Geven aan goede doelen

God of de mammon

Beste vragensteller, geld houdt echt vele mensen in de ban. Of ze nu veel of weinig hebben soms lijkt het echt een hopeloze zaak. Het toppunt en bevestiging hiervan kreeg ik op een plek waar een tentoonstelling werd gehouden over kerkgeld door de afgelopen 3 eeuwen heen.

Van grote kluizenkoffers tot aan een diversiteit van kerkzakken. En zo alles op een hoop gestapeld (3 meter hoog) gaf mij dit geen goed gevoel. Mensen hebben de neiging om te denken dat alleen geld mogelijkheden schept. Ook binnen de kerk, maar dat is een pertinente leugengedachte. God regeert namelijk Hij voorziet en beslist hoe zaken tot stand komen.

Hoe kan je dit gevoel of deze geldgedachte beheersen?
Jezus zei "Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan, dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan". Oplossing: geef alle weg aan de arme en volg mij!
Oeps vertaal dit eens naar vandaag, dat alle rijke BN-ers alles opeens weggeven en het evangelie gaan verkondigen. Zie je het voor je?
Maar waarom is dit dan?
Een mooi voorbeeld van rijkelijke zegen is in het leven van Jakob en Job. God heeft in hun verhaal de leiding, Hij maakt het verhaal en uiteindelijk geeft Hij de zegen.
Maar in veel verhalen heeft God geen plek en schuilt er achter wereldse rijkdom en materialisme de wereldgeest mammon.

Geld, geld, geld! Het heeft een ontzettende zuigende werking. Zelfs zo erg dat Ananias en Safira er door zijn gaan liegen. Maar God wil zijn kinderen hier graag in opvoeden en leiden.
Dat is waarom Hij o.a. het systeem van de tienden heeft gegeven.
Zou je God geld moeten geven zodat Hij dingen kan doen of kan realiseren? Of is de wereld en alles wat er in en op zit al van Hem?. Schijnbaar heeft tienden dan een bedoeling om ons te trainen zodat we niet afhankelijk worden van het geld, geld, geld! (lees: om niet in de greep te komen van de geest mammon).

Ik weet zeker dat een hoop mensen hier direct door gaan protesteren. "Tienden was iets van vroeger, Tienden is O.T. , Het is een gepasseerd station, etc.". mooi he?
God wil graag dat je jou leven in Zijn Handen legt en dat je geen prooi wordt van de mammon!
God pakt niets van je, Hij vraagt het gewoon aan je. "Geef mij je tienden of 10%...."
Het leuke is dat je al elke maand 100% van Hem krijgt. Je houd dus 90% van je geld over. Maar ook hier ben je vrij om te kiezen of te voldoen. Ik zie het n.l. niet als een verplichting maar als een methode om je zelf aan Hem over te geven. Het gevolg hiervan is dat nieuwe processen erdoor in werking komen en dat andere mensen er door geholpen zullen worden. Tienden is dus een 'wet' van constructie en relatie. Hij zal je nooit met lege handen laten staan (elia => raven)

Sommige mensen gaan hierdoor nog een stap verder en zien het als een soort beleggingsproduct.
Geef God door tienden geld (ook wezen en weduwnaren) en je krijgt er uiteindelijk zegen (rendement) voor terug.
Ik heb niet het idee dat dit lang kan duren want als het motief geld verdienen is dan lijkt het mij, dat je bij God op het verkeerde adres bent.
Maar ik ben God niet dus ik kan je het ook niet bevestigen.

Samengevat komt de 'kramp' om geen of weinig geld uit te geven vaak voort uit een motivatie die niet van God is. De term gierigaards heeft hier alles mee te maken en met name de wereldgeest hier achter schuil gaat. Maar ook achter het middel geld, schuilt de mammon.
En deze geest houd juist in deze tijd van economische crisis huis over de hele wereld!

Uw bewogenheid om te geven zou ik mogelijk toeschrijven aan de genadegave (aangeboren talenten) zoals beschreven is in rom. 12:8.
Als U een gever en barmhartige bent, dan kan het wel eens kloppen dat u ook heel de dag wilt geven en zorgen! Anderen kunnen daar misschien niet zo goed tegen, wat veelal met hun eigen (andere) talenten te maken heeft. (boek: 'Ontdek je door God gegeven gaven" - D.Fortune)

Het lijkt mij echter onhoudbaar als u zonder mededeling geld weggeeft dat van samen is. Het lijkt mij ook dat je er geen prettig gevoel aan beleefd als je zaken stilzwijgend moet uitvoeren.
Elkaar aansporen zou een oplossing kunnen zijn (zonder ruzie te maken) waarbij u uw eigen motief in acht nemen t.o.v. van zijn motief om God te dienen. Dat lijkt mij wel een erg prettige verhouding en situatie.

Mocht je er samen NIET uitkomen dan kan het creëren van een eigen "geef systeem" ook een oplossing zijn. Zo 'bijt' het je man, huwelijk en de gezamenlijke financiën niet. Maar legt dit vooraf zeker aan de voeten van onze Heere Jezus Christus neer. Zonder zijn hulp wordt het anders een enorm geploeter zonder zegen.

Gods zegen dan ook in al uw 'geverij' en huwelijk toegewenst

Wij hebben geleerd dat geven een geheim kent: Namelijk dat je van geven nooit armer wordt!
Maar als je geeft om niet armer te worden werkt het niet!

Offeren maakt rijk!

Als er bvb een collecte langs de deur komt, geef ik wel of niet. Ik heb zo mijn eigen 'lijstje' van goede doelen.
Nierstichting, kankerbestr. zaken die we zelf nodig kunnen hebben geef ik aan. Verder hebben wij ook een adoptiekindje. Voor grotere bedragen zoals een aardbeving, of overstroming overleg ik wel even.
Wij hebben ons jaarverslag elk jaar, en komen ongeveer uit op die 10 %. Het ene jaar wat meer, en het andere jaar wat minder. Wij zijn eigen ondernemer, dus het inkomen varieert ook duidelijk. De piepers één cent meer of minder per kilo, en je spreekt al over 10.000 euro.
De collecte in de kerk, je adoptie kindje enz enz. Als je alle giften over de bank doet zien wij het duidelijk terug in onze boekhouding.

En zoals hierboven wordt gezegd. Wij eten nog zet zoveel, worden er niet armer van. En als het eens wat minder is wordt er altijd voor je gezorgd. Tenminste, dat is onze ervaring.

Niet alle giften zijn in geld uit te drukken!
Misschien kun je anderen vrijwillig helpen, denk ook aan stichtingen voor goede doelen. Dat levert meer op dan een gift in een zakje.
En als je creatief bent, kun je misschien kaarten gaan maken, of lekkere bakprodukten maken, iets moois naaien etc, om op deze manier een bijdrage te kunnen leveren. Dit zou je dan allemaal extra kunnen geven, naast het budget wat je met je man hebt afgesproken!
Daarnaast is elke inzet voor de Heere een gift, ook als je een bezoekje aflegt of een kaartje stuurt.

@ Pannekoek

" zaken die we zelf nodig kunnen hebben geef ik aan"
Dit lijkt me niet een goed houding om te geven.
Er zjn meer noden in de wereld en ons land, waar we misschien zelf nooit mee te maken hebben of krijgen, maar dan kunnen we toch onze bijdrage geven.
Hierin kan onze christelijke barmhartigheid tot uitdrukking komen

Nee idd, dat klinkt als: misschien krijgen we hartproblemen of kanker, laat ik daar maar iets aan geven ;-) Of bedoel je dat niet zo Pannenkoek ?
Anderzijds moeten we ons niet laten "chanteren", er is geld genoeg in omloop, ook voor onderzoeken, die gaan heus wel door. Indirect geven wij geld voor o.a. gezondheidszorg, door de belasting te betalen.
Grote rampen die met het nationale gironr worden geholpen, daar geef ik niet meer aan. iedere keer hoor ik dat het geld niet goed terecht komt en er na jaren nog weinig is gebeurd. Als er dan in de kerken wordt gecollecteerd, weet ik dat het goed terechtkomt, nl bij een christelijke organisatie die er ter plaatse iets mee doet. Tenminste, tot nu toe heb ik daar niets verkeerds bij ontdekt.

Ik begrijp iets niet. Hoe moet je Deuteronomium 14 vers 28 en 29 nou lezen? Daar staat "Ten einde van drie jaren zult gij voortbrengen alle tienden van uw inkomen, in hetzelve jaar, en gij zult ze wegleggen in uw poorten"
Dat lees ik als de opdracht om elke 3 jaar een tiende te geven en dat is dus ruim 3% per jaar. Hou me te goede, elk jaar 10% is naar mijn idee heel goed maar dat staat er volgens mij niet, of is die tiende (ook) ergens anders op gebaseerd?

Idd "waar we zelf mee te maken kunnen krijgen, maar ook een adoptie kindje, en grote noden zoals overstromingen en aardbevingen." dit staat gewoon in mijn antwoord. Verder de maf, de hoop, enz.
Maar niet aan 'jantje beton, en de dierenbescherming, of de plaatselijke voetbal.
Dat bedoel ik er mee.

En wij doen het ook liever via de kerk, of een bekende instantie, dan het landelijke gironummer.

@ pannekoek.
Jammer hoor! Ook doelen zoals jantje beton en dierenbescherming kunnen ondersteuning goed gebruiken. Als jouw kind opgenomen moet worden om een stoornis te onderzoeken of tijdelijk niet thuis kan wonen, is het fijn dat er door deze stichting geld voor speelatributen en speelplaatsen voor deze kinderen wordt ingezameld en wat dacht je van kinderen die in flats op elkaar wonen? Ook hiervoor hebben wij (in onze goede wijken of als we vrij buiten wonen) verantwoordelijkheid, en al helemaal voor de dieren (ook schepselen van God).
Laten we toch niet alleen binnen onze kerkmuurtjes kijken. Al ben ik het met je eens dat bij masale acties wij het ook doen bij organisaties die we vertrouwen. En als we de keus hebben tussen Woord en Daad of Fosters Plan, kiezen we voor de christelijke insteek. En vergeet ook niet dat verenigingen vaak van de gemeente moeten lopen, omdat ze anders geen subsidie krijgen, vandaar ook dat we stroopwafels kopen van het gospelkoor en sinaasappels van een andere vereniging etc. En zo ben ik wederzijds blij dat onze (ook onchristelijke buren) weer spulletjes van onze kinderen kopen ook als is het voor een christelijke organisatie. Bedenkt altijd maar dat niemand voor zijn plezier langs de deuren loopt. Alleen de commerciele kaart- en kunstverkopers, die er 80% mee in hun zak steken, maar die herken je gauw.