Belangrijkere vragen
Ds. P. J. den Admirant | 5 reacties | 16-08-2011| 18:00
Vraag
Laat ik vooropstellen dat ik de inzet, de deskundigheid en de pastorale bewogenheid van deze site erg waardeer. Toch heb ik een vraag die mij erg bezighoudt: Hoe komt het dat er zoveel vragen gesteld worden over wat er allemaal wel en niet 'mag' (t.a.v. kleding, muziek,) en zo ontzettend weinig vragen over zaken waarover IK wakker lig: namelijk het feit dat wij in (relatieve en echte) weelde leven, en er zoveel mensen zijn die tekort komen? Ik ben er diep van overtuigd dat dat toch belangrijker is dan een discussie over leggings.
Antwoord
Je vraagt komt m.i. hierop neer: waarom worden er zoveel vragen gesteld over allerlei bijzaken, terwijl aan wezenlijke vragen als het verschil in armoede en rijkdom/honger en weelde, voorbij gegaan wordt?
Heeft dit te maken met de vraagstellers zelf, m.a.w.: moet hun oppervlakkigheid verweten worden, of heeft het misschien te maken met het klimaat waar we ons als gereformeerde gezindte in bevinden? Wat kunnen we ons druk maken met vragen die op zichzelf niet onbelangrijk zijn, onze kleding heeft toch ook te maken met wie wij zijn en willen zijn, maar snel verliezen we grote vragen over het wereldleed uit het oog. We zijn zo druk met onszelf, dat we onze naaste vergeten.
Ik denk dat je hier een punt hebt, dat we ons allen mogen aantrekken. We leven niet alleen in weelde en luxe, maar we zijn zo kortzichtig geworden dat we ons met luxe-problemen bezighouden. Liggen we nog wakker van de schreeuwende armoede? Ik werd erg geraakt door een zin die ik in dit verband las: ouders moeten kiezen welk kind mag overleven, en wie moet sterven. Vreselijk als je zo'n beslissing moet nemen! Daar vallen al onze problemen bij in het niet.
Nog twee dingen wil ik kwijt. Vat het niet op als een verwijt. Hier komt mijn eerste opmerking: wakker liggen van diepe armoede is nog iets anders dan geven aan de armen. Laten we niet alleen de nood voelen, maar ook de bereidheid hebben zelf ons steentje bij te dragen.
Nu mijn laatste punt: je ligt wakker van een diepe vraag. Er is nog een andere vraag, die ieder mens zichzelf ook behoort te stellen: is mijn leven gericht op (de eer van) God? Heb ik Hem lief? Behoort mijn hart al helemaal aan Hem toe? Ook die vraag wens ik je toe. Daar is goddank een antwoord op: God kan en wil onze eigen armoede wegnemen en ons vullen met Zijn rijkdom. De rijkdom van Zijn liefde, vergeving en nabijheid.
Ds. P. J. den Admirant
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. J. den Admirant
- Geboortedatum:05-12-1954
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Apeldoorn
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
In 2020 met emeritaat.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
En over weelde, ik vind het een steeds groter wordende last, want al die welvaart zorgt er alleen maar voor dat we God niet nodig hebben, of veel te weinig.
Nee allemaal uit een lap gescheurd.
Allemaal het Bloed van het Lam nodig.
Eigenlijk denk ik dat dat komt omdat er in een aantal kerkverbanden deze bijzaken als 'kernmerken' van een 'waar' geloof worden gepreekt.
Ik hoor regelmatig zeggen dat je geen kind van God kunt zijn als je een broek of legging draagt, of als je make-up gebruikt e.d.
Veel (jonge) mensen vinden kleding enzo nou eenmaal erg belangrijk.
Bovendien is alles wat niet mag extra aantrekkelijk.
En ik denk dat iedereen zich wel eens bezig houd met zaken die niet zo belangrijk zijn, al is het dan niet met kleding of muziek dan wel met iets anders.
Je kunt ook niet 24 uur op een dag het leed van de wereld op je schouders torsen.
Niet dat ik daar licht over denk hoor en we kunnen vast wel meer dan we doen, maar het helpt ook niet om vragen die toch leven gewoon te negeren.
We worden niet als kinderen van God geboren daarom is het ook niet logisch om te verwachten dat mensen zich wel zo gedragen zonder dat ze Jezus kennen. (niet om het goed te praten)
Zoekt eerst het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid .....
1Joh.3:17 Wie dan de goederen van de wereld heeft, en zijn broeder gebrek ziet lijden, maar zijn hart voor hem toesluit, hoe kan de liefde van God in hem blijven?
De bijbel wijst heel vaak een soort van 'gulden middenweg'. "Maak mij niet rijk maar ook niet arm". Of tegen de farizeërs: dit (Gods geboden houden) moest men doen en het andere (geloven) niet nalaten.
Zo zegt de bijbel ook: "weest tevreden met wat gij hebt". Altijd maar in treurnis zijn doordat een ander zo'n gebrek heeft is ondankbaarheid voor je eigen rijkdom. Maar de bijbel zegt ook dat je veel voor je naaste over moet hebben "opdat er zodoende gelijkheid zij". En dat lijkt mij de goede houding, dankbaar voor je eigen welvaart, en vrijgevig voor degene die dat niet heeft.
Dat is ook zo, maar daar tegenover: eenieder voelt het zijne.
Het is ook niet altijd goed om alles te bagatelliseren en of zaken af te doen als niet belangrijk omdat een ander het altijd erger heeft.
@ Samanthi,
Ik ben het redelijk met je eens, maar ik weet niet of je dit nu in termen van 'goed, beter, best' kunt gieten. Of de vragensteller dat daadwerkelijk zo voelt en of die gedachte erachter zit durf ik te betwijfelen.
Wie denkt er nou niet eens bij zichzelf, al dan niet terecht, dat een ander zich druk maakt over de meest idiote dingen. Zolang je jezelf daar nog bewust van bent, is er helemaal niks mis.
Zo'n gekke vraag is het niet, ik denk dat iedereen het wel eens denkt, maar niet iedereen het openlijk uitspreekt en dat maakt deze vraag, al is het alleen maar om ons tot nadenken te zetten, een goede vraag.
