Overgeven aan man
drs. J(oke) Ronner-Wattel | 1 reactie | 05-08-2011| 15:01
Vraag
Mijn man en ik zijn 20 jaar getrouwd. Gelukkig houden wij nog steeds veel van elkaar. Zijn bij tijden ook nog echt verliefd... Toch zijn er regelmatig problemen op het gebied van de seksualiteit. Doordat ik een negatief zelfbeeld heb, door problemen in het verleden, kan ik niet geloven dat ik aantrekkelijk ben voor mijn man. Hierdoor is het voor ons vaak moeilijk om op seksueel gebied "tot elkaar " te komen. We hebben beiden wel het verlangen om intiem met elkaar te zijn, maar als het er op aan komt, dan lukt het vaak niet om mezelf te geven, omdat ik me onaantrekkelijk voel en me dus voor hem schaam ( met name voor mijn kleine borsten). Hierdoor zakt bij beiden het verlangen weer weg. Dit geeft dan frustratie en verwijdering, waardoor we ons verdrietig voelen. Overdag -als het dus niet kan om te vrijen omdat de kinderen er dan zijn- ervaren we vaak bij elkaar dat de behoefte er wel degelijk is. Maar als het dan (eindelijk ) kan , komt er bij mij een bepaalde angst/schaamte waardoor het weer niet door kan gaan. Soms gaat het ineens wel goed en genieten we er ook extra van. We hebben er apart en soms samen ook voor gebeden, maar toch blijft het voor ons bij tijden een groot probleem. Heeft u een advies hoe ik mezelf leer overgeven aan mijn lieve man, zonder die negatieve gevoelens te hebben die alles weer kapot maken? Ik vind het voor hem ook erg, omdat ik heel veel van hem hou.
Antwoord
Je geeft aan dat je een negatief zelfbeeld hebt door gebeurtenissen van vroeger en dat dat de oorzaak is van de problemen tussen je man en jou. Het is niet gemakkelijk als in je jeugd je zelfbeeld vervormd is tot iets negatiefs. Maar wat me opvalt is dat je datgene wat je in je jeugd hebt meegekregen nog steeds vasthoudt en gelooft en dat wat je man tegen je zegt blijkbaar opzij zet als iets wat niet geloofwaardig is. En hoe zit het met anderen in je omgeving, zijn die positief over jou?
Niemand is perfect, maar wat we vaak doen is onze mindere eigenschappen groot maken en onze positieve kanten willen we nauwelijks zien. Het gebeurt dan regelmatig dat mensen de boodschappen die ze van anderen krijgen en die positief zijn, wegwuiven of als onzin wegzetten en als ze een minder positieve opmerking krijgen wordt die nog meer negatief ingekleurd en volledig geloofd.
Je kunt je gevoel niet zomaar veranderen maar het helpt wel om de keuze te maken meer aandacht te hebben voor de complimenten die je van anderen krijgt. Dat hoeft niet altijd over grote dingen te gaan. Misschien is het volgende herkenbaar: je man (of zoon of dochter) zegt dat het eten weer erg lekker was en jij doet het af met: dat is toch niets bijzonders. Je hebt een nieuw kledingstuk en je buurvrouw zegt dat ze het erg leuk vindt staan, jij doet het af met: het was een koopje, of het hing al jaren in m'n kast. Mensen met een negatief zelfbeeld zijn er ook erg goed in om dingen bij zichzelf af te kraken: je hebt net je huis gepoetst, alles ziet er weer opgeruimd en schoon uit, maar jij ziet alleen maar de ramen waar je niet aan toe gekomen bent.
Ik geef mensen met een negatief zelfbeeld wel eens de opdracht om drie keer op een dag zichzelf een compliment te geven en dat op te schrijven en elke dag een compliment op te schrijven dat je van iemand anders hebt gekregen. Als je dan af en toe terugleest, zul je zien dat er genoeg positiefs aan jou is. En ja, die kleine borsten zul je houden en mogelijk lastig blijven vinden, maar er valt ook genoeg moois bij jezelf te ontdekken. Je mag een reëel zelfbeeld ontwikkelen, iemand positieve en minder positieve kanten.
Drs. Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Uw man heeft u uitgekozen om mee te trouwen omdat hij u mooi vond en van u hield. Probeer dat voor ogen te houden. U bent een mooie vrouw. U schaamt zich voor uw kleine borsten, maar die waren die al zo toen u trouwde, dus uw man wist dat. Dus dat is niets iets om u voor te schamen.
Anderen schamen zich soms voor hun grote borsten en zijn jaloers op u. Zij doen misschien borstverkleining omdat ze last hebben van de last die ze meesjouwen.
Uw man is vast ook niet volmaakt, toch accepteert u hem zoals hij is. Dat doet hij ook bij u. Probeer daarvan te genieten! Het probleem zit niet in hoe u er uitziet, maar in uw zelfrespect... Daar kunt en mag u aan werken.
In het antwoord staat hoe u dat kunt doen. Sterkte ermee!