Problemen met hertrouwen
drs. I. A. Kole | 12 reacties | 21-10-2010| 16:30
Vraag
Een stel trouwt. Hij is gescheiden, zij niet. Ze trouwen (niet voor de kerk i.v.m. de scheiding), gaan in een plaatselijke (afgescheiden) gemeente naar belijdeniscatechese. Vervolgens mag er belijdenis gedaan worden, zonder schuldbelijdenis en mag er na een aantal weken ook gedoopt worden en weer zonder schuldbelijdenis. Op grond van de Schrift kan dat mijns inziens niet. Vervolgens verhuizen ze naar een andere plaats en willen zich aansluiten bij een gemeente. Die krijgen de attestatie, maar weten van het hele geval af. Kan het dan zo zijn dat deze mensen zomaar zich aan mogen sluiten bij die gemeente?
Antwoord
Het is een incomplete vraag. Is de man gescheiden omdat zijn vrouw overspel gepleegd heeft, is zij al weer hertrouwd, enz. Ten tweede weten we niet wat er afgesproken is door de kerkernaad met het getrouwde paar. Is er wel sprake van schuld? Is er schuld beleden voor de kerkenraad?
Het kindje mag niet van de doop afgehouden worden als er geen dringende/dwingende reden voor is.
Op het bewijs van attestatie worden de gebeurtenissen vermeld, zodat de nieuwe kerkenraad weet wat er gebeurd is Dat hoort zo, want anders kun je ze niet aannemen als lid/dooplid.
Ik wil de vragensteller vragen of hij de richtlijn die de Heere Jezus Zelf geeft in Mattheüs 18:15-18, toegepast heeft: Ben je bij het gehuwde paar geweest om je te oriënteren? Heb je dat met vrienden gedaan om zeker te weten dat je een goede conclusie trekt? Als het antwoord niet bevredigend is, ben je dan naar de kerkenraad gegaan, of wordt er wat gegist? Dat laatste is zonde. Zelfonderzoek is meer dan nodig: Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Nu heb je dit stel op de korrel wie is jouw volgend slachtoffer waar je weer lekker over kan roddelen? Mensen als deze vragensteller liepen er in Jezus tijd ook rond. Farizeers noemden ze deze mensen...
Het lijkt wel of vragensteller zich mijlenver boven deze slechte mensen verheven voelt. Geen meedogen, verdriet of begrip te bemerken.
Wat moet er zo gevoelig liggen, om anderen zo te beschuldigen.
Gelukkig gaat dhr Kole hier ook op in, heel wijs!
Wat is er zo vreselijk aan de vraag? De vragensteller stelt zijn/haar vraag toch uit vast staande feiten. Als dit voor je gevoel dwars tegen alles in druist, kan het wel eens heel moeilijk zijn als de situatie loopt zoals hierboven beschreven. En wie zegt dat de vragensteller zich beter voelt als de personen in kwestie.
Brr wat een toonzetting van de vraasteller.
We moeten maar niet altijd uitgaan van het negatieve ;-)
Er ligt geen enkele veroordeling in de vraag opgesloten.
Ik kan me alleen niet voorstellen dat kerkrechtelijk je geen schuldbelijdenis hoeft te doen wanneer je met een gescheiden man trouwt, die niet schuldloos gescheiden is.
En dus de 'schuld' onder het tafelkleed schuift onder het mom van liefde.
