Uitmaken of niet

J.M. Strijbis | Geen reacties | 18-04-2011| 12:46

Ik heb nu acht maanden verkering, maar van mijn kant gaat het niet zo soepeltjes. Mijn gevoelens voor haar veranderen steeds. Dan heb ik weer een periode dat ik euforisch ben en lekker op een wolk zit, dan een andere periode (als ik het over periodes heb, lees: enkele weken) dat ik helemaal niets voor haar voel. Als ik dan dat laatste meemaak, dan ga ik ook allerlei dingen erbij halen waarom onze relatie niet juist is en geen voortgang kan vinden zoals: zij heeft haar mening altijd onleend aan de gevestigde orde en traditie en heeft zelf geen mening, terwijl ik over allerlei dingen nadenk, alternatieven vergelijk enzovoort om tot een mening te komen en dat is veelal tegenovergesteld aan wat ze altijd gehoord heeft. De communicatie gaat dan ook niet echt lekker, omdat zij veelal blijft vasthouden aan haar gevoel i.p.v. om met argumenten te werken. Zo komen we niet tot elkaar. Verder zijn er allerlei moeilijkheden op kerkelijk vlak. Zij kerkt in GGiN en ik in de GG Nu zijn wij uiteindelijk erover uit om in toekomst naar GG te gaan, maar dat wordt niet bepaald gewaardeerd in haar omgeving. Ik ben een groot liefhebber van mijn vrijheid en dat is de afgelopen maanden flink ingeperkt, wat ik ook helemaal niet wil. Nou snap ik wel dat zoiets erbij hoort, maar ik ben er eigenlijk nu niet aan toe om dat los te laten. Het uitmaken kan ik niet zo makkelijk om twee redenen: als ik het wel zie zitten denk ik er niet over om het uit te maken en als ik het uit zou maken zou ik intens medelijden met haar hebben, omdat ze heel veel voor mij opgegeven heeft. Eigenlijk kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om haar dat aan te doen. Dit zijn, wat beschouwend gezien, mijn problemen. Wat te doen? Uitmaken of niet? Of zijn veranderende gevoelens normaal? Alvast bedankt voor uw beantwoording.

Ha vragensteller,

Ik zal proberen met je mee te denken, maar ik kan niet met je meevoelen. Veranderende gevoelens zijn niet echt normaal in een verhouding. Kijk, je kunt een keer teleurgesteld of boos worden, maar weken op een roze wolk, afgewisseld met weken waarin je niets voor haar voelt, zijn geen goede basis voor een verhouding die uitgroeit tot die van man en vrouw.

Ik vind het ook heel apart dat je schrijft dat je er nog helemaal niet aan toe bent om je vrijheid op te geven. Terwijl je er juist naar uit moet zien om je meisje weer te ontmoeten en dingen met haar samen te doen.

Een volgend punt gaat over meningsvorming e.d. Accepteer hierin verschillen. Als je hier niet mee kunt leven, dan zegt dat genoeg. Liefde verdraagt alle dingen, bedekt alle dingen, etc. Lees nog een paar keer 1 Korinthe 13. Medelijden is ook sowieso geen reden om het niet uit te maken. Een meisje wil liefde, maar geen medelijden.

Ten slotte lees ik helemaal niet over gebedsworstelingen. Welke plaats heeft de Heere in jouw leven en in je verkering? Kortom: onderzoek dit soort dingen nog eens goed bij jezelf en neem dan voor Gods aangezicht een besluit.

Hopelijk heb ik je een beetje kunnen helpen. Gods Zegen gewenst.

Hartelijke groeten,
J. M. Strijbis

Dit artikel is beantwoord door

J.M. Strijbis

• Geboortedatum:
  16-06-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Gouda
• Status:
  Actief

167 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven