Geestelijk klimaat in de gemeente
Ds. R.H. Kieskamp | 5 reacties | 26-04-2011| 16:47
Vraag
Voor het tweede jaar zit ik nu op belijdeniscatechisatie. Ik wil nu graag belijdenis gaan doen en wellicht ook aan het Heilig Avondmaal. Ik heb echter moeite met de prediking en het geestelijk klimaat in de gemeente. In de prediking gaat het vooral over het verbond en beloften. Ook krijg je weleens het idee dat de dominee er van uitgaat dat iedereen in de kerk gelooft. Hij heeft het vaak over het leven als christen en Jezus volgen kost wat. Over het stuk der ellende en het stuk der verlossing hoor je vrij weinig. Je hoort nooit een dominee zeggen dat de mens wedergeboren (van dood levendgemaakt) moet worden, de werking van de Heilige Geest in het leven van zondaar wordt ook niet bepreekt. En de doodstaat krijgt vrijwel geen aandacht. De dominee zegt ook dat je zonder bevinding kunt geloven. Ook heb ik moeite met de jeugddiensten, dames zonder hoofddeksel en opwekkingsliederen. Al deze dingen heb ik tegen de dominee gezegd, maar hij vind dat ik niet moet zeuren. Ik ga weleens naar een kerk waar een schriftuurlijk-bevindelijke prediking mag klinken. Daar voel ik me echt thuis! Daar hoor ik wat ik in "eigen" gemeente niet hoor. Ik krijg daar echt onderwijs. Aan de andere kant vind ik het niet goed weg te lopen uit de gemeente waar ik nu toe behoor. Ik ben hier ook gedoopt en vind het mooi er dan ook belijdenis te doen en aan het Heilig Avondmaal te gaan. Wat moet ik doen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Je vraag zit vol meerdere vragen. De laatste vraag luidt: “Wat moet ik doen?” Achter alle vragen voel ik een diepe persoonlijke worsteling. Het mooiste is wanneer die worsteling zo bij de Heere breng dat je er antwoord op krijgt. In psalm 85 vers 3 zingen we immers: “Hij spreekt gewis tot elk die voor Hem leeft”. God doet dat door ons, meestal na korter of langere gebedsworsteling, houvast, rust, steun en troost te geven in zijn Woord. Hij doet dat dan door het getuigenis van de Heilige Geest, zo, dat we weten dat het zijn stem is en niet ons gevoel waarin onze wensen in vervulling gaan. Om zijn stem te kunnen horen is wel nodig dat onze relatie met God in orde is, namelijk dat we door het geloof in Christus verzoening hebben gevonden bij God. Er zijn geen blokkades meer tussen God en ons, er is een vlak veld, een gave relatie gekomen. We horen bij hen van wie psalm 25 zingt: “Gods verborgen omgang vinden zielen waar zijn vrees in woont”. Meerdere van zulke gelovigen worden door Woord en Geest onderwezen, ook in de kerkelijke weg die ze hebben te gaan. Meerderen zijn op die wijze ook tot rijke zegen geweest in een kerkelijke situatie die uiterst moeilijk was, maar waar ze vanuit hun roeping van Godswege toch niet los van konden komen.
Laat ik verder gaan met regel drie en twee van onderaf waar je zegt: “Aan de andere kant vind ik het niet goed weg te lopen uit de gemeente waar ik nu toe behoor. Ik ben hier ook gedoopt en vind het mooi er dan ook belijdenis te doen en aan het Heilig Avondmaal te gaan.” Dit is een veelzeggende zin. Van kerk/gemeente veranderen moeten we niet gauw doen.
Dan enkele concrete dingen. Persoonlijk kan ik me het niet voorstellen dat een predikant het woord “zeuren” gebruikt bij iemand die met nood naar hem toekomt en dat ook als nood weet te verwoorden. Wat jeugddiensten betreft, ik kan niet beoordelen hoe die er uitzien. Zelf heb ik er geen moeite mee dat sommige diensten in de prediking extra op de jeugd betrokken zijn, terwijl die verder niet of nauwelijks afwijken van de gewone woorddiensten met groot accent op de gereformeerde voorliefde voor het zingen van de psalmen. Jeugddiensten met een exclusief karakter acht ik in strijd met het accent dat de Schrift legt op de eenheid van het gezin, waarbij jong en oud niet worden opgesplitst. De gemeente van Christus bestaat immers uit alle leeftijden. Laat daarom de prediking alle leeftijden mogen aanspreken, al heeft de ene predikant daar meer talenten in dan de andere. In de praktijk is verder gebleken dat allerlei exclusieve diensten afbreken in plaats van opbouwen.
Wat je over de prediking zegt het volgende. Op zichzelf gezien is spreken over verbond en beloften prima, doch dan moet het niet eenzijdig gebeuren. Verbond wil immers zeggen dat het enkel van God moet komen en dat wij dus in het beantwoorden van dat verbond door de diepte heenmoeten van afzien van alles van onszelf. En beloften wil zeggen dat God zijn genade belooft en dat die beloften breed en ruim zijn, doch dat ze ondertussen enkel functioneren waar mensen zijn met verbroken en verslagen harten vanwege zonde en verlorenheid. Hierin heeft het aanhalen van onze doodstaat ook een functie. Wel moet er op gelet worden dat het aanhalen van de doodstaat niet zo gebeurt dat mensen zich “doodgeslagen” voelen zodat ze tot geestelijke lijdelijkheid en verharding geraken. De “doodstaat” dient zo gepreekt te worden dat het ons uitdrijft naar Christus. Want Hij is de Opstanding en het Leven en wie in Hem gelooft zal leven” (Joh. 11:25). Enkel het geloof als werk van Woord en Geest brengt ons tot wedergeboorte waarbij we gaan leven met en door Christus.
Of je zonder bevinding kunt geloven? Zelf zou ik het liever omdraaien en vragen of er geloof kan zijn zonder bevinding? Bevinding is in elk geval nooit een voorfase van geloven. Het is anders, namelijk dat bevinding samenvalt met geloven en/of er op volgt. Wel is nodig er op te letten dat bevinding niet alles is wat gelovige mensen ervaren, want daar kan veel kaf onder het koren zijn. Bevinding is dat gelovigen in vertrouwen op Gods genade en zijn beloften, temidden van strijd en aanvechting, zich niet in de kou voelen staan, maar door het getuigenis van de Heilige Geest mogen ervaren dat het Woord van God hun een kracht is tot zaligheid.
Wat schriftuurlijk bevindelijk preken betreft, dat kan en mag nooit een formele beschrijving zijn van wat gelovige mensen meemaken. Elke preek dient verkondiging te zijn van Gods Woord en daarin verkondiging van de inhoud van dat Woord namelijk Gods genade in Christus voor verloren zondaren. De bijbel spreekt ergens over preken in betoning van Geest en kracht. Een wonder waar elke rechtgeaarde predikant om smeekt, doch dat tegelijk alles te maken heeft met veel studie en grondige preekvoorbereiding. De bevinding komt dan op vanuit de Schrift en zal resonneren in de harten van gelovigen. We blijven als hoorders geen toeschouwers vanuit de verte, maar raken betrokken in geloof en liefde. En hoe armer wij zijn in onszelf, des te rijker wil de Heere ons vervullen met de rijkdom van zijn genade.
Tot slot nog een keer de laatste zin uit de vraag, namelijk: “Wat moet ik doen”? Laat ik wijzen op psalm 32 vers 4: “Mijn leer zal U o mens naar 't recht doen handelen en wijzen U de weg die gij zult wandelen”. Dan zal ook de belofte gaan functioneren die zegt: “Ik zal U trouw verzellen met mijn raad, terwijl mijn oog op U gevestigd staat”.
Ds. R. H. Kieskamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R.H. Kieskamp
- Geboortedatum:11-11-1935
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Lienden
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dominee Kieskamp is op 29 april 2021 overleden.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Paulus sprak de gemeenten ook aan als heiligen en gemeenten van God in Christus Jezus.
Als men er vanuit gaat dat er in de kerk geen of weinig gelovigen zijn, worden de schapen niet gevoed.
De normale situatie zou moeten zijn dat het een gemeente van gelovigen is, maar helaas vind men het tegenovergestelde normaal.
-Ik ga weleens naar een kerk waar een schriftuurlijk-bevindelijke prediking mag klinken. Daar voel ik me echt thuis!
Over het algemeen worden de mensen daar als onbekeerden aangesproken.
Ellende, doodstaat, wedergeboorte, bevinding en het werk van de Heilige Geest m.b.t. de levend making krijgen onevenredig veel aandacht.
Natuurlijk moet er eerst wedergeboorte/geloof zijn voor er groei in geloof kan zijn maar hoe vaak stopt het niet bij de wedergeboorte?
Alsof dat het eindpunt is terwijl het dan juist begint.
Of op z'n best belandt men met een diepe plons in Romeinen 7: het goede dat ik wil doe ik niet en het kwade dat ik niet wil dat doe ik...enz. Ik ellendig mens! (alsof er geen Rom.8 is)
Als je dominee zegt dat je zonder bevinding kunt geloven zal hij ws wel bedoelen dat je niet eerst wat moet ervaren/bevinden vóórdat je gelooft.
Je kunt immers pas weten hoe je iets ervaren hebt als je het gedaan/beleeft hebt!
Je hebt meer aan Zijn beloften dan aan de gevoelens die je hebt bij het horen en/of geloven van de beloften.
Bovendien gaat het om Hem en niet om eigen bevindingen, we moeten afzien van onszelf en opzien naar Hem, en kijk dan maar eens wat je gaat bevinden...
-Die de Waarheid achter de Waarheid hebben leren verstaan...
Lees het antwoord nog eens over wat pas op de vraag over de tale kanaäns is gegeven, God spreekt niet in geheimtaal!
En ook verstopt Hij de waarheid niet voor degenen die Hem zoeken door die te verbergen achter een andere waarheid.
Voor de wijzen en verstandigen is het verborgen, maar voor de kinderen geopenbaard.
Jezus Zelf is de weg DE WAARHEID en het leven, in bevinding is geen grond.
Mooi dat je Jes.8:20 aanhaalt: Terug naar de wet en het getuigenis! Als zij niet overeenkomstig dit woord spreken, zal er voor hen geen dageraad zijn. (daar wordt dus niet naar bevinding, verborgen waarheden en een aparte taal verwezen)
En ook ons geweten is niet 100% betrouwbaar.
Naast het openstellen van het hart is de Heilige geest die leidt en die inspireert binnen een gemeente. Het zijn niet de oneliners of theorieën die de mensen doen laten getuigen.
De Pilatustrap op knieën opklimmen is dan ook het voorbeeld wat een mens zelf met gedachten kan bedenken hoe je er misschien zou kunnen komen.
Maar het mooie is dat God U en ook Maarten Luther al lief had voor dat Hij de aarde al geformeerd had (ps.139)
Voor het opklimmen van de Pilatustrap maar ook voor de opsomming van uw gedachten.
God kan alleen maar werken door uw hart. Hij kijkt naar uw hart en uw oprechtheid en of u het ook wilt dat Hij Heer mag zijn. Belijdt dit dan met uw mond, laat het opgeschreven staan en vraag Hem om, uw hart opnieuw op te bouwen en of Hij uw Pottenbakker wilt zijn.
Want uw hartgesteldheid bepaald uw relatie met Koning Jezus. En door deze relatie zult u de Heilige Geest en zijn werken ervaren.
Omwentelen in zonden en ellendekennis is wat ik niet begrijp, als je ook vergeving mag vragen en mag geloven dat het ook vergeven wordt. Als je maar oprecht van hart bent!
Uit eigen ervaring kan ik u zeggen dat God door zijn Heilige geest je hierin wilt helpen. Vraag er maar om... Heere Jezus wilt u mij helpen om al mijn zonden aan u te belijden!
Zodat ik er vergeving voor kan vragen. Alle zonden die ik in mijn leven hebt gedaan.
Als in een Film komen je zonden 1 voor 1 voorbij. Maar hierna is het ook voorbij. Het is over en uit. Het is afgelopen en je mag geloven dat de Heilige Geest als bezegeling overblijft.
Je bent vrij van zonden, je mag opgroeien maar hierin ben je niet een god geworden.
Je blijft een mens met eigen motieven. En je motieven komen uiteindelijk voort uit het hart.
Dus weer mag je geloven dat je hartgesteldheid alles bepalend is voor je relatie en wandel met Jezus Christus. Maar ook kinderen Gods moeten waakzaam zijn. Want de duisternis wil niets liever dat zij struikelen of in valkuilen vastlopen. En zonden blijven dan nog steeds zonden.
Samenvattend zou ik Jezus Christus aanroepen. Wat zou Hij vinden...
Welk plan zou Hij je kunnen vertellen, welke route of gemeente...
Blijf hiernaast gewoon rustig en verwacht antwoordt want als je roept laat Hij je niet staan.
Ga gewoon verder met de dingen die je doet en sta open voor verwachting of zelfs verandering. Wie weet gaat u zelf wel opwekkingsliederen zingen... maar dat doet er dan volgens mij niet meer toe, zolang Hij maar aan Uw roer staat.
Ik bid u wijsheid en zegen toe.
"Waarheid achter de Waarheid"????????????????
God verkondigt 1 Waarheid, en dat is:
- Wendt u naar Mij toe en wordt behouden, alle gij einden der aarde! (Jes 45:22)
- Gij zijt getuigen over uzelf, dat gij u de HEERE verkoren hebt, om Hem te dienen. (Joz. 24:22)
- Kiest dan het leven opdat gij leeft! (Deut 30:19)
- Komt tot Mij! (Matth 11:28)
- Bekeert u! (2 Kon. 17:13, 2 Kron. 30:6 en 9, Jes 31:6, Jer 3:7, 12 en 14, Jer 18:11, Hos 12:7 en 14:2 en 3, Ez 14:6 en 18:30, Joel 2:12 en 13, Zach 1:4, Matth 3:2, Matth 4:17, Markus 1:15, Luk 13:3 en 5, Hand 2:38, 3:19 en 8:22, Openb 2:5 en 16 en 3: 3 en 19)
Ik weet wel: De Heilige Geest moet eraan te pas komen voordat wij ons kunnen bekeren.
Het beroerde is nu dat we ons niet kunnen bekeren. Maar als we ons wel bekeren dan is dat doordat de Geest ons daartoe heeft aangezet. Dat weet je niet altijd op het moment zelf, maar achteraf zul je het wel zien.
De rest is allemaal menselijk gedram. Waarheden achter waarheden, nachthutjes in komkommerhofjes, blablablablablablablablablabla...
Hou vast aan God en Zijn Woord! De rest is overbodig en kan je alleen maar bij Hem vandaan houden!!!!!!!!!!!!
