Afstand van reformatorische leer

Ds. A. Th. van Olst | 2 reacties | 14-10-2010| 11:02

Ik ben opgegroeid in een reformatorisch gezin. Inmiddels heb ik daar min of meer wat afstand van genomen. Niet van het gezin, maar van het reformatorisch gedachtegoed. Ik heb er echter nog wel een hoop vragen over. O.a. de volgende: Ik hoor nogal eens de uitspraken: Het zijn schaarse momenten waarop het licht gezien kan worden, af en toe verlichting, uurtjes van korte duurtjes. Ik begrijp dat leven in geloof niet altijd over rozen gaat en dat we heel wat te stellen hebben met onze zondige aard, maar is het bovenstaande bijbels? Waar vind ik dat terug? Is het niet onze opdracht ten alle tijde verblijd te zijn in God? Ik vind het heel moeilijk, omdat ik het zelf niet zo ervaar dat het maar bij tijd en wijle is, hoewel ik ook wel momenten ken dat ik God als op een afstand ervaar en ook zelf voor verwijdering zorg. Een tweede vraag is het volgende. Soms vraag ik mij af: Hoe weet ik dat ik een waar geloof bezit? Ik moet mijzelf beproeven, maar ik moet ook weer niet naar mijzelf kijken maar op Jezus' werk zien. Ik geloof dat God een liefdevol God is, die niemand verloren wil laten gaan. Maar kijkt God nu nog in liefde naar alle mensen? Of alleen naar de uitverkorenen? Kun je absolute zekerheid hebben? Hoe kan het dat er zoveel verschil in beleving is, als ik bijvoorbeeld Ger. Gem. naast PKN of evangelisch zie? Of zijn dat vragen die altijd zullen blijven spelen hier op aarde? Het zijn er meer dan twee geworden. En eigenlijk is het nog maar een topje van alle vragen die ik heb. Soms worstel ik ermee en soms schuif ik het allemaal ook zo weer van mij af. Het verlamt mij soms ook: Hoe kan ik het goed doen? Wat wil God nou precies van mij? Ik dacht zekerheid gevonden te hebben, maar ik word steeds door vragen overspoeld die denk ik te maken hebben met mijn achtergrond, waar ik in mijn kinderjaren veel kennis heb opgedaan over de reformatorische leer. Het is een beetje een warboel aan vragen geworden. Ik hoop dat u er iets over kunt/wilt zeggen. Bedankt alvast. Een 22-jarige.

Beste vragensteller/stelster,

Hartelijk dank voor je vraag, of liever: vragen! Ik heb elf vraagtekens geteld, maar je stelt voor één vraagteken soms nog meerdere vragen. Ik dank dat je er begrip voor zult hebben dat een schriftelijk antwoord hier niet volstaat. Het is ondoenlijk om op iedere vraag afzonderlijk antwoord te geven.

Het is, denk ik, goed te kijken of je een gesprek kunt regelen met iemand in je omgeving die je mogelijk verder zou kunnen helpen in een wat uitvoeriger gesprek. Als ik een gesprek zou voeren naar aanleiding van onderstaande vragen, zouden de volgende dingen aan de orde komen.

1. Je zegt weg te groeien van het reformatorisch gedachtegoed, en vervolgens noem je een uitspraak die ik niet graag reformatorisch zou noemen. De vraag is dus of wat jij meegekregen hebt als reformatorisch ook echt reformatorisch is. Persoonlijk herken ik je vragen wel en kan ik je zeggen de bijbelse antwoorden daarop juist ook  te lezen in de reformatorische belijdenis. Ik zou het een zegen vinden als je juist de rijkdom van het reformatorisch gedachtegoed zou ontdekken. Dat helpt bij het bewaren van een bijbels evenwicht.

2. In je vragen komt de spanning aan de orde tussen enerzijds en niet altijd ervaren van de liefde van de Heere en de bevrijding van het persoonlijk geloof in Zijn beloften, en anderzijds de duidelijke opmerkingen in de Bijbel over de zekerheid van het geloof en het je altijd verblijden in de Heere. Beide komen in de Bijbel uitvoerig aan de orde. We leven niet altijd op de toppen van het geloof. Er is aanvechting, moeite. Maar er is ook vrede en blijdschap. Er kan zekerheid zijn, terwijl je ook de aanvechting kent. Een uitdrukking als “uurtjes van korte duurtjes” is op zichzelf niet bijbels. Het heeft een kern van waarheid in die zin dat je het niet altijd op dezelfde manier ervaart en dat het in het leven van Gods kinderen soms ook echt wel donker kan zijn. Maar een dergelijke uitspraak kan ook veel misverstanden oproepen. Als het donker is mag juist gewezen worden op de gewilligheid van de Zaligmaker. Dat kan in de aanvechting een geweldige troost zijn.

3. Het is nodig jezelf te beproeven. Dat moet je eerlijk doen. Je kunt maar beter ontdekken dat je geen geloof hebt en de Heere gaan zoeken, dan jezelf vergissen en de Heere niet werkelijk lief hebben. Maar, zo las ik laatst een uitspraak van dr. Beeke: Je moet met één blik naar jezelf kijken en met tien naar Christus. Ik vind dat een prachtige uitspraak. Eerlijk jezelf onderzoeken, maar dat leidt nooit tot tevredenheid. Zo vlucht je weer tot Christus en in Hem vind je alles. Hoe vaker je de toevlucht neemt tot Christus, hoe meer zekerheid van het geloof er komt.

4. Kijkt God in liefde naar alle mensen, of alleen naar de uitverkorenen? Op deze vraag zou ik best graag een theologisch en bijbels antwoord geven, maar dat kost bij het beantwoorden van deze vraag te veel ruimte. Laten we ons nu tevreden houden met de nodiging zoals de Heere Zelf die ernstig en welgemeend tot jou en mij laat komen: Ik heb geen lust in je dood, maar daarin dat je leeft (Ez. 18 en 33). Wend je naar Mij toe (…) en word behouden (Jes 45:22). Wat een onbegrijpelijke liefde dat de Heere Zijn Zoon gegeven heeft (Joh 3:16). Geloof in de Heere Jezus en je zult zalig worden (Hand 16:31). Die boodschap komt ook tot jou, en dat zeg ik zonder dat ik weet wie er uitverkoren zijn of niet. Ik wil er wel bij zeggen dat je echt tot geloof moet komen. Want wie niet gelooft, kan het evangelie van Gods liefde horen, en toch nog leven onder Gods toorn (Joh. 3:36).

5. Je hebt moeite met allerlei verschillen tussen kerken. Wat moet je daarvan denken? Nu moet je daar nog even niets van denken. Zoek eerst vrede en vastheid in je eigen leven. En zoek dat bij de Heere Zelf. Lees Zijn Woord veel, bid, lees goede boeken (bijvoorbeeld J. C. Ryle, Het hart van het christelijk geloof; of, als je dat te veel of te moeilijk vindt een boekje van ds. J. van Amstel: Hoe word ik christen?). De verschillen tussen kerken vind ik zelf ook moeilijk. Er zijn verschillen die er mogen zijn. Het doet pas echt pijn als we samen zoekend in Gods Woord er niet uitkomen en de eenheid ver te zoeken is. Ik begrijp dat de verschillende inzichten je het gevoel kunnen geven dat de waarheid misschien niet eens te vinden is. Daartegenover zeg ik: over sommige dingen kan verschil van mening zijn, maar over de kernboodschap van de Bijbel hoeft geen verschil van mening te zijn, want die is duidelijk en glashelder voor ieder die ernaar luisteren wil. De Bijbel zegt er één Naam gegeven is onder de hemel door welke we moeten zalig worden (Hand 4:12). En die Naam is: Jezus, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden.

Gods zegen in alles toegewenst!

Ds. A. Th. van Olst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Th. van Olst

• Geboortedatum:
  11-04-1978
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Utrecht
• Status:
  Inactief

48 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven