Erkenning van Hem

Ds. W. van Weelden | Geen reacties | 18-02-2011| 16:00

Omdat ik vaak het gevoel heb dat ik faal in verschillende opzichten, merk ik dat ik veel behoefte heb aan waardering en erkenning. Toen iemand me vroeg van wie ik erkenning nodig heb, dacht ik direct aan God. Volgens die persoon is het vanzelfsprekend dat God me erkent, omdat Hij mij kent en mijn zwakheden ziet. Dat betekent dan ook dat Hij het me toestaat om 'fouten' te maken, omdat dat bij het erkennen hoort. Ik weet niet goed hoe ik dit moet plaatsen. Kan God je niet pas erkennen als je bekeerd bent? En mijn zonden kan Hij toch niet 'toestaan'? Maar er staat ook in de Bijbel dat God medelijden heeft met onze zwakheden en dat Hij een Hulp wil zijn. Ik verlang erg naar erkenning van Hem, maar kan dit toch niet als vanzelfsprekend 'aannemen'?

Hoe ziet God mij? Dit is volgens mij de samenvatting van de vraag. Er wordt een aantal zaken genoemd. Er is veel behoefte aan waardering en erkenning. De vraagsteller is kwetsbaar. Hij/zij zoekt bevestiging buiten zichzelf. Dat is ook wat anderen opmerken. Maar het reikt verder en het gaat dieper. Het gaat de vraagsteller niet om waardering van mensen, maar waardering van God. Kan een zondig mens door God gewaardeerd worden?

De vraag is mij sympathiek. Hoe kunnen wij met God in het reine komen, is de klassieke vraag. God is een heilig HEERE en wij zijn mensen. Bij de vraagsteller klinkt dit besef door. Er is aarzeling om het antwoord van de ander bij te vallen dat het vanzelfsprekend is dat God ons erkent en toestaat om fouten te maken. Ik zeg: gelukkig. Want zo wordt u voor een dwaalspoor bewaard. Het is namelijk helemaal niet vanzelfsprekend dat God ons erkent en dat dit betekent dat Hij ons ziet en onze zwakheden door de vingers ziet. Integendeel, het betekent dat God ons oordeelt. Nu begrijp ik wel dat dit zeer zware woorden zijn, maar voor de helderheid zijn zij geboden. Want hoe naderen wij voor Gods aangezicht? Hoe ontmoeten wij God? Dit kan niet zonder belijdenis van zonde en schuld. Wat moeten wij met een heilig, rein en rechtvaardig God? Wij zijn mensen met gebreken en tekorten. Onze zonde past niet bij de levende God. Zo wordt ons keer op keer in Gods Woord verklaard.

De aarzeling van de vraagsteller is echter allerminst modern. Maar wie rekent nog met het gegeven dat God niet meewerkt en niet meedoet met wat wij willen? Het is veel gemakkelijker om de bijbelse gegevens aan de kant te schuiven en er van uit te gaan dat God het beste voor ons zoekt en het beste met ons voorheeft. Veel mensen denken in de lijn van de bevestiging en niet in de lijn van de crisis. Dan wordt de omgang met God niet anders dan een aanvaarding van ons mensen met alle gebreken die daarbij horen. Maar dan is de oproep van Paulus "maar gij geheel anders" aan de kant geschoven.

Zo mag duidelijk zijn dat de worsteling van de vraagsteller mij zeer sympathiek is. Kan God mijn zonden toestaan? Dan is het antwoord heel duidelijk. In de Bijbel is er maar één antwoord: nee. God staat de zonden niet toe. Wie dit denkt, is ver verwijderd van het bijbels getuigenis. In de Bijbel wordt de zonde gestraft. Maar dit is niet het enige woord. In de Bijbel horen wij dat de zondaar gered wordt. Dit moeten wij bij elkaar houden. De zonde gestraft en de zondaar gered. Dan worden wij gebracht bij de Heere Jezus.

Het is opmerkelijk dat in de vraag de Heere Jezus geen plaats heeft, terwijl Hij het antwoord op deze vraag is. Het verlangen kan alleen vervuld worden wanneer men rusten mag op het volbrachte werk van Christus. Wie de Heere Jezus er buiten laat, komt vroeger of later in de problemen. Want Hij is het waar al onze vragen op aanlopen. Hij is het die ons richting wijst. De worsteling van de vraagsteller ligt met name in het gegeven dat de relatie met God zonder Christus overdacht is. Zo luidt de laatste vraag treffend: Maar er staat ook in de Bijbel dat God medelijden heeft met onze zwakheden en dat Hij een Hulp wil zijn. Ik verlang erg naar erkenning van Hem, maar kan dit toch niet als vanzelfsprekend "aannemen"?

De Heere heeft medelijden met ons. Maar Hij wil de zonde niet. Moeten wij onszelf dan zo begrijpen dat de levende God door Zijn medelijden wel compassie met ons heeft? Ziet God onze zonde door de vingers? Dan is het antwoord: volstrekt niet.

Maar hoe is dan Gods kijk op ons? Dan kan het avondmaalsformulier ons verder helpen. Daarin wordt ons verteld dat God onze zonden kent, maar dat Hij die verhaalt op de Heere Jezus Christus. De Heere Jezus is de Middelaar Gods en der mensen. Hij staat tussen God en ons mensen in. Hij verzoent de zonden, zodat wij in Hem kunnen naderen voor Gods heilig aangezicht.

"Ik verlang erg naar erkenning van Hem, maar kan dit toch niet als vanzelfsprekend aannemen?"

Dit verlangen krijgt vaste bodem wanneer wij niet op onszelf zien, maar op de Heere Jezus. Vanzelfsprekend aannemen is een dwaalweg. Want er is geen genade, die het recht aan de kant schuift. Genade is recht. Het is het recht Gods om zondaren te redden en zalig te maken. Genade is een vrucht van het recht. Lezen wij het HA formulier, dan wordt duidelijk dat het leven van een mens gelegen is in het volbrachte werk van de Heere Jezus Christus. Hij is dan ook de sleutel tot verstaan. God heeft met recht de zonde veroordeeld aan het kruis. Maar het verzoenen van de zonde is het leven voor de zondaar. Zo komt de genade voort uit het recht Gods. Genade is vrijspraak op basis van het recht Gods. Wie bij de Heere Jezus uitkomt, die zal in Hem genade ontvangen. Hij is de enige troost beide in leven en in sterven.

Door de genade Gods ontstaat er in de weg van de bekering een afhankelijk leven dat gekenmerkt wordt door geloof, gebed en gerechtigheid. Zo wordt ons hart gericht op Christus die het al volbracht heeft. Zo mag er vrucht zijn dat aan dit leven beantwoordt (Joh. 15). Dan naderen wij tot God met de woorden van Jesaja (12): “Zie, God is mijn Heil, ik zal vertrouwen en niet vrezen; want de Heere HEERE is mijn Sterkte en Psalm, en Hij is mij tot heil geworden.” Geborgen in Christus is een mens veilig bij God. Dan weten wij: God is ons een Toevlucht en een Schuilplaats.

Ds. W. van Weelden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. van Weelden

• Geboortedatum:
  13-11-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Oud-Alblas
• Status:
  Actief

82 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven