Man vol zorgen

Ds. K. van den Geest | 22 reacties | 07-10-2010| 11:12

Al ruim twee jaar ben ik getrouwd met mijn man. Over het algemeen hebben we een goed huwelijk. We zijn blij met elkaar en hebben een drievoudig snoer met de Heere. Maar wat eigenlijk al sinds het begin speelt en wat ik echt moeilijk vind, is het volgende. Mijn man maakt zich heel makkelijk en vaak zorgen. Verstandelijk weet hij dat het niet hoeft, dat God voor hem zorgt, etc. maar toch zijn allerlei zaken aanleiding tot zorgen. Symptomen zijn dan dat hij in zijn gedachten ergens anders is, wat ik jammer vind voor ons huwelijks- en gezinsleven, ons seksuele leven er op zo'n dag onder lijdt (hij heeft dan geen zin) en mijn woorden en bemoedigingen maar heel kort blijven hangen. Ik zou soms willen dat ik hem kon opereren en die zorgen eruit kon trekken. Het gaat vaak niet eens om grote zaken, gewoon wat iemand op z'n werk ergens van denkt of hoe hij iets inhoudelijks op zijn werk moet aanpakken. De zorgen gaan dus voornamelijk over zijn werk, terwijl hij blij is met zijn baan en collega's. Mijns inziens heeft het grotendeels te maken met onzekerheid en angsten. Hijzelf denkt dat ook en wil er graag vanaf. Gelukkig gaat hij altijd naar de juiste plaats voor hulp: God. Samen doen we dat ook. Graag zou ik wat advies ontvangen hoe ik het beste met mijn man om kan gaan. Wat ik nu doe, is bemoedigen, met en voor hem bidden, positief spreken en voor hem zorgen.

Mijn eerste reactie is: je doet het al heel erg goed! Ik zie in dit verhaal in eerste instantie niet eens heel veel wat ernstig problematisch is. Een algemene tip is de volgende. Somberheid of piekeren kun je bij een ander niet wegnemen door zelf heel opgewekt en positief te doen, als een soort tegengas. Dat kan hem juist nog eenzamer maken: hij krijgt dan het gevoel dat hij het niet goed doet, niet goed gelooft, onvoldoende vertrouwen op God heeft, etc.

Echter, de keerzijde van wat ik hier zeg is, dat je ook niet met hem mee wilt gaan in zijn somberheid, en dat dat ook niet moet. Dus blijft over: heel zorgvuldig en aandachtig luisteren, hem volstrekt serieus nemen hierin, zodat hij zich veilig en begrepen voelt. Want inderdaad, angst en onzekerheid lijken hier aan ten grondslag te liggen.

Vervolgens denk ik: wat weerhoudt hem om hulp te zoeken? Ja, bij God klopt hij aan voor kracht en licht, dat is goed. Maar er kan hier een diepere oorzaak liggen: een zwaarmoedige karaktertrek, een fundamentele persoonlijke onzekerheid die is opgebouwd in jaren en mogelijk in de jeugdjaren, etc. Dat soort achtergronden verhelp je niet door alleen te bidden om Gods Geest en licht. Daarmee zet ik God niet op de tweede plaats, maar God heeft ons juist ook goede deskundigheid en andere hulpmiddelen gegeven om die te gebruiken. Er is niets op tegen om samen met een hulpverlener op zoek te gaan naar de diepere factoren die tot deze zorgelijke houding kunnen leiden. Op zo’n manier hulp zoeken zie ik gewoon als een manier om een gesprekspartner te zoeken buiten je eigen kring van mensen die emotioneel en relationeel daarvoor te dicht bij je staan. Iemand die er even wat meer op afstand naar kan kijken en juist zo de vragen kan stellen die je nodig hebt om de diepere oorzaken in beeld te krijgen en te leren hanteren. Bij ernstiger vormen van depressiviteit kunnen daarnaast ook medicijnen soms helpen om niet alles alleen maar door een donkere bril te bekijken.

Jullie hebben kennelijk een goed en fijn huwelijk. Maar je huwelijkspartner is niet je hulpverlener. Je verlangt ernaar om samen blij te kunnen zijn met elkaar en van elkaar te genieten, zoals God dat juist wil geven in een christelijk huwelijk. Je man is echter op dit punt momenteel geblokkeerd door zijn neiging zich zorgen te maken of door zijn onzekerheid of angst. Daar zul je dan toch eerst aan moeten werken, zodat er weer letterlijk meer ruimte komt om samen te genieten van het goede dat God geeft. Het kan zelfs zijn, dat dat voor hem al op korte termijn een stukje bevrijding geeft, zodat hij misschien al snel kan gaan veranderen. Ik wens jullie daarbij Gods zegen.

Ds. K. van den Geest

Dit artikel is beantwoord door

Ds. K. van den Geest

• Geboortedatum:
  12-10-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Nederlandse Gereformeerde Kerken
• Woon/standplaats:
  Deventer
• Status:
  Actief

127 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven