Overstappen naar christelijke hulpverlening

drs. E.J. (Els) van Dijk | Geen reacties | 04-12-2010| 11:30

Deze vraag wil ik graag stellen aan Els van Dijk. Het gaat over reguliere hulpverlening tegenover christelijke hulpverlening. Ik ben op dit moment al een poos in therapie bij de reguliere hulpverlening. Het heeft ook een tijd geduurd voordat ik de juiste therapie en therapeut had gevonden. Hiervoor heb ik in de reguliere hulpverlening nog enkele andere psychologen en therapieën geprobeerd. Bij de therapeut waar ik nu zit heb ik wel het idee dat het helpt. Ik zit er nu zo'n acht maanden en kom er nog elke week. Daarnaast gebruik ik sinds enkele maanden ook antidepressiva, waardoor ik nu echt het gevoel heb dat het wat beter gaat. Het gaat nog niet helemaal goed, maar de scherpe rand van de depressie is er af en hierdoor lukt het ook om de zelfbeschadiging te beperken. Op het moment dat ik in therapie ging was ik nog maar heel weinig met het geloof bezig. De laatste tijd ben ik veel meer met het geloof bezig. Nu is mijn vraag, zou het goed zijn om over te stappen naar christelijke hulpverlening? Ik twijfel erg. Aan de ene kant ga ik met de therapeut waarbij ik nu zit wel aardig vooruit, dus misschien is het handig om het daar af te maken. Maar aan de andere kant zou ik misschien juist veel kunnen hebben aan christelijke hulp.

Beste...

Je hebt een heel pragmatische en nuttige vraag. Als ik je uitleg zo lees, denk ik: blijf vooral doorgaan met de therapie waar je nu baat bij hebt! In tegenstelling tot eerdere hulp die je had ga je er nu op vooruit bij deze therapie en therapeut en dat is iets om zeer dankbaar voor te zijn. Ik zou dat beslist niet afbreken om elders opnieuw te beginnen of verder te gaan met waar je nu bent. Dat levert altijd overgangsperikelen op en bovendien is het maar de vraag of je met een nieuwe therapeut dezelfde klik kunt krijgen. Dat is namelijk niet gegarandeerd, ook al is deze ook een christen.

Het is gelukkig nog steeds zo dat chistenen ook baat kunnen hebben bij niet-christen therapeuten. De tijd ligt ook al ver achter ons dat ongelovige hulpverleners heel sterk tégen het geloof van hun cliënten zijn en waren. Natuurlijk ben ik heel blij met de mogelijkheden van christelijke hulpverlening in ons land en voor veel mensen kan dat ook heel essentieel zijn, maar ik ontmoet ook nog altijd mensen die bij andere hulpverleners hun weg weten te vinden en goed geholpen worden.
 
Maar het is natuurlijk wel geweldig dat jij steeds meer met het geloof bezig bent! Prachtig vind ik dat! Als je op dat terrein vragen krijgt en ook wel in relatie met je depressiviteit, zou je die wellicht aan iemand anders kunnen stellen. Ik weet natuurlijk niet hoe jouw omgeving eruit ziet en welke mensen daar geschikt zijn om dergelijke vragen te beantwoorden, maar die zijn er vast wel! Een jeugdleider (als dat tenminste bij je leeftijd past), pastoraal begeleider, predikant, of wat dan ook. In veel gevallen zijn daarin veel mogelijkheden te bedenken, dus ga daar creatief mee om!
 
Wijsheid gewenst en vooral veel perspectief!

Ik hoop dat het feest van het Licht van de wereld, de genade van onze Heere Jezus je steeds meer in beslag neemt. Want als het licht is in je ziel, straalt dat ook uit over je verdere functioneren.
 
Voor nu een hartelijke groet!
Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

213 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven