Een vriend die past bij mijn geloof
Ds. M. (Michel) van Heijningen | 4 reacties | 24-11-2010| 11:00
Vraag
Het geloof, of beter gezegd: de relatie met de Heere, is voor mij het allerbelangrijkst. Dat is de basis van mijn leven. Als die relatie goed zit, gaat het met mij ook goed, daar haal ik mijn vreugde uit. Soms verlang ik naar een levenspartner. 't Punt is alleen: ik vind, hoewel ik niet hopeloos zoek, nergens een vriend die met het geloof bij mij past. Velen zitten vast in wetticisme en regels die de Heere niet oplegt, ze zijn veel rechtser, en anderen zijn linkser en zeggen en doen dingen waarbij ik me wat onwennig voel of waarbij ik niet weet hoe ik er tegenover moet staan (zoals volwassendoop). Hoe vind ik een partner die echt bij mij past in deze dingen? En waar en wat moet ik er voor doen? Ik word zo onrustig van al die kerkelijke/geloofsverschillen en wil in een relatie echt erg op één lijn zitten, dan voel je je trouwens het meest vertrouwd bij elkaar. Daar komt bij dat ik veel heb gezien van verschillende geloven, om het zo maar te zeggen. Dat heeft me allemaal wel wat beïnvloed, waardoor ik totaal niet in een hokje gezet kan worden, al helemaal niet in het hokje van de Ger. Gem. hoewel ik daar wel lid ben. Wat nu?
Antwoord
Beste vriend(in),
Allereerst, wat is het geweldig om te lezen dat je de Heere mag kennen en dienen. Dat je met Hem door het leven wil wandelen, dag aan dag aan Zijn Hand door het leven wil gaan. En net zoals je schrijft, dat is het belangrijkste in het leven. En eigenlijk zitten we dan al op het spoor van het antwoord; blijf met God leven en zie maar wat hij voor je in petto heeft! Geloven mag je ontspannen maken. Hij leidt dan je leven en laat soms mensen of dingen op je pad komen, daar mag je ook op vertrouwen, ook als het gaat om een levenspartner.
Als ik je vraag goed lees, dan voel je je vaak niet begrepen, veel mensen denken anders ook op godsdienstig vlak. Je voelt je wellicht niet altijd begrepen. Misschien herken je je in de dichter van Psalm 119, "ik ben o Heer een vreemdeling hier beneden" (vers 32 ber., 1773). Je voelt je een vreemdeling, niet begrepen, zelfs niet in de kerk. En dat voelt soms eenzaam, dat is om zo te zeggen een 'bijbels' gevoel. Soms overvalt het je, waar zijn we in de kerk allemaal mee bezig? Waar gaat het eigenlijk om? We zijn zo vaak bezig met minder belangrijke en zelfs onbelangrijke dingen. Waar gaan vergaderingen in de kerk over, waar gaan gesprekken na de preek over? Als je dat allemaal op je in laat werken dan voel je je een vreemdeling.
Tegelijkertijd moet je niet doorslaan, zoals Elia, (ik ben alleen overgebleven, God zei: Ik ken er nog 7000 die de knie niet geboren hebben voor Baäl, 1 Kon. 19). Niet doorslaan, je bent niet de enige die God dient en niet de enige die zo denkt. Als ik je vraag zo lees, dan ben je die wellicht nog niet zo vaak tegengekomen, maar ze zijn er. Praktisch zou ik kunnen zeggen, ga naar bijeenkomsten waar je deze mensen aantreft. Er zijn verschillende jongerenavonden in het land, waar gedacht en gesproken wordt op een manier die je aanspreekt, en als ik op Refoweb allerlei reacties lees die gegeven worden op vragen en antwoorden, dan zijn er voldoende mensen die aan de ene kant de ruimte van de reformatie kennen en aan de andere kant niet direct helemaal doorslaan richting de evangelische wereld. Als je een levenspartner zoekt om samen de Heere te dienen, vraag hem er zelf om en bezoek plaatsen en sites waar je deze mensen aantreft.
Tegelijk wil ik je nog een paar dingen meegeven:
1. Relativeer ook je eigen opvattingen: moet een levenspartner helemaal hetzelfde denken als jij? Dan wordt het lastig...
2. Paulus schrijft in 1 Korinthe 7:38: "Wie ten huwelijk geeft, doet goed, wie niet ten huwelijk geeft doet beter." Het hele hoofdstuk komt er kortgezegd op neer dat je als je God wil dienen, je dat ook heel goed of juist beter kunt doen als je niet getrouwd bent. Denk aan Paulus zelf, die had nooit zoveel voor het evangelie kunnen betekenen als hij nog ergens een gezin had gehad. Verlangen naar een levenspartner is goed, niets mis mee, maar laat het niet je leven beheersen, laat God ook de ruimte om eventueel een andere weg met je te gaan.
Ik wens je een leven toe dichtbij God, met het oog gericht op Jezus, een vruchtbaar leven in Zijn dienst.
Hartelijke groeten,
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dezelfde ervaring, zelfs bij de GGiN.
Wat een schreeuw eigenlijk….
En welke kant moet u nu op
Wat is wijs en wat is nu goed voor mij, zou u denken?
Uit ervaring kan ik u genoeg kanten vertellen!
zowel uit de ger. gem als daarbuiten,
Niet alles is dramatisch, maar vaakbrengt het je teleurstelling, irritatie of daar waar je niet wezen moet.
En waar je niet bewust van bent is dat het je alleeeeeen maar wegleidt van Hem!
Bij en door Jezus gaat u groeien
Maar hierdoor maakt u ook verschil met uw omgeving
Hierdoor gaat u bepaalde zaken als waardevol zien en andere totaal niet
Wees waakzaam, en gooi ondanks het contrast er niet alles zomaar uit
Hiernaast groeien kinderen van God ook door vallen en opstaan
Met of zonder partner
Blijf daarom bij Hem,
Gewoon heeeeeel dicht bij Hem
Hij hoort je, Hij ziet je Hij weet wat je denkt
Laat u leiden door Zijn Geest
Want het is de H.G. die u overal naar toe gaat brengen
en alles in uw hart legt en verteld wat u het beste kunt doen
Bidt aanhoudend, of uw toekomst er één is met een partner
Want Hij geeft antwoordt
Zelfs mensen van dezelfde kerk, die ogenschijnlijk hetzelfde erover denken, kunnen toch soms niet door 1 deur. Respecteer de ander om hoe hij is.