Moe van het werken aan mezelf
drs. E.J. (Els) van Dijk | 2 reacties | 15-11-2010| 10:33
Vraag
Aan Els van Dijk. Ik ben zo moe van het werken aan mezelf. Ik denk zoveel na, soms ben ik twee uur na het opstaan al moe. Aan alle kanten heb ik tekorten, negatieve eigenschappen en officieel vastgestelde chronische stoornissen/diagnoses. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Mensen kunnen me niet echt helpen, dat weet ik, ik zit al jaren bij de hulpverlening. Ik ben gelukkig door God vrijgekocht, maar vaak heb ik angstige en negatieve gedachten. Bijv: Als ik ergens om lijd, dan denk ik: hmm, je bent zalig als je lijd om Christuswege, maar mijn lijden komt niet doordat ik zo voor God uitkom (is een mooi lijden), maar bij mij komt mijn lijden als gevolg van dingen die ik onhandig heb aangepakt of onhandig heb gezegd tegen anderen, met als gevolg dat het negatief uitpakt en ik nu moet lijden. Dan zit ik met een schuldgevoel. Ik weet dat al het lijden ten goede werkt voor degenen die God liefhebben. Ik heb God lief. Maar mijn lijden zie ik niet vaak in dit kader, omdat ik dan denk: nee, dit lijden veroorzaakt God niet om het ten goede voor mij te laten werken, nee dit lijden komt door mijn eigen fouten (en dan vul ik het concreet in). Het leven is zwaar voor mij. Telkens schuldgevoelens en angsten voor dingen die nog komen moeten. Onzeker en negatief over mezelf. Wilt u aub handreikingen geven in bijbels licht? Alvast hartelijk dank.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Als ik je vraag zo lees denk ik: waarom ga je in het donker staan, terwijl je ook weet dat het licht schijnt? Hoe rijm je het door God vrijgekocht zijn, zoals je zegt, met angstige en negatieve gedachten? Waar ben je dan bang voor en negatief over? Als ik je vraag zo lees, is het antwoord daarop: over jezelf. Begrijp ik dat goed? Je lijdt aan jezelf, lijkt het wel. Oftewel, je bent voortdurend bezig jezelf aan te klagen en jezelf te beschuldigen en dat noem je lijden. Lees ik je vraag zo goed? Ik zeg wel eens tegen mensen bij wie ik dezelfde patronen herken als bij jou: als anderen of de duivel je niet aanklagen, doe je het zelf wel! Zodat je volgende mogelijke teleurstellingen kunt voorkomen. Denk je echt dat God wil dat je zo leeft? Ik weet wel zeker van niet! Hij kijkt toch ook niet zo naar jou?
Misschien vind je het wat scherp van mij zoals ik het hierboven formuleer, maar dat heb ik bewust even gedaan om te proberen helder te krijgen wat er aan de hand is. Niet om je te veroordelen, maar omdat ik met je te doen heb. Ik kom te veel mensen tegen die net als jij een onafgebroken stroom van ellende over zichzelf weten te formuleren en al deze mensen zijn ongelukkig.
Het kan niet waar zijn dat je leven één grote aaneenschakeling van onmogelijkheden en mislukkingen is. Leven is door God niet zo bedoeld. Pertinent niet. En het leven van een kind van God al helemaal niet. Natuurlijk, elk mens heeft z'n beperkingen en onmogelijkheden, maar dat is niet het hele verhaal.
Waarom heeft God je willen vrijkopen? Omdat je zo'n waardeloos mens bent? Nee, Hij heeft je redding en zaligmaking op het oog omdat je in Zijn ogen zo ongelooflijk waardevol en kostbaar bent. Zijn schepsel. Beelddrager van Hem. En dat laatste mag je doel zijn in je leven. Probeer nu eens te breken met alle leugens die je over jezelf afgeroepen hebt en in plaats van die elke dag weer op een rijtje te zetten, na te denken hoe en op welke manier jij het beeld van God wilt laten zien op de plaatsen waar je gesteld bent en ten aanzien van de mensen die je mag ontmoeten in het leven.
Je hebt God lief, zeg je. Prachtig! Wat een zegen, wat een genade! Begin de dag met God te danken dat Hij je geroepen heeft om te wandelen in Zijn wonderbaarlijke licht en liefde. En maak vervolgens concreet (schrijf het maar op!) hoe jij die dag de liefde van God die je ontvangen hebt, door wilt geven en wil laten zien aan anderen. Dat zit 'em lang niet altijd in grote dingen, maar ook in de alledaagse. Een bemoedigend kaartje schrijven naar iemand die het moeilijk heeft, een aanmoedigende glimlach voor iemand die dat net even nodig heeft, en zo kan ik een heel lange lijst maken.
Kortom, je moet niet beginnen met wat je zelf mist, maar bij de zegeningen die God geeft. En begin dan ook maar eens concreter met die zegeningen te tellen. Heel goed om in de loop van de dag je dankpunten te verzamelen en die aan het einde van de dag nog eens te overzien. Wie zegen ontvangt, mag en kan er ook van uitdelen. En het mooie is dat het dan steeds meer wordt. Probeer wat minder na te denken over jezelf en je tekorten en wat meer te overdenken en te mediteren over wie God is en over wat Hij vermag in jouw leven.
Als ik de Psalmen lees, kom ik af en toe wanhopige mensen tegen, maar weet je, hun leven wordt weer hoopvol op het moment dat hun Redder hun perspectief is en niet de ellende van hun aardse bestaan. De laatste tijd ben ik regelmatig bezig met Psalm 23. Daarin komen diepe dalen voor, maar, zegt David, zelfs al ga ik door een duister dal, ik vrees geen kwaad want de Heere is bij mij. David spreekt uit eigen ervaring over grazige weiden. Maar let op: de groene en grazige weiden zijn te danken aan de Herder! We hoeven ze niet zelf in te zaaien en te onderhouden. De Herder heeft er zelf werk van gemaakt zodat wij er kunnen gaan liggen en uitrusten van de moeiten van het leven. Jezus plantte het zaad van genade en groef vijvers van vergeving. En Hij nodigt je uit om daar uit te rusten. Die rust hoef je niet zelf te maken, die heb je aan God te danken. En vervolgens mag je bedenken dat de schapen er niet zijn ter wille van de groene weiden, maar terwille van de wol! Ik hoop dat jouw denken en leven zo zal veranderen dat je Herder een rijke oogst aan wol zal hebben! Je begrijpt vast wat ik bedoel. 'k Hoop dat je mensen weet te inspireren en weet mee te laten genieten van wat God aan jou toevertrouwt.
We leven weer in de donkere dagen voor Kerst waarin het Licht der wereld weer extra mag schitteren. En ik hoop dat jij de moed zult hebben om in dat Licht te gaan staan. Blijf maar dicht bij de Heere Jezus, dan kent je leven een geweldig mooi perspectief! Alles wordt nieuw!
Gezegende tijd gewenst!
Drs. Els J. van Dijk
Dit artikel is beantwoord door
drs. E.J. (Els) van Dijk
- Geboortedatum:28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Evangelische Hogeschool. Nu begeleiding en advies.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik las eens een uitspraak van visje die mij recht in het hart trof:
'Het toppunt van eigenwaarde is naar jezelf kijken door de ogen van God!'
Je bent vrijgekocht door God, dat is iets heerlijks en iets bijzonders.
Probeer je dan ook aan God vast te houden, kijk naar Hem in donkere momenten. Maar bovenal, hou veel stille tijd samen met God, leg al je zorgen en noden voor Hem neer. Al je teleurstellingen, je vragen, verwachtigen.
En vertrouw dan op Hem, Hij zal het in Zijn hand nemen, en Hij zal je leiden.
De reis zal niet makkelijk zijn, er zullen stormen blijven komen, maar Jezus heeft je een behouden aankomst beloofd!
Daarbij leef je dan in een door Christus vrijgekocht leven: in vreugde, blijdschap en dankbaarheid. Meerdere malen spoort Paulus de Christenen in de diverse gemeentes aan om zich te verheugen en te verblijden.
Wanneer ik je relaas zo lees dan zie ik een persoon die met zichzelf bezig is en dan daarbij tegen allerlei belemmeringen aanloopt.
Niemand verwacht van jou dat je je door zorgen te maken jezelf afmat en uitput.
Integendeel, in Christus hebben wij de volle toegang tot Zijn toenemende genade, welke genade er toe leidt dat we, ondanks de problemen van het leven, toch vreugde op vreugde in de Geest mogen kennen. De ziel kan weliswaar bedroeft zijn maar door de sturing van de Geest zal je nooit omkomen.
Je menselijke fouten zijn God niet onbekend. Hij wist al dat je die zou gaan maken nog voordat je geboren was. Daarom is Christus gekomen als ultieme zaligmaker waarvan je in dit leven al een voorproefje mag hebben van het uiteindelijke hemelse geluk dat je zult gaan ervaren. MAAR, je moet het jezelf wel toestaan dat deze vreugde van Christus in jou zich kan en mag verwerkelijken.
Kom weg van het negativisme en het "zwelgen" in eigen medelijden, welke niets anders is dan een vorm van hoogmoed.
Verneder je voor God, roep Hem aan en luister naar datgene wat de Geest je te binnen brengt, zonder dat weer te vervuilen met eigen gedachten en opvattingen over jezelf.
Vaak moeten we onszelf bij de haren pakken om los te komen van het eigen ik, welk ik zich laat leiden door bedrog en onjuiste gevoelens.
Tekorten en onhandigheden zijn nu eenmaal eigenschappen van mensen. Jij bent een mens en als zodanig heb je hier ook deel aan. Maar laat de oude mens met zijn misleidingen niet op de troon van je leven gaan zitten en sta dat jezelf ook niet toe!!
Wees krachtig in de Heere, dan ben je een waarlijk voorwerp van ontferming geworden.
Weg met het gepiep en geklaag want daar doet satan zijn voordeel mee.
Uiteindelijk komt het erop aan dat je Hem tot koning in je leven accepteert en dat je afstand doet van je eigen menselijk denken, welk denken verwoestend werkt. Daar ben je deels zelf schuld aan door het te laten gebeuren.
Verzet je in de Geest en wees ervan overtuigt dat je alles van jezelf MOET loslaten om een discipel van Hem te worden.
