Aandacht van getrouwde collega's

Ds. W.G. Hulsman | 1 reactie | 26-10-2010| 11:53

Vraag

Al heel lang loop ik met de vraag of ik nog wel van het leven mag genieten. Het wordt me steeds benauwder, waardoor ik soms niet meer wil leven. Het is namelijk zo dat ik een aantal jaar geleden wat contact heb gehad met twee mannelijke collega's, die beiden getrouwd waren. Ik zat nogal in de problemen en had aandacht nodig. Van hen kreeg ik dat. Dat deed goed, maar er volgde meer. Een arm om me heen. Ook dat voelde goed. Uiteindelijk zoenden we en lag ik in hun armen. Ik kon me uiten bij ze. Op een gegeven moment hebben we de contacten gestopt. We wisten dat het zo niet kon en mocht. We wilden het ook niet. Nu ik een paar jaar verder ben en me redelijk goed voel, komt de angst, de pijn. Wat als ze op m'n werk (waar ze christelijk zijn) hier achter komen? Zal ik mijn baan verliezen? Beide collega's werken er nog. Waarom heb ik het gedaan? Als m'n vrienden het weten, zullen ze me wel laten stikken. Zal ik ooit nog wat licht en vreugde zien in het leven? Wil ik nog wel verder leven? Kom ik ooit nog van de angst af? Wil God mij vergeven?


Antwoord

Erg goed van je om hierover een vraag te stellen. Je merkt dat dat wat gebeurd is, je steeds meer dwars zit. Je krijgt het al benauwder en komt steeds meer in het duister. Je blijft er maar aan denken en je komt er voor je gevoel niet uit. Door een vraag te stellen, zoek je hulp. Nogmaals; erg goed van je.

Volgens jou is bijna alles donker en duister op dit moment. Maar ik denk dat er wel wat lichtpuntjes zijn. In de eerste plaats dat jij en je collega's hebben ingezien dat jullie gedrag niet goed was en dat jullie ermee gestopt zijn. Hoevelen gaan niet verder, waarbij dan een huwelijk of huwelijken stuk gaan, met alle ellende van dien. Kennelijk hebben jullie dat ook naar elkaar uitgesproken. Hopelijk heb je het ook aan de Heere beleden. Het Woord zegt: wie zijn zonde belijdt en laat, zal barmhartigheid geschieden.

Ik zie nog een ander lichtpuntje: die collega's van je zullen het echt niet zomaar doorvertellen. Want daarmee schaden ze hun eigen positie. Dus je hoeft niet direct bang te zijn dat ze er mee naar buiten komen.

Er is nog een lichtpuntje: op je werk zijn ze christelijk! Wanneer je christelijk bent, dan weet je dat een mens zwak is; vooral als  hij  in moeilijkheden verkeert. Ze zullen je dan ook niet -als het toch bekend wordt- op wat er gebeurd is afrekenen. Denk er aan hoe Jezus omging met mensen die gezondigd hadden. Onder andere met de vrouw in Johannes 8. In dat voetspoor moet een christen gaan. Een christen is maar niet iemand die met hardheid allerlei regels hanteert, maar die met barmhartigheid over de ander bewogen is.

Er zijn nog meer lichtpuntjes: je hebt het over vrienden. Ik weet niet wat voor vrienden het zijn. Maar juist dan als je in problemen komt, leer je je echte vrienden kennen. En echte vrienden laten je niet stikken. Die weten hoe het gaan kan. Daarmee zullen ze de zonde niet kunnen goedpraten. Maar dat wil niet zeggen: dat ze dan afstand van jou zullen nemen. Als dat wel zo zou zijn, dan zouden ze daarmee de indruk wekken, dat ze daarboven staan. En wie zichzelf kent, weet dat hij in alles vastgehouden moet worden.

Dan nog het laatste lichtpunt.  Dat is de Heere Zelf.  Hij laat Zijn vriendelijk aangezicht lichten over iemand die met berouw tot Hem komt. Hij is gaarne vergevend voor allen die Hem aanroepen. Ga er mee naar de Heere! De Heere kan je dan weer levensvreugde geven. Al je zonden doet Hij weg om het bloed van Christus. Hij denkt er zelfs niet meer aan. En Hij zal dan ook voor je zorgen. Hij zal je ook vrede geven. Dan is het ook mogelijk om van het leven te genieten. Jezus zegt in Johannes 8: Ik ben het licht der wereld, wie Mij volgt zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben.

Als al deze lichtpuntjes niet zo helpen, denk er dan eens aan om iemand in vertrouwen te nemen. Of zoek eens hulp bij het maatschappelijk werk of bij Eleos. 't Kan zijn dat je een klankbord nodig hebt, of iemand die je wat praktische adviezen geeft.

Hartelijke groeten,
Ds. W. G. Hulsman
 

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W.G. Hulsman

  • Geboortedatum:
    08-11-1956
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Barneveld
  • Status:
    Actief
170 artikelen
Ds. W.G. Hulsman

Bijzonderheden:

Emeritus


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
Gerteke
26-10-2010 / 12:51
Prachtig antwoord. Maar hoe realistisch is het dat christelijke collega's haar niet af zullen rekenen. Het valt mij juist vaak op dat christenen zo oordelend kunnen zijn en zichzelf toch moreel hoger plaatsen t.o.v. 'publieke' zondaren. Morele hoogstand en pretenties stijgen in de praktijk mijlenver uit boven zelfkennis en bescheidenheid. Ik hoop voor de vraagsteller dat zij uitzonderingen als collega's heeft.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Webcamgirl

Vanaf mijn 17e jaar heb ik een jaar gewerkt als webcamgirl, totdat ik christelijke jongen tegenkwam en we verkering kregen. Hij kwam er achter wat ik deed. Liep niet bij me weg, maar nam me mee naar z...
Geen reacties
26-10-2015

Blijven plakken

Wij hebben een aantal vrienden en familieleden. Deze nodigen wij dan uit voor gezellig een bakkie koffie of wij gaan naar hen. Hoe komt het dat er mensen zijn (onder wie die vrienden en familie) die, ...
3 reacties
26-10-2011

Verschillende soorten liefde

Ik heb een vraag over de liefde. Eigenlijk heb ik dat al heel lang, maar ik heb daar nog nooit een goed antwoord op gekregen. Nu bestaan er verschillende opvattingen over de liefde. Een veelgehoorde i...
2 reacties
26-10-2023
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering