Vergeven zonder spijt
Ds. J.J. van Holten | 8 reacties | 12-11-2010| 16:45
Vraag
Moet je iemand vergeven die totaal geen spijt heeft? Of dit in ieder geval niet laat merken?
Antwoord
Je vraag is kort maar niet zomaar eenvoudig te beantwoorden. Ik zal het proberen.
Vergeven is eigenlijk een éénzijdig gebeuren. Dus het doet eigenlijk niet er zake of de persoon in kwestie spijt heeft of spijt betoont. Ik kom dat zo ook tegen in de Bijbel. Daar is vergeven vrijwel altijd iets dat van één kant komt. Petrus vraagt dat aan Jezus: “Hoe vaak moet ik mijn broeder vergeven die tegen mij gezondigd heeft.” Daarbij is geen sprake van voorwaarden of restricties die verband houden met het al dan niet aanvaarden of erkennen van schuld. De Bijbelse redenering in dezen is: Wij moeten altijd en overal iedereen vergeven, eenvoudigweg omdat God ons zoveel vergeven heeft. Denk ook aan de gelijkenis van de onrechtvaardige knecht in Matth. 18.
Van God uit is vergeving echter, hoewel een éénzijdige daad van God, altijd verbonden met berouw. Dus met het erkennen en belijden van onze schuld. Als wij bijvoorbeeld anderen niet vergeven kan God ons ook niet vergeven. Maar God en mens staan niet op gelijke hoogte zoals dat bij mensen onderling wel het geval is.
Of het vergeven aan iemand die geen schuld erkent of spijt heeft makkelijk is? Dat is vraag twee. En dat lees ik toch ook een beetje in je vraag. Ik moet zeggen dat dat vergeven vaak wel heel lastig maakt. Toch kan het ook heel goed zijn voor jezelf als je iemand vergeeft die de schuld niet wil erkennen en zijn of haar fout niet inziet. Als je namelijk niet vergeeft blijf je zelf met die last rondlopen dat God beveelt in Zijn Woord dat wij moeten vergeven. Of nog erger: Dat je met wrok en haat blijft rondlopen omdat de ander niet wil erkennen. Dan slaat de halsstarrigheid van de ander over op jezelf en daar word je niet vrolijker van. Dat kan heel negatief uitpakken voor jezelf. Daar wordt je een zuur en wrevelig mens van. Vergeven, ook al wordt de schuld niet erkend en geen spijt betuigd kan dus heel bevrijdend zijn.
Toch wil ik er nog wat aan toevoegen: Vergeving staat eigenlijk niet op zichzelf. Vergeving is altijd gericht op verzoening. En verzoening is wél een tweezijdig begrip. Verzoening is het herstel van de relatie doordat alles wat er tussen mensen of tussen ons en God in staat uit de weg geruimd wordt. Bij verzoening wordt de relatie hersteld. En pas dan is het doel van vergeving ten volle bereikt. We moeten vergeving en verzoening eigenlijk altijd bij elkaar houden. Maar helaas, zoals ook blijkt uit je vraag kan dat niet altijd.
Ik hoop dat ik je zo wat verder heb geholpen.
Vriendelijke groet,
Ds. J. J. van Holten, Bergambacht
Lees ook: 'Vergeving zonder spijt - deel 2'
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.J. van Holten
- Geboortedatum:22-12-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:IJsselstein
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Waarom?
Omdat de Heere Jezus jou vergeven heeft
Als jij niet vergeeft => kan Hij jou niet vergeven
en als Hij jou niet kan vergeven=> sta je alleen
Echter deze twee staan niet tot elkaar in verhouding
Hoe hartverscheurend een situatie soms ook kan zijn
Zijn Prijs en Bloed is daarintegen is noemenswaardig kostbaar
je vergeving valt hierbij in het niet
Maar maakt het hem gewoon kenbaar
Hij helpt je altijd en je krijgt kracht naar kruis
Blijf je dan met haat, wrok en bitterheid zitten? Nee, daar is ook een bijbelse oplossing voor: 1Pet.2: 23 Die, als Hij gescholden werd, niet wederschold, en als Hij leed, niet dreigde; maar gaf het over aan Dien, Die rechtvaardiglijk oordeelt;
Denk ook aan het verhaal van de onrechtvaardige rechter en de arme weduwe die om haar recht kwam.
De vraag over vergeving komt regelmatig voorbij en elke keer is er een ander 'bijbels' antwoord. Vreemd, want zo onduidelijk is de Bijbel niet.
Stel je maar eens voor dat iemand je 7x per dag om vergeving komt vragen...
In de gelijkenis van de onbarmhartige dienstknecht lees ik dat zijn mededienstknecht hem bad om lankmoedigheid.
Math.18: 29 Zijn mededienstknecht dan, nedervallende aan zijn voeten, bad hem, zeggende: Wees lankmoedig over mij, en ik zal u alles betalen.
Deze man behoorde te vergeven maar we lezen wel dat erom gevraagt werd!!
Zoals in Lucas 17 staat, indien hij tot u wederkeert en het is hem leed, vergeef hem 70 maal 7 maal.
Erg hardnekkig misverstand hoor dat eenzijdige vergeven!!!
Dat had Stephanus ook toen hij bad "Heere reken hun deze zonde niet toe".
En Jezus Zelf, "Vader vergeef het hun..." Daar is geen haat, wrok of bitterheid in het hart. Je kan Jezus daar toch niet van beschuldigdigen?
En toch zei ook Hij niet ik vergeef jullie maar Hij was wel vergevingsgezind, duidelijk te merken aan Zijn gebed tot Zijn Vader.
Vergeving ontvingen de daders pas later toen ze berouw kregen, met pinksteren bijv. en Paulus op weg naar Damaskus.
Lucas 17: 3 Wacht uzelven. En indien uw broeder tegen u zondigt, zo BESTRAF (dus NIET: ZO VERGEEF) hem; en indien het hem leed is, zo vergeef het hem.
Vergeven doe je voor jezelf is juist super ONBIJBELS.
Bovendien is het ook veel beter voor de dader dat er niet eenzijdig vergeven wordt. Die moet beseffen dat bekering en berouw nodig is.
Bijbels is: vergevingsgezind zijn en het overgeven in de hand van Hem zoals staat in 1Petr.2:23, tot er om vergeving gevraagd wordt, pas dan kun en mag je vergeven.
Ik heb het al meer gezegd: http://www.internetbijbelschool.nl/
klein stukje uit het artikel: Bij onvoorwaardelijke vergeving ben je meer uit op je eigen belang dan op dat van de ander. Je vergeeft om zelf bevrijd te worden: bevrijd te worden van wrok, van een gekwetst rechtvaardigheidsgevoel en van een verlangen naar genoegdoening. En vooral ook om in aanmerking te kunnen komen voor Gods vergeving. Bewogenheid en liefde voor de tegenpartij spelen hierbij nauwelijks een rol. Daarom is dit een oneigenlijk gebruik van vergeving.
2. Wanneer je moet vergeven, ongeacht de houding van de tegenpartij, zul je worden geconfronteerd met een gevoel van onvermogen. En ook van onwil omdat het voor je besef niet eerlijk is en onrechtvaardig. Dat brengt je in conflict met God die van je zou eisen dat je toch vergeeft. Het gevolg is dat je je tegenpartij, naast het onrecht dat hij je aandoet, ook nog gaat verwijten dat hij de oorzaak is van dat conflict met God. Dat maakt het vergeven nog onmogelijker. Het wakkert het verwijt aan en er ontstaat haat in plaats van liefde: een vicieuze cirkel.
3. Vergeving bevrijdt niet van haat, verwijt en wrok. Wanneer je wrok in je hart hebt en verbitterd bent, kùn je zelfs niet vergeven! Wrok, haat en verwijt die het gevolg zijn van geleden onrecht, verdwijnen alleen maar wanneer het gezonde, door God geschonken rechtvaardigheidsgevoel bevredigd wordt, hetzij doordat de tegenpartij tot andere gedachten komt en vergeving vraagt, hetzij God als Rechtvaardige Rechter de zaak in handen neemt. Rechtvaardigheidsgevoel is namelijk niet iets verkeerds. Integendeel, ook God heeft deze eigenschap, het behoort tot zijn natuur.
Lees het hele artikel, het is helemaal bijbels en zo bevrijdend!!
het lijkt wel alsof je dat wat je leest over vergeving op www.internetbijelschool.nl als absolute waarheid aanvaardt.
Heeft de man die dat geschreven heeft de wijsheid in pacht??
Op grond van verschillende (eigen) praktijkgevallen ben ik het met kilejan en anderen eens dat vergeving iets eenzijdigs is. Je geeft de dader over in Gods hand en jij laat het/hem/haar los.
Laat los en gij zult losgelaten worden.
Stel je anders eens voor dat een dader overleden is ofzo, kun je dan volgens jou je leven lang niet vrijkomen?????
Gelukkig niet!!
Als jij er iets onbijbels in leest hoor ik het graag van je, dan ben ik bereid m'n mening bij te stellen, maar noem dan wel iets concreets ajb.
Waar ik het niet mee eens ben in jouw/N.T.A theorie heb ik ook concreet benoemd en Bijbels onderbouwd.
En sinds wanneer gaat eigen ervaring boven Gods Woord? (eenzijdig vergeven)
En ik heb NOOIT gezegd dat je niet vrij kan komen, je moet eens goed lezen.
Als je in je hart bereidt bent om te vergeven zodra de ander daar om komt en je geeft het over aan Hem, dan ben je vrij. (ook eigen ervaring)
Jij blijft Lukas 17: 3 en 4 maar negeren. Indien uw broeder zondigt BESTRAF hem, indien het hem leed is VERGEEF hem, en de rest van de voorbeelden...
In de hele Bijbel door staat er niets over eenzijdig vergeven, integendeel!!
In jouw theorie hoor ik wel iets onbijbels, en ook als het 'werkt', dan betekent dat nog niet dat het Bijbels is.
Ik doe het liever zoals God het zegt, Hij weet het echt wel beter dan welk mens dan ook.
Trouwens, je zegt: Je geeft de dader over in Gods hand en jij laat het/hem/haar los.
Dat is wat ik steeds zeg, als je het aan God overgeeft heb je het losgelaten.
En in je hart vergevingsgezind zijn.
