Dochtertje slaapt moeilijk
drs. A. Diepeveen- van der Marel | Geen reacties | 16-08-2011| 14:00
Vraag
Een van onze kinderen (meisje van vier jaar) slaapt 's avonds moeilijk in. Slapen was vaker moeilijk bij haar. Vanaf het tweede jaar vaak 's nachts kort wakker, moeilijk in slaap komen, enz. Het is een meisje wat op school heel intensief meedoet (aldus juf) en kennelijk alles 's avonds verwerkt. Dat uit zich in woelen, rommelen, vaak naar de wc of uit bed gaan om iets te doen. Haar kamer is vrij rustig qua prikkels en op zich kent ze de regels (in 'slaaptijd' zelf naar de wc gaan, pa/ma komen niet meer op haar geroep). Toch geeft het mij best een 'druk' dat ze niet slaapt. Ik kan niet rustig mijn ding doen of bijkomen 's avonds. Het geeft ook een gevoel van onmacht. Het is ook merkbaar aan haar humeur. Ik probeer met haar de dag door te nemen, wanneer ze uit school komt en wanneer ze naar bed gaat, maar daar komt amper respons op. De echte verwerking begint pas na mijn "welterusten", heb ik het idee. Wat kunnen we in dit geval doen? Bestaan er verwerkingstherapieën voor kleuters, die hier toepasbaar zijn?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste ouders,
Uw dochtertje slaapt moeilijk in en slaapt nog niet helemaal goed door. Het is heel goed mogelijk dat ze tijd nodig heeft om ervaringen van die dag te verwerken. Zeker als ze een meisje is wat intensief meedoet. Een duidelijk bedritueel kan bij kinderen helpend zijn. Bij sommige kinderen helpt het om een boekje voor te lezen of samen een liedje te zingen of een muziekje te luisteren. U heeft echter al veel geprobeerd en mogelijk zijn er al heel wat trucjes uit de kast gehaald. Het neemt echter niet weg dat het ene kind meer tijd nodig heeft dan het andere kind om te gaan slapen.
Slaapproblemen bij kinderen zijn een van de meest genoemde opvoedmoeilijkheden. Dat wil zeggen dat veel ouders dit als lastig ervaren en ook dat het zoveel voorkomt dat het vaak gaat om gedrag wat in een bepaalde fase sterker is. Het betreft dus redelijk normaal, maar wel lastig gedrag. Er zijn geen verwerkingstherapieën, maar voor ouders zijn er wel gerichte adviezen. Het is me niet geheel helder hoe dit bij uw dochtertje werkt en hoe u die druk ervaart. Houdt ze zich aan de door u gestelde regels of blijft ze toch roepen en naar u toe komen? Hoe vaak komt het voor dat u alsnog naar haar toe moet gaan? Gaat het erom dat ze eigenlijk toch haar eigen gangetje wil gaan? Raakt ze van slag en gaat ze huilen? Zomaar wat vragen die duidelijk maken dat er niet een pasklaar antwoord is. Het kan zelfs zo zijn dat het gesprek met de juf en deze ervaringen u onzeker hebben gemaakt over uw aanpak en over het resultaat wat u kunt verwachten. U neemt met haar de dag door en dat kan zeker helpend zijn. Echter voor een vierjarige blijft dat vaak nog beperkt tot enkele belangrijke belevenissen waar ze al woorden aan kunnen geven. Probeer ook hiermee zo ontspannen mogelijk om te gaan en haar eigen initiatief hierin te volgen.
Ik adviseer u om het bedritueel toch nog eens voor uzelf te verhelderen. U kunt een tijdje bijhouden hoe laat ze per nacht gaat slapen en wat u deed om dit te beinvloeden en wat het resultaat was. Het bedritiueel begint al in de kamer, bijvoorbeeld door een rustige activiteit. Juist het doorspreken van de dag, kan dan even speels geintroduceerd worden. Maak duidelijk wanneer het naar bed gaan begint en zorg ook hierbij voor een ritueel. Bijvoorbeeld een knuffel die mee gaat of iets dergelijks. Spreek af dat ze alleen uit bed mag komen als er echt iets aan de hand is (bijv. naar de wc moet). Spreek af dat u na tien minuten boven komt kijken om te zien of ze al slaapt. Doe dat consequent en prijs haar als het gelukt is. Mocht het mogelijk zijn, wisselt u dan ook af met uw echtgenoot en maak er een gezamenlijke taak van dat uw dochtertje rustig in bed blijft liggen. Richt u er dus niet op dat ze moet gaan slapen, maar eerst dat ze rustig in bed blijft liggen en dat ze dit doet met het doel om in slaap te vallen. Juist het steeds weer reageren op haar geroep, kan belonend zijn. Maak vooraf duidelijk dat u niet reageert omdat het bedtijd is en dat u de verwachting hebt dat zij gaat slapen. Mogelijk is dit de eerste dagen intensiever nodig en zal haar onrust daarna afnemen. Juist bij een temperamentvol meisje, zal dit een lange adem vragen.
Mocht dit alles niet helpen en uw dochtertje toch slecht blijven slapen en oververmoeid raken, neemt u dan contact op met de huisarts.
Met vriendelijke groet,
Drs. Anja van der Marel
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Diepeveen- van der Marel
- Geboortedatum:19-10-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie: Orthopedagoog