Wat doen ouders toch met pubers?
drs. A. Diepeveen- van der Marel | 2 reacties | 25-09-2010| 17:07
Vraag
Wij hebben twee zonen van 10 en 11 jaar. Voor ons gevoel hebben we het leuk met elkaar. Toch hebben we soms het gevoel dat we tekort schieten en dan vooral wat aandacht geven betreft. Soms weten we niet wat we met ze moeten doen. De jongens hebben niet altijd meer zin om iets te doen. Ze zijn te groot voor een kinderboerderij, een eind fietsen vinden ze saai en een spel doen ze nog maar heel af en toe. We zien erg tegen de puberteit op. Wat doen ouders toch met pubers? Moeten we ze gewoon een beetje hun gang laten gaan en wij onze eigen dingen gaan doen? We vinden het heel moeilijk. Heeft u tips?
Antwoord
Beste ouders,
Fijn dat u het leuk hebt met elkaar! Mijn vraag terug is “wat maakt dat u het gevoel hebt dat u het leuk hebt met elkaar?” Ik ga er van uit dat dit niet alleen zit in de aktiviteiten die jullie als gezin ondernemen. Welke aandacht geven jullie aan elkaar en hoe merken jullie dat het leuk is? Het is soms van grote waarde om met elkaar na te denken over dat wat gewaardeerd wordt. Nu de jongens ouder worden, zijn er ook meer mogelijkheden om met hen daarover van gedachten te wisselen.
Veel ouders hebben het gevoel tekort te schieten. Wanneer doe je het goed genoeg? Ik hoor uw bezorgdheid, maar toch... misschien is onzekerheid zo gek nog niet. Het kan actief maken; het maakt dat u op onderzoek gaat. Mogelijk helpt het om ook met andere ouders van gedachten wisselen. Persoonlijke ervaringen kunnen op ideeën brengen, de creativiteit van u als ouder vergroten. Ze kunnen soms ook verlammend werken en ervoor zorgen dat u meer en meer als een berg tegen de puberteit gaat opzien. Meer focussen op moeilijkheden die wel eens zouden kunnen komen en de schrikbeelden die er bestaan.
Het is in de opvoeding, ook in de pubertijd, van belang om na te gaan welke behoeftes er zijn en een benadering te vinden die past bij de ontwikkeling van uw kind. U bemerkt bijvoorbeeld dat de behoeften van de jongens gaan verschuiven. Opgroeiende kinderen hebben vaak meer behoefte aan zelfstandigheid en krijgen andere (spel)interesses en vriendschappen. Echter, ook pubers hebben stevige ouders nodig. Ze hebben behoefte aan heldere regels, duidelijke afspraken en een open communicatie. Daar hoort ook bij het geven van meer verantwoordelijkheden. Mogelijk zullen ze de regierol van u als ouder meer testen, onder druk zetten. Het helpt dan wel als jullie als ouders weten hoe jullie die rol willen invullen.
Veel kinderen vinden het leuk om betrokken te worden bij het bedenken van gezamenlijke en individuele activiteiten en zijn daardoor meer gemotiveerd voor de activiteit. Soms helpt het om samen een lijstje te maken van dingen die ze wel leuk vinden en dingen die ze niet meer zo leuk vinden. Kinderen vinden het ook leuk om bepaalde activiteiten alleen te doen. Dit alles hangt vaak af van karakter, interesses en al opgedane ervaringen. Ik hoop dat u dit verder met elkaar gaat ontdekken en in vertrouwen verder gaat bouwen!
Met vriendelijke groet,
Drs. Anja van der Marel
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Diepeveen- van der Marel
- Geboortedatum:19-10-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie: Orthopedagoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Niets bijzonders. Bij ons zijn ze 15, 13 en 11 ( en 6) De oudste is een dochter. Niets vd puberteit gemerkt. De 2e is een zoon, nou, dat wordt nog wat. Op elk slakje zout leggen.... je wordt er moe van.
"Soms weten we niet wat we met ze moeten doen. De jongens hebben niet altijd meer zin om iets te doen. Ze zijn te groot voor een kinderboerderij, een eind fietsen vinden ze saai en een spel doen ze nog maar heel af en toe."
Wil je dan persé iets doen, of voel je je tekort schieten als je het niet doet?
Ieder kind is uniek, en heeft een andere aanpak nodig. Wij doen idd wel spelletjes. Verder, zijn wij druk, en moeten ze ook bij tijden zich zelf vermaken. Hier op de boerderij is genoeg te doen. Wij hebben niet het idee dat we ze echt moeten sturen, het gaat eigenlijk vanzelf.
Net zoals hun ouders trouwens. Probeer gewoon je best te doen vanuit een goed hart en fouten maak zelfs ik, kun je nagaan :-)