Loon ontvangen

Twee aspecten van loon
Er zijn twee soorten loon die alles met elkaar hebben te maken. Het ene deel is de keerzijde van het andere. Loon als de heerlijkheid die ons wacht in de hemel en loon waarvan we nu afzien om straks deel te hebben aan die heerlijkheid. Als je dit gelooft en uitleeft, ben je nederig van hart en zachtmoedig van geest.

Loon als heerlijkheid
Het eerste loon vinden we in de gelijkenis van de werkers in de wijngaard. Allemaal krijgen ze uiteindelijk hetzelfde loon. Met dit loon wordt de heerlijkheid bedoeld die over ons geopenbaard zal worden. Alhoewel sommige werkers in de wijngaard dachten dat ze niet genoeg kregen, zouden we kunnen zeggen dat ze niet door hadden dat ze niet meer konden krijgen, aangezien dit loon van de heerlijkheid het meest uitputtelijke en volledige loon is wat er zijn zal. In feite is dit loon de Heere God zelf. ‘Ik ben de Heere uw God, uw loon zeer groot', zei God tegen Abraham. In Christus legt God de heerlijkheid van zichzelf op ons. Het loon is de heerlijkheid van Christus.

Loon als afzien van onze rechten
Het andere aspect van loon heeft daar direct mee te maken. Dat legt ons uit hoe wij deel kunnen hebben aan dat loon. Dat is eigenlijk een beetje verkeerd uitgedrukt, want dit zou impliceren dat we voor dit loon moeten werken om die heerlijkeheid als het zo mag zijn te bereiken. Maar het is precies andersom. Door Christus hebben we deel gekregen aan Zijn heerlijkheid, en nu gaat de Geest in ons leven uitwerken om ons zo te veranderen door de Liefde in ons hart dat we met vreugde kunnen afzien van onze rechten, met het oog op die heerlijke toekomst. En ook dat is zwak uitgedrukt, want eigenlijk moeten we zeggen: met het oog gericht op de Heer van de Heerlijkheid. Want wat is de heerlijkheid zonder de Heer op wie als deze heerlijkheid rust?

Wat is heerlijkheid?
In bepaalde bestuursvormen van Middeleeuwse steden komen we het begrip 'heerlijkheid ook tegen. Zo had je bijvoorbeeld de heerlijkheid van Borculo. Misschien maakt dat het iets duidelijker wat heerlijkheid is. Steden hadden in de middeleeuwen bepaalde heerlijkheden. Soms was de heerlijkheid van een stad in handen van adelijke heren, maar het gebeurde ook dat steden heerlijkheden kochten om zeggenschap te krijgen over het grondgebied rond de stad. Toch mag de heerlijkheid van een stad niet verward worden met het bezit van grond. Een stad die bepaalde heerlijkheden bezat, kon bepaalde rechten laten gelden binnen de grenzen van die heerlijkheid. Zo was hij bijvoorbeeld gerechtigd om binnen de grenzen van zijn heerlijkheid lokale overheidsdienaren en gezagsdragers aan te stellen. Er waren nog veel meer ‘heerlijke rechten’.

Bij de hemelse heerlijkheid gaat het echter om recht waarvan we nu afzien om deze in de toekomst aan ons te doen toekomen. Met name het recht op ‘loon’, waarvan we gezien hebben dat dit in feite besloten ligt in de Heere der Heerlijkheid zelf.

Nemen we onze vergoeding nu, of zien we af van onze rechten?
Heel het evangelie van Mattheus wil ons eigenlijk een weg wijzen tot die heerlijkheid. Als je tot geloof bent gekomen, ga je als een leerling achter de Heere Jezus aan. Er staat heel veel over loon, lijden en heerlijkheid in dit evangelie. Het is loon wat gelovigen zich nu ontzeggen, is de schat die zij in de hemelen verzamelen. De Farizeeën namen dat loon nu al in ontvangst. Ze lieten zich de eer van het volk welgevallen, om gezien te worden als zij baden op de hoeken van de straten, te laten zien hoe vroom zij waren door hun gebedsriemen breed te maken. Zo kunnen wij dat ook doen, precies als de wereld om ons heen. Voor wat hoort immers wat? Voor niets gaat immers de zon op, is vaak het devies. Iedereen laat zich betalen. Je hebt recht op je geld als je een broeder of zuster helpt met klussen. Wie doet er nu tegenwoordig nog iets gratis? Dan ben je toch gek, of niet? In de ogen van de wereld om je heen ben je op zijn minst een vreemde eend in de bijt. 'Ik wil alles en ik wil het nu', is een gevleugelde uitdrukking. Jullie helemaal anders, want jullie hebben Christus leren kennen.

De weg van liefde en opoffering
De Heere Jezus wijst een andere weg. Hij wil dat zijn leerlingen nederig en zachtmoedig en uit liefde tot God en hun naaste dit loon in het hier en nu in nog niet aannemen, alhoewel het niet verboden is en je er soms echt recht op hebt. Paulus is daar een goed voorbeeld van. In alle gevallen maakte hij geen gebruik van zijn loon, om mensen te winnen voor Christus, middels zijn evangelieverkondiging.

Paulus bracht het evangelie omdat het hem was opgedragen. In die zin had hij wel recht op een vergoeding, maar niet op het hemelse loon wat de Heere Jezus op doelt. Hij kreeg loon door zijn taak uit te voeren, maar dit loon kreeg hij niet direct en eigenlijk had het ook geen relatie met het feit dat hij zijn opdracht uitvoerde. Deed hij daarentegen niets, dan wist hij zeker dat hij geen uitgesteld loon kreeg.

Paulus zegt: 'Want indien ik het evangelie verkondig, heb ik geen stof tot roemen. Immers, ik ben ertoe genoodzaakt. Want wee mij, indien ik het evangelie niet verkondig! Want doe ik dit gewillig, dan heb ik aanspraak op loon; maar doe ik het niet uit eigen beweging, de taak blijft me toch opgedragen. Wat is dan mij ten loon? Dit: door mijn evangelieprediking het evangelie om niet te mogen brengen, en zo van mijn bevoegdheid als evangelieprediker geen gebruik te maken.'

Evangeliepredikers mochten van het evangelie leven
Als evangelieprediker had Paulus recht op een vergoeding in ruil voor de boodschap die hij bracht. Immers, als evangelieprediker had God hem en de andere predikers verordineert om van het evangelie te mogen leven. Als voorbeeld neemt Paulus dan ook een passage uit de wet waar de Heere tegen het volk zei: 'Een dorsende os mag je niet muilbanden'. Paulus geeft aan dat dit niet over ossen gaat, maar zinnebeeldig over allen die het evangelie prediken. Als hij vrijwillig het evangelie predikt, krijgt hij volgens Gods bevel in ruil daarvoor zijn levensonderhoud van degenen die tot geloof komen. Maar dat is geen loon, althans niet het loon wat de Heere Jezus bedoelt als Hij het heeft over het loon dat een schat in de hemel is!

Wat Paulus bedoelt met loon
Wat is zijn loon? Hij brengt het evangelie zonder daarvoor een vergoeding te ontvangen, zodat hij loon heeft in de hemel.

Handelen met het evangelie
Daarmee komen we op de gelijkenis van de de talenten, waar de medewerkers van de heer moesten handelen met wat ze ontvingen. Het aspect van de slaaf die twee talenten kreeg, gaat over deze evangelieprediking. Door te handelen met het getuigenis van het evangelie, zou hij een vergoeding ontvangen in de vorm van nog twee talenten. Maar in plaats van deze talenten zelf te houden, geeft hij zijn vergoeding terug aan zijn heer. Als loon gaat hij in tot de vreugde van zijn heer, door te delen in zijn heerlijkheid. De vreugde staat hier tegenover het lijden van de tegenwoordige tijd, waarmee de prediking van het evangelie gepaard kon gaan.

Paulus refereert hier aan in de Fillipenzenbrief waar het gaat over de gift die de Fillipenzen hem gaven in ruil voor zijn prediking.

Het voorbeeld van Paulus
Paulus zegt dat de Fillipenzen hem een gift als ondersteuning gaven. Paulus handelde met het evangelie. Hij bracht het evanglie en kreeg ondersteuning van degenen die tot geloof kwamen:
'Toch hebt gij er goed aan gedaan, te delen in mijn verdrukking.
Gij weet het zelf ook wel, Filippenzen; in het begin van mijn evangelieprediking, toen ik uit Macedonie vertrok, heeft geen enkele gemeente met mij in rekening van uitgave en ontvangst gestaan dan gij alleen.
Want ook te Tessalonica hebt gij mij een en andermaal ondersteuning gezonden.'

Door te geven, groeide hun schat in de hemel, hun loon:
'Nu is alles voldaan en ik ben rijkelijk voorzien; alles is aangezuiverd, nu ik van Epafroditus het door u gezondene ontvangen heb, een welriekend, een aangenaam, Gode welgevallig offer.Niet, dat het mij om de gave te doen zou zijn, maar het is mij te doen om de opbrengst, die als een tegoed op uw rekening aangroeit.'

De Fillipenzen staan Paulus toe – naar het gebod van God – om als een os te eten, terwijl hij aan het 'dorsen' is. Paulus zegt dat de Fillipenzen nu niet meer bij hem en God in het krijt staan, omdat ze hebben voldaan aan wat God verordineerde.
Toch neemt hij de gift niet zelf, alhoewel hij daar recht op had. Hij zend deze weer door naar Jeruzalem, waardoor ook zijn schat in de hemel groter wordt.

De twee soorten loon bij elkaar
Zo zien we dat zijn loon de heerlijkheid is, maar ook de weg naar de heerlijkheid, door af te zien van zijn rechten in het heden. Alles met het oog op het evangelie, maar gezien wat de Heere Jezus zegt over de Farizeeën, mogen we het afzien van onze rechten op alle aspecten van ons leven betrekken. Mits, het niet gedwongen gaat maar met het oog op de heerlijkheid die ons wacht.