Kerkelijke problematiek

Geachte ds. Van Vlastuin, U was op een gemeenteavond in Sprang-Capelle, de plaats waar ik woon. U hebt mijn vader toen nog de hand gedrukt. Diep ontroerd kwamen mijn ouders thuis. Waarom is alles zo moeilijk, waarom gebeurt dit allemaal? Heeft God daar en bedoeling mee? Ik hoorde dat u op die avond de woorden van de HEERE in uw mond kreeg, ondanks alles is de HEERE toch goed. Daar kan ik niet aan twijfelen, maar waarom gebeurt dit allemaal? Ik kan het zo moeilijk begrijpen. Wilt u reageren?

Beste tobber,

In ons leven zijn heel veel moeilijke vragen waar wij geen antwoord op krijgen. Je noemt de vraag van de kerk, maar er zijn zoveel andere vragen. Denk maar eens aan jonge ouders die een kind verliezen, denk aan een vreselijke ziekte die je krijgt, denk aan kleine kinderen in de Derde Wereld die door honger omkomen, enz.

Een rabbijn schreef eens een boekje met de vraag: Waarom het kwaad goede mensen treft? Duizenden exemplaren zijn van dit boekje van Harold Kushner verkocht. Een christen mag de vraag door het geloof echter omdraaien: Waarom treft het goede kwade mensen? Dan letten we niet meer op de moeilijke dingen, maar op de goede dingen in ons leven.

De moeilijke dagen zijn in ons leven ook vaak goed. Dat is de goedheid van de Heere dat Hij het kwade heel goed kan maken. Als in kwade dagen het geloof wordt beoefend, als we op de Heere alleen worden geworpen, als we Zijn vrede in ons hart mogen ervaren, roemen we in God. We roemen niet alleen na de verdrukkingen, maar zelfs in het midden van de verdrukkingen. Dat kan niemand maken of namaken, maar dat maakt de Heilige Geest zo in ons hart. Dan voelen we heel zeker dat het niet van onszelf is, maar dat de Heere ons helpt. De hemelse troost overstijgt dan alle aardse droefheid. Dan mogen we in smart Gods vriendelijk aangezicht zien, dat vrolijkheid geeft en licht.

Zo kijk ik persoonlijk ook tegen de kerkelijke problematiek aan. Persoonlijk zijn het voor mij niet de slechtste jaren geweest. Ten diepste gaat het om de eer van de Heere en de belijdenis van Zijn Naam. Ik geloof dat de kerkelijke spanningen staan in het kader van de strijd der geesten, de strijd tussen slangenzaad en vrouwenzaad. Als we het in dat licht zien, verwonderen we ons niet meer over deze strijd. Immers, waar de Naam van de Heere wordt beleden, zal er altijd tegenkracht zijn. Het vlees begeert tegen de Geest. Zo kan de aanvechting zelf nog wel eens vertroostend zijn.

Ik hoop dat het ook in jouw leven tot een zaak van je hart mag zijn. De Heilige Geest kan je zoveel vreugde en zoveel vrede en zoveel zekerheid in je ziel geven, dat je zegt: Dit weet ik vast, God zal mij nooit begeven.

Een mede-tobber,

Je ds. W. van Vlastuin