Bidden om echt geloof
Ds. R.C. Boogaard | 3 reacties | 29-07-2011| 08:50
Vraag
De laatste jaren heb ik veel geleerd rondom geloof en bekering. Ik weet dat ik niets kan doen, maar toch ook weer wel. Nu bid ik al een lange tijd om een echt geloof, maar ik heb nog niet het idee dat mijn hart echt veranderd is. Als ik bid, bid ik vaak ook zonder verwachting. Hoe kan ik dat veranderen? Ik wil het wel verwachten, maar ik kan het mezelf ook niet aanpraten! Wat moet ik nog meer doen, of juist niet, waardoor ik dichter bij God kom? En wat kan er voor zorgen dat ik weer echt voor God leef? Alvast hartelijk dank!
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vragensteller/stelster,
Als ik je hele vraag zo doorlees, dan raak ik steeds meer benieuwd wat je precies hebt geleerd rondom geloof en bekering. In je vraag proef ik iets van een worsteling. Maar er zit ook iets in van het wegen van jezelf. Het lijkt erop dat je graag zeker wilt weten dat je hart echt veranderd is. In je gebed wil je graag ervaren dat je gebed echt is, met verwachting. Nu zeg ik niet meteen dat je nooit jezelf zou mogen wegen als het over het geloof gaat. Maar in de situatie van onzekerheid, waarin je je nu bevindt, is dat niet aan te bevelen. Sterker nog: je zult er alleen maar meer onzeker en moedeloos door worden.
Daarom ben ik zo benieuwd wat je geleerd hebt rondom geloof en bekering. Het is waar dat je jezelf het geloof niet kunt geven en dat je jezelf niet kunt bekeren. Het geloof is een gave (Filippenzen 1:29; Efeze 2:8). Redding van zondaren is helemaal genade; het is gratis. En alles wat je ervoor wilt doen, of er noodzakelijk bij wilt ervaren, vormt een verhindering om te geloven.
In de Bijbel komen we de vraag ook tegen: “wat moet ik doen” (Handelingen 2 en 16). En de antwoorden die daar gegeven worden, zijn: “Bekeert u” en “Geloof in de Heere Jezus Christus.” Ik kan me voorstellen dat dit antwoord het probleem voor je gevoel verschuift. Hoe moet ik mij dan bekeren? Hoe moet ik geloven? Terwijl je bij deze vragen ook weet dat het geloof een gave is, zoals ik al schreef. Juist die twee geschiedenissen, uit Handelingen 2 en 16, laten duidelijk zien hoe de Heere het geloof geeft. Petrus wijst als reactie op de belofte van God (Handelingen 2). Paulus spreekt, na de opdracht om te geloven, het Woord van de Heere. Door het Woord van God te lezen en naar de uitleg ervan te luisteren, werkt de Heere het geloof (Romeinen 10:17; 1 Thessalonicenzen 2:13 en 14; 2 Thessalonicenzen 2:13 en 14).
De belofte, het Woord van God, vertelt je wie God in Zijn Zoon Jezus Christus wil zijn voor zondaren. Lees je Bijbel, en leer daaruit hoe bereidwillig Hij is om zondaren te ontvangen en het eeuwige leven te geven (bijvoorbeeld Lukas 15:2 en Ezechiël 33:11). Dat is het middel waardoor de Heilige Geest je leert dat niet jij nog meer moet doen, maar dat Jezus Christus alles heeft gedaan.
Ik zeg het met alle voorzichtigheid, omdat ik je niet ken en niet weet hoe je er precies in staat. Maar onderhuids zou de gedachte kunnen bestaan: ik doe al zoveel (wat moet ik nog meer doen?) en ik wil wel, maar ik weet niet of God ook wil. Ongeloof verdenkt God en vraagt zich af of Hij wel gewillig is om zondaren te ontvangen. Het geloof gelooft dat God in Christus het goede wil. Calvijn heeft dat schitterend opgeschreven: “Het geloof is een vaste en zekere kennis van Gods welwillendheid jegens ons...”. En de waarheid van Gods Woord en Zijn belofte bevestigt dat.
Daarom: Lees je Bijbel en geloof alleen!
Hartelijke groet,
Ds. R. C. Boogaard
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R.C. Boogaard
- Geboortedatum:28-03-1976
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Ede
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat ds. Boogaard zegt is op zich helemaal correct. Hij wijst terecht op het antwoord van de discipelen: "bekeert u". En dat daarna bestudering van het Woord van God zou moeten volgen is ook volkomen correct. Wat ik graag wil aanvullen is dit.
Je zit te wachten tot je hart veranderd is maar je hebt het idee dat dat nog niet zover is. Dat is binnen de reformatorische gezindte heel gewoon maar niet juist! Want je gebed zelve is al een bewijs dat je gelooft! je geloof is misschien zwak of klein, maar je gelooft wel! Want over bidden staat in de bijbel: wie tot God wil komen moet geloven dat Hij bestaat (en een beloner is voor wie Hem zoeken) Jij komt in gebed tot God, dus je gelooft. punt.
En dan moet je dus niet gaan zitten wachten tot jouw hart veranderd is, of menen dat je nog meer moet doen! Dan moet je gaan oefenen! want Johannes zegt dat wij weten dat wij onze naaste liefhebben doordat wij God liefhebben en Zijn geboden doen. Doe dat dan! En als je dat doet dan zul je daardoor nog zekerder zijn van je geloof, want ene goede boom brengt goede vrucht voort.
Hoe wil je anders vaststellen dat jij al een "nieuw hart" hebt? Wil je dat met jouw door zonde bevlekte, ja geruïneerde beoordelingsvermogen doen? Daar zijn wij helemaal niet toe in staat! Wij kunnen ons eigen hart niet beoordelen. Paulus zegt dat zo: "Indien wij echter onszelf beoordeelden, zouden wij niet onder het oordeel komen".
We kunnen ons vertrouwen slechts buiten onszelf zoeken, bij Jezus Christus. Oefen je dan ook in daden uit dankbaarheid daarvoor. Dat gaat je regelmatig grandioos mislukken zodat je wéér zult twijfelen aan de 'kwaliteit' van je geloof. Maar op zulke momenten moet je ervan overtuigd zijn dat, zoals Johannes en Paulus dat zeggen, dat jij het niet bent die zondigt, maar de zonde die in je woont.
Kortom, je moet niet twijfelen aan je geloof maar he er juist in oefenen. Ga gewoon aan de gang met vaker aan je naaste te denken want dat is hetzelfde als de Heere dienen. Gewoon doen! en na verloop van tijd zul je aan jezelf kunnen merken dat je daden het bewijs van je geloof zijn.
Jacobus 2:18: "Maar, zal iemand zeggen: Gij hebt geloof en ik heb werken. Toon mij dan uw geloof zonder de werken, en ik zal u mijn geloof tonen uit mijn werken. Gij gelooft, dat God een is? Daaraan doet gij wel, maar dat geloven de boze geesten ook en zij sidderen. Wilt gij weten, gij dwaze mens, dat het geloof zonder de werken niets uitwerkt? Is onze vader Abraham niet uit werken gerechtvaardigd, toen hij zijn zoon Isaak op het altaar legde?
Daaruit kunt gij zien, dat zijn geloof samenwerkte met zijn werken, en dat dit geloof pas volkomen werd uit de werken".
God zegt ook niet dat we moeten bidden om geloof maar beveelt ons te geloven, bidden is iets anders dan geloven.
Trouwens bidden zonder geloof is zonde want zonder geloof is het onmogelijk om God te behagen Heb.11:6.
Geloof is een gave van Gods kant bezien, en van onze kant bekeken is het een opgave.
God zegt nergens dat het de taak van de mens is om ervoor te zorgen dat hij alles krijgt wat God 'moet' doen zoals wedergeboren worden, geloof als gave e.d.
Hij eist maar één ding van ons nl: geloof!
Dus we hoeven ons helemaal niet bezig te houden met Gods werk, daar zorgt Hij zelf wel voor.
Hoe het precies 'werkt' is voor ons verborgen: Rom.11:33 O, diepte van rijkdom, zowel van wijsheid als van kennis van God, hoe ondoorgrondelijk zijn Zijn oordelen en onnaspeurlijk Zijn wegen! Joh.3 de wind blaast waarheen hij wil gij hoort zijn geluid maar weet niet vanwaar hij komt of waar hij heengaat.
Ook is het voor ons niet belangrijk te weten wat er eerst is: wedergeboorte en geloof als gave, of ons geloof.
Omdat God ons maar één ding beveelt kunnen wij nooit met een volgorde te maken hebben.
Dat geheim mogen we rustig bij God laten, één ding is zeker: het één is er niet zonder het ander.
Het zijn twee lijnen in de Bijbel, Gods werk en onze verantwoordelijkheid.
Als je het voor jezelf op een rij wilt krijgen ga je die twee lijnen met elkaar vermengen, of je denkt dat maar één van beide lijnen waar kan zijn, dan is het resultaat: ontsporing!
Net zoals een trein ontspoort als de rails niet netjes naast elkaar lopen of als hij maar op één rail rijdt.
Onze ‘rail’ is bekering en geloof en vertrouw Hem er maar in dat die twee rails niet met elkaar in tegenspraak zijn, dat hoeven we niet te begrijpen maar te geloven.
En een ‘ echt’ geloof … als je Jezus als je Verlosser en Heer aanneemt kun je nooit verkeert uitkomen.
Dus als je het wilt veranderen moet geloven niet vervangen door bidden of iets anders. Heb.11:6 Zonder geloof is het echter onmogelijk God te behagen. Want wie tot God komt, moet geloven dat Hij is, en dat Hij beloont wie Hem zoeken.
<i>Reageren op een antwoord is mogelijk mits de reactie iets toevoegt en niet in strijd is met het antwoord van de deskundige. Vraagstellers zijn niet gebaat bij tegenstrijdige reacties en bovendien vinden we het ongepast ten opzichte van de deskundige die zijn/haar vrije tijd ter beschikking stelt om onze bezoekers te helpen. Voor discussies is er het forum.</i>
