Belijdenis doen maar moeite met kerk
Ds. R. W. van Mourik | 12 reacties | 05-05-2011| 16:57
Vraag
Kun je belijdenis doen in een gemeente ook al ben je het niet eens met wat daar geleerd wordt? Met andere woorden: kun je belijdenis doen als je moeite hebt met de leer en sommige delen van de grondslag van de kerk? Als je belijdenis doet, stem je dan ook gelijk in met wat er in die gemeente geleerd wordt?
Geeft u straatarme Egyptische christenen een onvergetelijke Kerst?
In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een christelijke Egyptische familie te doneren. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden.
Antwoord
Dat is altijd een lastige vraag. Zeker omdat er verschillende kerken zijn en de grondslag van de ene kerk verschilt van de andere kerk. Iemand van de ene kerk kan niet voorstellen dat iemand in een andere kerk belijdenis doet waar voor zijn of haar gevoel de leer van die kerk niet deugt en ook de grondslag van de kerk niet goed is. Terwijl zo iemand in die kerk er geen moeite mee heeft.
Als iemand bijvoorbeeld tot de Protestantse Kerk in Nederland behoort en daar belijdenis doet, is dat voor iemand uit de Hersteld Hervormde Kerk een onmogelijkheid. Voor de één is het legitiem om zich helemaal te richten op de plaatselijke gemeente waar de leer zuiver zou zijn, maar voor de ander is het weer belangrijk om te kijken naar het geheel van een kerk. Het is daarom lastig om daar een eenduidig antwoord op te geven.
Daar komt nog bij dat de één de leer van de kerk cq. gemeente ruimer formuleert dan de ander. De bekende drie criteria dat er de zuivere bediening van het Woord, van de sacramenten en de handhaving van de tucht moet zijn, wordt natuurlijk voor de één sneller als aanwezig gezien dan voor de ander. In ieder geval is het zo dat je in het belijdenis doen binnen een gemeente je conformeert met de leer van die gemeente en op de achtergrond ook van de kerk waar zo´n gemeente toebehoort. Tegelijkertijd beloof je om je in te zetten voor het bevorderen van bovengenoemde criteria.
Wanneer de zuiverheid van het Woord geweld wordt aangedaan, mag daar op gewezen worden. Als de sacramenten niet op de juiste wijze bediend worden, mag daar de vinger bij worden gelegd. Een kerk cq. een gemeente zonder tucht is ook onmogelijk. Kortom, als belijdend lidmaat heb je een hele verantwoordelijkheid op je genomen. En wie zal dan een gemeente, maar ook een kerk, kunnen vinden waar alles zuiver en goed is én blijft? Laat er biddend en ootmoedig met deze materie worden omgegaan. Er zijn in het verleden weleens grote woorden gesproken over een kerk die vals zou zijn, maar waar de Heere toch door Zijn Woord en Geest gewerkt heeft. Dat houdt ons bescheiden en maakt ons voorzichtig om niet al te snel de conclusie te trekken dat je in een bepaalde kerk geen belijdenis kan doen omdat de leer niet goed zou zijn.
Ds. R. W.van Mourik, Elburg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zodat als je ja zegt, het op alles gelijk toepasbaar is of juist andersom, alles wat nagestreefd wordt, maakt zo onderdeel uit het begrip belijdenis.
Belijdenis aan God betekent je leven geven aan Jezus Christus. Dat je Hem aanneemt als Heer van je leven, dat je gelooft dat je zonden vergeven zijn en dat je verder met Hem wilt leven. Ja zeggen (?) en nog tot overdenking komen (?) lijkt mij geen juiste keuze of volgorde.
Lid worden van een gemeente doe je door lid te worden en zo de Ds. ook stelt, je te committeren met de kerk en het genootschap waar deze deel van uit maken. Committeren aan een leer is m.i iets waar je bewust van moet zijn. Want de bijbel is het Woord en het Woord leeft en is (van) God. Het is geen leer. Hiernaast is Jezus Christus Hoofd van de gemeente. Deze gemeente (het lichaam) kent geen leer of democratische structuur maar is gericht op de relatie waarbij iedereen van betekenis is. De oog de voet de teen de vinger, alles is (afzonderlijk)van betekenis (1kor:12). Laat dit van betekenis zijn als je een gemeente zoekt en ergens lid van wil worden.
Hiernaast moest ik ook denken laat je ja, ja zijn en je woord een woord. Dit is iets wat je heus mag breken maar mensen moeten ook ergens van op aan kunnen. Als je woord geeft werkt dit dan ook praktisch uit zodat anderen hier baat bij hebben. Als je dit niet kan omdat je bezwaar hebt of maakt, dan is dat je goed recht maar geef dan niet je woord.
Ander zou je iets moeten doen tegen je wil in en dat is niet goed voor een ieders welzijn. Dus lid worden en denken dat je halverwege de rit wel een keer overstag gaat, lijkt mij ook geen verhelderende keuze
In alles vraag ik mij af wat zwaarder weegt. De gemeente en zijn ‘leer’ of je overgeven aan Jezus Christus. Hem aannemen als Heer van je leven…
Als je kiest voor Hem, kom je niet bedrogen uit en belandt je vanzelf op je plek binnen een lokale gemeente.
Veel wijsheid en zegen
Geloofsbelijdenis plus de leer van de kerk.
De Bijbel plus de drie form. van (on)enigheid.
Filippus vroeg niet meer dan geloof met het hele hart waarop de belijdenis van de moorman volgde: Hand.8:37 ...En hij antwoordde en zei: Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is.
Ik lees vaker reacties van jou en dan valt mij altijd op dat je uithaalt naar de rechtse kant van de gereformeerde kant. Als je iets tegen hun Bijbelse leer heb, moet je dat niet gaan spuien op internet!!
Staat er niet in de Bijbel dat je een ander niet tot ergernis mag zijn??
Sorry, deze reactie is offtopic maar het moest me toch even van het hart.
Aan de linkerkant hebben ze ook de drie form. en willen ze ook dat je het met hun leer en grondslag eens moet zijn.
Het enige wat ik wil zeggen is dat de belijdenis alleen het geloof in Jezus moet zijn, en alleen Zijn Woord.
Links, rechts, boven, onder, midden... gewoon iedereen.
Liesel ik vind dat je gelijk hebt! Ook ik zie dat 1a2b3c zich vaak onsympathiek opstelt naar de " rechtse kant" . het doet mij over komen of daar het "licht nog niet aangegaan is" of zo! Jammer!
misschien helpt het 1a2b3c om hier wat meer op te letten.
Alleen het aannemen van Jezus als je Verlosser en Heere is nodig en alleen de Bijbel is maatgevend.
Als je dan bij het belijdenis doen de leer van de kerk insluit ben je niet Bijbels bezig.
Het maakt me totaal niet uit of dat rechts of links is, of hoe je het ook wilt noemen.
De tekst dat je geen ergenis mag zijn betekent dat je niemand tot een struikelblok mag zijn zodat de ander daardoor verloren gaat. (dus ergenis betekent hier niet irriteren)
Aangezien ik zeg dat alleen het geloof in Jezus nodig is, en alleen de Bijbel grondslag is denk ik niet dat ik me daaraan schuldig maak.
Verder vind ik je reacties vaak wel goed; veel gebaseerd op de Bijbel.
En vraagsteller; ik snap niet dat je belijdenis gaat doen in een kerk waar je moeite hebt met de leer. Dat klopt ook niet met het 'ja' op de vragen die gesteld worden.
Dat is niet iets van de mens erbij doen, dat is aannemen wat Hij uit genade wil geven.
Als iemand jou een boek aanbiedt en je pakt het aan dan zeg je toch ook niet: ik pak het maar niet aan anders zit er iets van mij bij en is het geen cadeau meer.
En als je het aangenomen hebt zie je heel goed dat dat was: door U door U alleen om het eeuwig welbehagen.
Waar zou Jezus Christus zich dan bevinden....
Misschien niet teveel in hokjes denken van links en rechts. Er staat geschreven dat er één lichaam bestaat en Jezus Christus is het hoofd. En in het lichaam is er plaats voor iedereen. Voor de teen, de armen, de voeten, de schouders... er is voor iedereen een plek!
En de een kan niet zonder de ander, anders functioneert het lichaam nauwelijks tot niet (1kor.12). Er zullen mensen hetzelfde zijn als ook verschillend, maar het mag overduidelijk zijn dat we elkaar in dit lichaam nodig hebben.
Maar wat als je nu geen plaats hebt of jezelf buiten het lichaam plaatst...
Laat dan leer, visie en theorie wat voortkomt uit eigen denken en ratio (hoe goed bedoelt) nooit prevaleren boven de inspiratie van de Heilige Geest. Want het gaat niet om eigen goed bedoelde intenties, maar om wat God wil en om Zijn intenties.
En deze intentie is dat Zijn Koninkrijk uitgebreid wordt en dat mensen verlost worden uit het rijk van de duisternis (mat. 28 en mark. 16). Omdat ze door hun zondige aard hieraan vastzitten, en opgeroepen worden om zich te bekeren. Want een koninkrijk wordt niet opgebouwd door goede werken of door af te wachten totdat de koning zelf gaat bouwen.
Maar er mag meegeregeerd worden MET de KONING der koningen. Er staat geschreven:
'de oogst is groot maar er zijn te WEINIG arbeiders'.
Zou God dan een situatie laten ontstaan dat er ondanks dit tekort ook nog extra ingelaste ellende trajecten zijn waar iedereen nog minimaal 10 jaar over na moet denken? Het zou gewoon niet kloppen. We hebben een wereldbevolking die naar de 10 miljard zielen toe gaat.
Trajecten die u van uw geestelijke bestemming afhouden, die u doen verlammen, vertroebelen of in tweestrijd brengen zijn niet van God. Het is verwarrend en verstikkend.
Daarom mogen we GEWOON komen in genade. Niet weer hoog verheven, niet weer laag vernederd maar gewoon doordat Jezus alles al voor ons volbracht heeft.
Het voorhangsel is gescheurd en de weg door het Heilige der Heilige naar Hem ligt open
Genade is daarom niet verbonden aan voorwaarden. Dat is de ratio die weer het schuldgevoel probeert te vertalen. Dat is de duisternis die hier weer een vinger probeert tussen te krijgen zodat u weer opnieuw ergens slaaf van wordt. Dat u toch niet vrij bent.
Maar genade van Jezus Christus is ons gewoon gegeven, doordat de Vader ons EERST heeft lief gehad! En dat staat geschreven in Zijn Woord.
Wat ik er mee wil zeggen is dat er geen links en rechts bestaat maar verscheidenheid. Dat je niet nijdig hoeft te zijn omdat we elkaar lief hebben. Maar dat het ook verwarrend mensenwerk is om de Vaderliefde met oneliners te weerleggen en er een onbestemming voor terug te plaatsen. Dat is niet van God en leidt niet naar God. Het is niets meer dan eigen lijden. Dat luthers (trap)beklimming dan genoeg voorbeeld mag zijn.