Moeite met intimiteit in huwelijk
dr. J. van der Wal | 1 reactie | 04-05-2011| 17:13
Vraag
Ik ben getrouwd toen ik net 19 was. Eigenlijk was dit een vlucht uit huis, maar daar ben ik wat laat achter gekomen. Nu wil mijn man verder, qua intimiteit dan. Dit was ook de reden dat ik uit huis wilde, omdat ik daar steeds herinnerd werd aan ongewenste intimiteit. Nu krijg ik het idee dat mijn leven weer opnieuw gaat beginnen. Weer (ongewenste) intimiteiten, misschien (nog?) niet dwingend maar die in ieder geval niet gaan zoals ik zou willen. Zodra mijn man in mijn buurt komt en ik voel dat hij hierop uit is, dan lijk ik vast te zitten. Daarnaast gaat het niet zoals het zou moeten wanneer hij verder wil gaan, terwijl ik daar eerder (met losse vriendjes dan) geen last van had. Hoe kan dit? Ik wil mijn man niet kwijt, maar blijkbaar houd ik niet genoeg van hem om hem 'toe' te laten? Is hier wat aan te doen?
Antwoord
Het is duidelijk dat je met een serieus probleem te maken hebt, dat van grote invloed is op jou en je huwelijk. Tegelijk blijft er nog zoveel verborgen ondanks wat je schrijft, dat het niet goed te doen is om een gericht antwoord te geven. Om welk grensoverschrijdend gedrag gaat het? Je schrijft verder over een vlucht uit huis en ongewenste intimiteiten thuis. Dat zijn belangrijk gegevens, net als je opmerking dat je kennelijk voor je huwelijk ook met andere vrienden intiem bent geweest. Dergelijke ervaringen kunnen meespelen in hoe je nu op je man reageert.
Mijn eerste advies aan je is om met je man open te spreken over wat je wel en niet fijn vindt in de seksuele omgang met elkaar en hem vraagt om je grenzen te respecteren. Goede communicatie is sowieso een voorwaarde voor goede seksuele omgang met elkaar.
Toch zou het kunnen dat hier meer aan de hand is vanwege de dingen waar je wel een klein tipje van de sluier over oplicht, maar waarvan de betekenis nog niet duidelijk is. In het algemeen is de vraag hoe je psychoseksuele ontwikkeling is geweest. Mijn tweede advies is om eens een adviesgesprek te vragen met bijv. je huisarts, n.a.v. de situatie waar je nu kort over schrijft. Je kunt je dan vollediger uitspreken en hij of zij krijgt een completer beeld van wat er aan de hand is. Op basis daarvan kan hij of zij dan een passend advies aan je geven over de manier waarop je hiermee het beste kan omgaan. Ik besef dat dit misschien niet zo gemakkelijk is, maar het is de moeite meer dan waard gezien wat er op het spel staat.
Zoek bij dit alles ook steeds naar Gods wil en maak hem bekend wat er in je leeft.
Dr. J. van der Wal
Dit artikel is beantwoord door
dr. J. van der Wal
- Geboortedatum:31-01-1955
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Dordrecht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Eleos en divisiemanager De Hoop.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Door begeleiding zowel individueel als samen heeft ons geholpen hoe we er mee om kunnen gaan. Ook speelt bij mij het negatieve zelfbeeld een rol.
Het dichtklappen herken ik ook.
Probeer er samen wel open over te zijn, praat erover. Zoek hulp.
Twijfel er niet aan of je wel genoeg van je man houdt, dat bestaat niet alleen uit lichamelijk contact. Het hoort er wel bij, maar is niet het belangrijkste!
Leg boven alles je zorgen, ook in dit opzicht,voor de Heere neer.