Wandelen op zondag
Ds. A. van Vuuren | 11 reacties | 07-02-2011| 12:00
Vraag
Van huis uit ben ik niet opgevoed met wandelen op zondag. Nu ik op mezelf woon vind ik de verleiding groot om naar het bos te gaan. Dit is ongeveer 5 minuten rijden met de auto. Als ik naar het bos toe ga gebruik ik dit om te mediteren. Kunt u mij vertellen wat de eventuele voor-en tegens zijn?
Antwoord
Fijn dat je zo serieus nadenkt over wat er op zondag wel en niet mag. Zeker in deze tijd waarin de zondagsheiliging zo onder druk staat is dat nodig. Meer en meer komen de twee kerkdiensten in het gedrang en zijn winkels open op zondag. Velen maken er een uitgaansdag van. De toewijding aan de Heere, de geestelijke voeding schiet er dan bij in. Het gebrek aan stilte en rust breekt de mens lichamelijk en psychisch op den duur op. Maar vooral; een volk dat de rustdag verliest raakt God kwijt en is geestelijk ten dode opgeschreven. Niet voor niets wordt het onderhouden van de sabbat in het Oude testament gezien als een van de twee belangrijkste kenmerken van het verbondsleven met de Heere. Wie de Heere kinderlijk vreest, wil leven tot zijn eer. Mag ik er van uit gaan dat jouw vraag in dat kader staat?
Nu houden wij de rustdag niet op zaterdag maar op zondag. In het Nieuwe testament heet dat “de dag des Heeren.” Daarmee wordt bedoeld de dag van de opstanding van Christus, de eerste dag van de week. Daaruit blijkt al meteen dat we als nieuwtestamentische gemeente de rustdag niet houden als sabbat op streng Joodse wijze.
Uit verschillende Nieuwtestamentische teksten blijkt dat de christelijke gemeente samenkwam op de eerste dag der week. De Dordtse synode van 1618-1619 stelde dat het vierde gebod van de Dekaloog na de dag van de opstanding deels als ceremonieel moet worden beschouwd, namelijk wat betreft vorm en dag. Deels echter blijft het vierde gebod van kracht als het gaat om een dag van en voor de Heere. Als reformatorische kerken zijn we dus van mening dat het aparte van deze dag gehandhaafd dient te blijven.
De discussie over de bijbelse argumenten voor de verschuiving van de zaterdag naar de zondag laat ik nu rusten. Dat is je vraag niet.
Feit is wel dat je met je vraag wel dicht in de buurt komt van de streng-orthodoxe sabbatsviering. Israël kent vanouds de zgn. sabbatsreis. Die mocht 2000 el lang zijn. Dat is ongeveer 1200 meter. Vandaar dat je nog in bepaalde gebieden daar om de 1200 meter een vlag ziet, die het einde van een sabbatsreis markeert. Ook de Heere Jezus doelt op die sabbatsreis in Mattheus 24:20.
In jouw geval zou je met die boswandeling die grens overschrijden, want je hebt er vijf minuten voor nodig om er met de auto te komen. Maar nogmaals, nieuwtestamentisch gezien hoeven we ons daar niet aan te houden. Je kunt dus met een gerust hart naar het bos gaan om daar te wandelen te mediteren en te genieten van Gods natuur. Mits natuurlijk daardoor het bezoek aan de kerkdiensten niet in het gedrang komt. Mits het niet betekent dat je de grenzen eindeloos gaat oprekken als elastiek en er van het hart van de zondagsviering niets meer over blijft.
Van harte hoop ik dat je de vrijheid in Christus mag kennen, zodat het onderhouden van Gods dag geen wettisch juk voor je is, maar een vreugde. Dat je boswandeling onderdeel zal zijn van een wandelen met Jezus, die met zijn discipelen op Gods dag “wandelde door het gezaaide.”
“Laat ons de rustdag wijden met psalmen tot Gods eer, ’t Is goed o Opperheer, dat w’ons in U verblijden.” (Ps. 92:1 berijmd)
Ds. A. van Vuuren
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. van Vuuren
- Geboortedatum:02-11-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Capelle a/d IJssel
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Onze hond had het 's zondags wel bijzonder goed, want de enige uitzondering was het uitlaten van de hond. En die moest 's zondags dan natuurlijk heel ver lopen :)
Gelukkig heb ik later heel veel fijne en gezegende 's zondagse wandeluren mogen maken in natuur.
Ik ben het dan ook helemaal eens met ds. van Vuuren.
Wat ik me wel afvraag is of de zinsnede dat de zondag in het NT 'de dag des Heeren' wordt genoemd wel juist is.
Als ik alle teksten waar de dag des Heeren wordt genoemd lees kan ik niet anders concluderen dan dat de dag des Heeren de oordeelsdag is en niets te maken heeft met de zondag.
Maar dat doet niets af van het feit dat je op zondag ook mag genieten van Gods natuur!
Maar in Openbaring 1:10 wordt toch wel de zondag bedoeld!
Johannes schrijft daar: "Ik was in de geest op de dag des Heeren..."
Heerlijk toch, om in de geest te zijn op de dag des Heeren?!
Misschien wandelde Johannes die zondag wel op het strand van het eiland Patmos...
Als hij een buurman tegen kwam ging het altijd over het werk.
'ploegen.... zaaien.... oogsten.... ' enz enz.
Dat wilde hij niet meer, dus hij is er mee gestopt.
Ik doe het af en toe als het lekker weer is, of juist in de sneeuw. Ik ga met kinderen of alleen alvast richting de kerk lopen, na een uur stopt er een taxi met een aardig chauffeur, en kunnen we meerijden :-)
met alle respect, maar jij gaat uit van een vooronderstelling. Nergens staat dat het zondag was.
Jij gaat ervan uit dat de dag des Heeren de zondag is en dus zeg je dat Johannes op zondag een visioen kreeg.
Alle overige teksten spreken van de oordeelsdag, en dat is volgens mij ook exact wat er in Openbaring staat: Johannes was in de geest op de aanwezig op de oordeelsdag. Lees het boek Openbaring maar en je ziet wat hij in de geest zag: niet de zondag maar alles aangaande het einde der tijden.
Andere invalshoek: als van de 19 teksten in 18 teksten met 'de dag des Heeren' duidelijk de oordeelsdag bedoeld wordt en in 1 zou dat niet zo zijn, is dan dan alsnog niet zeer vreemd te zeggen dat de zondag in het NT 'de dag des Heeren' genoemd wordt?
Dat Johannes op een zondag aan het strand van Patmos gewandeld kan hebben lijkt me vanuit deze tekst niet bewijsbaar, maar het zou best gebeurd kunnen zijn.
de velden vol met graan.
En die Hem vergezelden,
pukten onder 't gaan.
De farizeeén zeiden,
toon Heer' ons Uw gezag,
Uw dienaars doen op sabbath
wat op die dag niet mag.
De Heer' der sabbath zei toen;
'Maak niet wat recht is krom,
de sabbath is voor mensen
en 't is niet andersom.
Ik had er eerst ook moeite mee om op zondag te gaan wandelen. Maar, voor de kinderen is een zondag achter op straat en 'veel dingen niet mogen' ook frustrerend. Voor mij is gebleken dat ik veel meer rust heb en in staat ben om te genieten van de schoonheid van Gods schepping als we lekker met zijn allen een boswandeling maken. Dan wanneer we de hele zondagmiddag met zijn allen op elkaars lip zitten, de kinderen zich niet kunnen vermaken en wij geen rust hebben. Ik heb liever dat we naar het bos gaan, dan dat de kids naar de speeltuin achter het huis gaan. Hoe lang ik dat vol kan houden weet ik echter ook niet, waarom bos wel en het speeltuintje niet? Moeilijk uit te leggen. Maar ik zou ook geen half uur gaan rijden voor een boswandeling.
Ben ook zo opgevoed..dit mocht niet op zondag en dat mocht niet op zondag en we mochten geen tv kijken op zondag..tot mijn moeder toch wel erg graag het journaal wilde kijken en de tv dan opeens wel weer op zondag aan mocht.. ik werd er zo zat van dat ik jaren niks meer met het geloof te maken wilde hebben..allemaal regeltjes die mensen vaak niet eens goed kunnen beargumenteren. Dit waren regels voor de Joden die voor de tijd in het oude testament golden. 9 van de 10 geboden worden in het NT herhaald, maar die van de sabbathsrust niet. Nadat Jezus voor ons gestorven is, geldt dat niet meer.
Kol. 2: 16 Dat u dan niemand oordele in spijs of in drank, of in het stuk van de feest dag, of van de nieuwe maan, of van de sabbatten;
Probeer niet zo te letten op 'dit mag wel/niet', maar richt je op Jezus. Het lijkt me erg lastig om een aangeleerd patroon te doorbreken, maar als je samen met God zoekt naar een juiste dagbesteding op zondag komt het helemaal goed. En luister maar niet naar de mensen die zeggen dat je op zondag niet mag wandelen.
Ons geloof is geen geloof van regeltjes, maar een blij vertrouwen op God.
Je bent dan ook de enige die haar standpunt onderbouwt met een bijbeltekst.
de bazuin in Op1:10 wijst naar de oordeelsdag, waarvan acte de presence in de rest van dit laatste boek.
Nee hoor , laat precies zien hoe slecht we alles begrepen hebben, door ons gemakshalve maar alles voor te laten kauwen ipv zelf de Schrift eens te bestuderen.
