De geestelijke wapenrusting

Ds. E. Gouda | Geen reacties | 03-03-2011| 09:32

Gaat de geestelijke wapenrusting (Efeze 6) over de strijd van één persoonlijke gelovige tegenover de duivel, of over over het lichaam van Christus -dus alle gelovigen bij elkaar- tegenover de duivel? Ik heb het op beide manieren horen uitleggen, misschien kunnen ze beiden?

Beste vragensteller,
 
Wat de enkeling raakt, raakt ook de gemeenschap! Wij denken in het Westen te veel in concepten van individuen, Paulus is echter een Oosterling. En de Oosterling is bij uitstek iemand die in een gemeenschap leeft en zo ook denkt. We belijden ook het geloof in de "gemeenschap" der heiligen. En Paulus spreekt vaak in de "wij-vorm". Dit betekent niet dat het in het leven met God niet gaat om een persoonlijke relatie. Het gaat wel degelijk om een persoonlijke relatie. Maar deze relatie maakt tevens onderdeel uit van de gemeente en gemeenschap. Want zoals gezegd: geloven doe je niet in je eentje. Dat kun je ook niet volhouden. Maar nu naar jouw vraag.
 
Paulus spreekt in Efeze 6 onder meer over de wapenrusting Gods. In vers 10 schrijft hij: "Voorts, mijne broeders..." In vers 11: "Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij..." Vers 10 laat duidelijk zien dat het over een groep mensen gaat (meervoud). Vers 11 spreekt over "gij". In het Grieks staat hier echter ook een meervoudsvorm. En zo gaat dat door wanneer Paulus spreekt over de wapenrusting van God. In het opschrift boven de Kanttekeningen op de SV lees ik bij dit hoofdstuk: "Paulus beschrijft de listigheid en macht van de satan, waar zij (mv.) de strijd tegen hebben". En in het CNT-commentaar van dr. L. Floor citeer ik: "Het einde van de brief bevat een breed uitgewerkte tekening van de geestelijke wapenrusting, die de lezers moeten aantrekken" (Efeziërs, pag. 200).

Daarmee is formeel je vraag beantwoord. Maar ik ga nog een stapje verder. Want de tweeërlei uitleg die je gehoord hebt, kunnen beide. De apostel Jakobus schrijft bijvoorbeeld over het wederstaan van de duivel, zodat hij van je zal vluchten. Tegelijkertijd is het juist een voorrecht om te beseffen dat je als christen niet in je eentje gelooft en strijdt. Daarom hoor je soms tijdens het doen van openbare belijdenis des geloofs wel zeggen: "Welkom in de strijd!" Die strijd voer je niet alleen. Als christen word je opgenomen in het "vreemdelingenlegioen" van God om gezamenlijk te strijden tegen de geestelijke boosheden in de lucht. En wanneer jij zwak bent, dan mag je weten en met Luther zingen... Ons staat de sterke Held terzij! (...) De zege is Hem beschoren. Hij, Gods Zoon, heeft de strijd op Golgotha alleen gestreden en overwonnen. Daarom kan ik door het geloof in Hem overwinnen, omdat satan onderop ligt. Hem is de doodsteek toegebracht. Hij spartelt nog wat na. Maar straks zal hij definitief de nederlaag ondergaan, wanneer de Heere Jezus terug komt op de wolken van de hemel. En zal Gods kerk, waartoe ik door het geloof in de Heere Jezus Christus behoor, met Hem regeren en zullen al Zijn en mijn vijanden in de eeuwige verdoemenis geworpen worden. Maar mij en alle uitverkorenen zal Hij tot Zich in de hemelse blijdschap en heerlijkheid nemen.
 
Hoe je het ook wendt of keert, de vraag is of jij (!) daar ook bij zult zijn. Vrees niet! Zie op de Heere Jezus, Die satan en zijn trawanten overwonnen heeft. Verwacht het van Hem, het Lam van God en je zult niet beschaamd uitkomen. Echt niet.
 
Hartelijke groet,
Ds. E. Gouda, Nieuw-Lekkerland

 
Ps. Een lezenswaardig boekje over dit onderwerp is: ds. R. van Kooten, Welkom in de strijd!

Dit artikel is beantwoord door

Ds. E. Gouda

• Geboortedatum:
  25-12-1968
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven