Ongehoorzaamheid van de Joden
Ds. A. Jonker | 4 reacties | 04-06-2011| 14:30
Vraag
Ik had pas een gesprek met iemand en ik zei dat ik zeker wist dat 'dankzij' de ongehoorzaamheid van de joden, het evangelie aan ons (toen nog heidenen) verkondigd is. Ik kon alleen het precieze bijbelgedeelte niet direct aanwijzen. Wellicht kunt u me helpen met vinden? Mijn gesprekpartner vond het een vreemd iets dat wij dus eigen 'blij' mogen zijn over de ongehoorzaamheid van de joden en dat dat nooit Gods opzet zou zijn. Hoe zit dit dan?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
De tekst waar jouw gesprekspartner aan dacht is: Rom. 11:11. Zo zeg ik dan: Hebben zij gestruikeld, opdat zij vallen zouden? Dat zij verre; maar door hun val is de zaligheid den heidenen geworden, om hen tot jaloersheid te verwekken. HSV: Ik zeg dan: Zijn zij soms gestruikeld met de bedoeling dat zij vallen zouden? Volstrekt niet! Door hun val echter is de zaligheid tot de heidenen gekomen om hen tot jaloersheid te verwekken.
God sloot Zijn Verbond met Abram en zijn nakomelingen, het Joodse volk. Aan de Joden zijn de woorden van God toevertrouwd en uit de Joden is de Heere Jezus, de enige Zaligmaker, geboren. Zo kan de Heere Jezus zeggen tegen de Samaritaanse vrouw in Joh.4: De zaligheid is uit de Joden. Maar de Joden hebben in overgrote meerderheid de Zaligmaker Jezus Christus niet aangenomen. Dat was voor Paulus een intens verdriet, waar hij veel mee geworsteld heeft. Dus, het kan nooit een blijdschap zijn dat de Joden het heil in Jezus de Messias (nog) niet aanvaard hebben. Het was Gods bedoeling dat eerst de Jood en daarna ook de Griek (heiden) de kracht van het evangelie zou ondervinden (Rom. 1:16).
De struikeling van de Joden (het verwerpen van Jezus Christus) had niet de bedoeling dat zij totaal van het heil van God zouden afvallen. Maar door hun struikeling ging het licht van het evangelie ten volle schijnen in de heidenwereld (bij ons). Hiermee is niet gezegd dat de christelijke kerk de plaats van de Joden heeft ingenomen. Want God heeft en houdt Zijn plan met Zijn eigen volk Israël.
Wel is heel duidelijk dat de heidenen (wij!) die de Heere Jezus als Zaligmaker leerden kennen, een geweldige verantwoordelijkheid hebben. Wij moeten het ontvangen evangelie niet slechts verkondigen aan onze medemensen hier en ver weg. Wij moeten ook naar de Joden toe iets doen: Hen tot jaloersheid verwekken. Hen jaloers maken op het heil dat wij in Jezus Christus mogen bezitten. Zodat de Joden ook deze Zaligmaker zullen gaan zoeken.
Wat doen we aan dit "jaloers maken" van de Joden? Als het goed is, zullen we voor het Joodse volk bidden (zie Rom.10:1). Verder moeten we laten zien hoe genadig en goed God in Jezus Christus voor ons is. En we mogen naar Joden toe getuigen van dit heil.
Helaas hebben de christenen door de eeuwen heen in plaats van jaloers te maken, meer dan eens de Joden verschoven, verdrukt of zelfs vervolgd. Een Jood die nu een christen hoort getuigen, kan gemakkelijk denken aan de Nazi die op de koppel van zijn riem had staan “Gott mit uns”. Hierom is een goede weg: Joden die al in Jezus als Zaligmaker geloven (Messiasbelijdende Joden) te steunen in hun getuigenis in woord en daad.
Ds. A. Jonker
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Jonker
- Geboortedatum:29-03-1954
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar Jezus is dan ook niet gekomen om vrede te brengen Matt.10:34 Denk niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. enz.
Het zwaard is niet letterlijk bedoelt als dat je gerust kan stellen.
Denk jij er nooit eens aan dat iemand die de waarheid niet kent, of een valse waarheid aanhangt voor eeuwig omkomt?
(alleen Jezus is de weg, de waarheid en het leven, ik heb het niet over bijzaken)
Ik stel me de verwijten van zo iemand al voor als hij of zij eenmaal in de hel is: waarom heeft m'n buurman/vrouw, vriend/vriendin, collega me de waarheid niet vertelt?
Hij/zij wist van deze plaats en heeft me de goede weg niet gewezen, me zelfs niet eens
gewaarschuwd!
Maar hij/zij heeft willens en wetens gezwegen uit zogenaamd respect en vredelievendheid.
Is dat naastenliefde? Wij dan, wetend de schrik des Heeren bewegen de mensen tot geloof...
Luc.14: 23 ...Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde;
Ik houd me liever aan Gods Woord en dan kun je evengoed respect voor je medemens hebben.
Als iemand bekend is met de waarheid en hij/zij wil er niets van weten is dat zijn/haar keus, maar tot dan moeten en mogen we het evangelie brengen.
Spr.12:10 ... maar de barmhartigheden der goddelozen zijn wreed.
Er is natuurlijk een verschil tussen een sterke levensovertuiging en een geloof. Een levensovertuiging impliceert dat de overtuiging leeft dat iets waar is...
Een geloof impliceert verder dan dat, dat er voor de persoon die gelooft iets universeel waar is.
Stel nu, dat het waar is wat Christenen (waaronder ik mezelf ook schaar) geloven, dat het dus ook waar is dat een mens alleen behouden wordt als deze Jezus aanneemt. Stel dat die Christenen nu denken: "Drusius heeft gelijk, laten we het voor onszelf houden", en Drusius komt later voor God te staan.. Nog steeds puur hypothetisch.. Dan hebben we het ook niet goed gedaan.. Had je achteraf wellicht liever gehad dat we het wel verteld hadden..
Aan de andere kant heeft Drusius blijkbaar de levensovertuiging dat iedereen zijn eigen overtuiging mag hebben. Dat ieder recht heeft op een eigen waarheid. Kortweg gezegd: "Er bestaat niet zoiets als een universele waarheid die zo belangrijk is voor ieders welzijn dat we die moeten delen".. Of "wellicht bestaat er een waarheid die universeel is, maar die is toch niet te kennen", ook dit zijn 2 overtuigingen die je door de reactie uitdraagt.
Je maakt je eigenlijk schuldig aan hetgeen je uitdraagt..
Wat je wellicht makkelijk weg kan wuiven door de definitie levensovertuiging en geloof puur op de monotheistische godsdiensten te leggen. Maar dan speel je vals met de eigen spelregels..
Maar..
Keerzijde; ik ben het er wel mee eens dat als de uitwerking van ons enthousiasme is dat je er nog verder van af gaat staan, wij als christenen ook moeten kijken naar hoe het uitwerkt op de ander. Het is niet goed als het zo dwingend overkomt.
Maar mijns inziens zit er wel een hemelsgroot verschil tussen overtuigen en dwingen. Een geloof kun je niet dwingen, maar waarom mag je een ander niet overtuigen van je mening? Dat doe je zelf toch ook?
Je toont juist meer respect voor je medemens als je ook zijn ziel serieus neemt.
En boven dat alles moeten we serieus nemen wat God zegt, voor jezelf, voor je medemens maar bovenal omdat Hij God is.
