Christelijke vrijheid opofferen
Ds. C.J. Droger | 14 reacties | 20-12-2010| 10:00
Vraag
Moeten christenen hun christelijke vrijheid altijd maar opofferen, omdat men zich beroept op het feit dat je degenen die over je gesteld zijn moet gehoorzamen? Dan ga je toch ook tegen de Bijbel in? Want we mogen ons geen ander juk laten opleggen, zegt Paulus.
Antwoord
Beste vraagsteller,
De Bijbel laat ons inderdaad zien dat we degenen die over ons gesteld zijn, moeten gehoorzamen. Er is wel een grens: we moeten God meer gehoorzamen dan de mensen (Hand. 5:29). Als de ander iets van mij vraagt, wat tegen Gods geboden ingaat, hoef ik het niet te doen. De ware christelijke vrijheid wordt altijd beleefd in nauwe verbodenheid aan Gods wet. En wat de samenvatting daarvan is, kunnen we lezen in Mattheüs 22:37-40. Een christen hoeft niet over zich te laten lopen, maar zal anderzijds de minste willen zijn en de ander uitnemender achten dan zichzelf (Filp. 2:4).
Wat je schrijft over het juk bij Paulus, slaat op een andere situatie. Paulus schrijft letterlijk: "Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen" (2 Kor. 6:14). Hij bedoelt daarmee dat gelovigen niet met ongelovigen moeten trouwen. We kunnen alleen met elkaar trouwen als we allebei gelovigen zijn. Is één van de twee ongelovig, dan laat de praktijk vaak zien dat er grote spanningen in het huwelijk komen, of dat de gelovige partij ten slotte ook afhaakt. Verkering met een onkerkelijke kan, maar voordat we gaan trouwen, moet de onkerkelijke tot geloof gekomen zijn. Dan kunnen we in het huwelijk treden.
Hartelijke groeten!
Ds. C. J. Droger
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ook Kol 2:16-18 zou je eens kunnen bekijken.
En als 3e: zijn zij over je gesteld of heb jij je onderhen gebracht? Vaak miezen mensen nl. bewust voor een bepaald juk......
Denk aan broeken, oorbellen, conferenties, tv, open internet, ......................
.............................................................................................................
.......................................................................................................enz.
Jouw reactie zegt meer over jezelf dan over mij.....
Het is goed om na te gaan waar en door wat/wie Christenen in Nederland beperkt worden in hun christelijke vrijheid.
Dat valt erg mee, hoewel er wel verontrustende ontwikkelingen in onze samenleving zijn.
Zijn wij bereid om smaadheid om Christus' wil te lijden? Hoeveel vrijheid ben ik bereid om op te geven? Vrijheid opgeven (vervolgd worden) is iets dat hoort bij het Christen-zijn. Waarom zouden we er in Nederland zo weinig last van hebben? Laten we deze vraag aan onszelf stellen. Lijken we niet teveel op 'de wereld' dat ze ons daarom redelijk met rust laat?
'Ze hebben Mij vervolgd, zij zullen ook u vervolgen.'
En om dan het kruis, Christus dagelijks navolgende, vrolijk te mogen dragen...
Om een concreet antwoord te geven op de vraag van @drusius: zijn alle aanvallen die de laatste tijd op het reformatorisch onderwijs werden gedaan niet een tornen aan onze christelijke vrijheden? En de gevolgen van de algemene wet gelijke behandeling.
Maar vergelijk de Nederlandse situatie met het Midden-Oosten of Noord-Korea. Dan durven we denk ik niet meer over aantasting van christelijke vrijheid in Nederland te spreken.
Het is opvallend dat vervolgde Christenen het inperken van hun vrijheid vaak met blijdschap ondergaan, net als Paulus en Silas. Daar kan ik jaloers op worden. Niet om de beperking van de vrijheid op zich, maar wel op de vrucht.
Meer voorbeelden zal ik niet aanhalen.
Maartje: Vrijheid opgeven (vervolgd worden) is iets dat hoort bij het Christen-zijn.
Het wordt wel een beetje erg triest als je vrijheid je afgenomen wordt door je eigen kerk.
En vergeet ook vooral niet dat het zonde is om iemands vrijheid te ontnemen.
Kol.2:20 Indien gij dan met Christus de eerste beginselen der wereld zijt afgestorven, wat wordt gij, gelijk of gij in de wereld leefdet, met inzettingen belast?21 Namelijk raak niet, en smaak niet, en roer niet aan.
En lees Galaten eens, het is heus niet zo onschuldig als het lijkt.
Het is een GEBOD om in de vrijheid te staan en een VERBOD om je met een juk van slavernij te belasten.
Je moet God nog altijd meer gehoorzaam zijn dan mensen, ook al zijn ze van de kerkeraad. Wettisch leven is onbijbels leven.
En typerend, het reactiepatroon (ik zal geen namen noemen)
Je moet de chrislijke vrijheid niet verwarren met het lijden wat de wereld je aandoet.
Als je je christelijke vrijheid laat ontnemen is dat iets anders dan wanneer fysiek je vrijheid wordt ontnomen.
Vrijwillig wat van je christelijke vrijheid inleveren is iets anders dan dat de kerk dat van je eist.
Als je iets opgeeft omdat je broeder zwak is moet dat vrijwillig gebeuren, dat mag nooit geëist worden.
Je moet degene die over je gesteld zijn gehoorzamen zegt de Bijbel maar er staat ook dat je in de vrijheid moet staan.
Als een kerk dus je vrijheid in de weg staat is m.i. de enige oplossing een kerk zoeken waarin die twee niet met elkaar in tegenspraak zijn.
@drusius,
Mits de regels maar niet leiden tot overtreding van de wet…over welke wet hebben we het?
Gods wet staat boven die van de overheid, de wetten van de overheid moet je gehoorzamen mits ze niet ingaan tegen Gods Woord.
Verder heb ik het over de christelijke vrijheid die in de Bijbel staat dus ik laat andere geloven even buiten beschouwing.
Het Christelijk geloof moet gebaseerd zijn op de Bijbel, en als een kerk claimt dat hij Bijbelgetrouw is moet dat ook in de praktijk gebracht worden.
Maar in plaats daarvan zijn er kerken die je onder een wettisch juk brengen, sommigen gaan zo ver dat ze zich bemoeien met de kleur van je kleding, of ze zeggen dat je niet op zondag met de auto mag, zelfs niet om naar de kerk te gaan.
Er is totaal geen ruimte voor het ‘een ieder zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd’ .
En over kerkelijke leiders die het geweten belasten van de mensen door hun wettische relgels, net zoals de farizeën destijds deden met hun vele eigen gemaakte wetten.
Dat is waar Paulus tegen waarschuwt om niet weer een wettisch juk op je te nemen nadat je vrijgemaakt bent door Jezus.