mijn vijanden, die niet hebben gewild, dat ik over hen koning zoude zijn, brengt ze hier, en slaat ze hier voor mij dood."
Ik hoop dat deze woorden je in de nood brengen voor Gods aangezicht. Vlucht weg van de toekomende toorn! Vlucht naar de Heere Jezus. Fijn dat je jaloers bent op mensen die echt geloven, die kinderen van God zijn. Maar jij kunt ook een kind van God worden! In de eerste plaats is van belang dat je ziet dat je blind ben (nu, daar schrijf je iets over…). In de tweede plaats is belangrijk dat je van je blindheid verlost wil worden! De blinden aan de weg in Mat. 20:30 wilden niets liever… toen zij hoorden dat Jezus voorbijging, riepen zij luidkeels: "Heere, Gij Zone Davids! ontferm U onzer." En dat deed Hij!
Zeg het die blinden toch na. Niet uit dwang, niet omdat het moet, maar om verlost te worden van je zonden en een erfgenaam te worden van het Leven. Die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet. De behoudenis is niet ver weg! Graag wijs ik je op de vrouw uit Mat. 9 (vs. 20-23) die twaalf jaren het bloedvloeien gehad had. Ze zei in zichzelf: als ik alleen Zijn kleed aanraak, zal ik gezond worden! Dat deed zij, en ze werd gezond. Haar geloof had haar behouden. Vandaag gaat het nog net zo, ook al is de Heere niet meer lijfelijk aanwezig. In het gebed mag je tot Hem naderen, en Hem, om zo te zeggen, geestelijk aanraken.
Misschien zeg je: ik voel de noodzaak ervan, maar er blijft in mij een bepaalde hang naar de wereld… Zeg dat dan eerlijk tegen de Heere! Begrijp je wat ik bedoel? Stop niet met bidden, maar zeg hoe onoprecht je voelt. Maar kun je erbij zeggen: maar toch, tot wie zal ik anders heengaan dan tot U… U heeft immers Woorden van eeuwig Leven… de wereld, de zonde, mijn vlees – ze brengen niets anders dan de dood?
Ik hoop en bid dat je je zo mag neerbuigen voor Hem.
Gods zegen,
Ds. P. C. H. Kleinbloesem
Dit artikel is beantwoord door
P.C.H. Kleinbloesem
- Geboortedatum:13-10-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als de mens merk dat hij op een kruispunt in zijn leven staat neem dat dan heel serieus, en schroei je geweten niet toe opdat het oordeel van verharding niet over je komt.
In Job 33 staat: 14 Want God spreekt één of twee keer, maar men slaat er geen acht op: .....15 of wanneer hij ligt te sluimeren 16 opent God de oren van de mens en laat hem schrikken – een waarschuwing 17 om hem af te houden van een slechte daad, ...
Je zegt: Bidden doe ik niet omdat ik dan vraag om bekering en ondertussen leef ik gewoon vrolijk verder, dat is niet eerlijk. Wat moet ik nou doen?
Je zult moeten kiezen want je kunt geen twee kanten tegelijk oplopen.
Als je je wilt bekeren ben je welkom bij Hem precies zoals je bent, Hij zorgt er voor dat Zijn wil en wet in je hart en verstand komt Heb.8:16.
Dan ga je de zonden haten en kun je toch leven vanuit je hart omdat Hij je een nieuw hart gegeven heeft. Dat is niet iets wat je zelf moet of kan doen, maar dat beloofd Hij te zullen doen.
Ezch.36:26 Dan zal Ik u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste geven. Ik zal het hart van steen uit uw lichaam wegnemen en u een hart van vlees geven.
Deut.30:19 Ik roep heden de hemel en de aarde tot getuigen tegen u: het leven en de dood heb ik u voorgehouden, de zegen en de vloek! Kies dan het leven, opdat u leeft,
God heeft al het goede gemaakt: liefde, trouw, vriendschap etc etc
Wie deze gaven heeft is een gelukkig mens, maar er hangt een prijskaartje aan. keuzes moeten gemaakt worden. iedereen wil een partner die trouw naar hem/haar is. een stel dat trouw aan elkaar is kent meer harmonie dn dat er een ontrouw is. daar tikt een bom onder.
Van al het goede dat God geschapen heeft heeft Satan een verwrongen surrogaat.
het voelt goed op het moment, maar het gevoel vervaagt. er is meer nodig; vaker en heftiger.
nu is de kroeg' niet per defnitie slecht; niet de plek, maar wat je er doet:) en avondje biljarten of darten met vrienden is niets op tegen. een goed gesprek al helemaal niet. tegen elkaar opdrinken wel. en erheen gaan in dehoop dat er wat gebeurt dat de avond leuk maakt is een veeg teken dat je met je ziel onder je arm loopt en dat je leegheid achterna loopt.
naar een spreker luisteren is misschien niets voor jou; museum bzoek is niets voor mij :) dat anderen dat verheffend vinden is niet aan mij besteed.
De bijbel roept op om de dingen die 'van boven'zijn te onderzoeken. daarom wil ik je vragen na te denken wat je in christenen jalours maakt en bedenk dan hoe je dat ook deelachtig kan worden.
en wees niet bang om de prijs te betalen. alles wat goed is komt van God, alles wat verwrongen is zal je op moeten geven.
'Zoek Mij en leef!'
Gods opdracht/bevel luid "bekeer u en geloof het evangelie".
Als de 'verloren' zoon bij de varkens alleen maar gevraagd had 'bekeer mij' dan zat hij er nu nog.
Hij stond op en ging .... met als resultaat een hartelijk ontvangst bij zijn vader.
