Zélf de boze uitwerpen
prof. dr. M.J. Paul | 2 reacties | 22-09-2010| 13:00
Vraag
Ik heb een vraag naar aanleiding van de vraag over het uitwerpen van de boze. Mag je zélf de boze uitwerpen? Dus niet bidden of de Heere dat wil doen, maar zelf in de Naam van Jezus de boze uitwerpen en die boze geesten bij naam noemen? Ik doe dit vaak/regelmatig. Mag dit wel?
Antwoord
In de genoemde vraag en het antwoord gaat het over het tegenstaan van de duivel. Overigens: Luther bad niet slechts tot God om bevrijding van de boze, maar sprak op een bepaalde manier de duivel zelf ook aan en wees hem op het bloed van Christus.
De nieuwe vraag betreft het uitwerpen van de boze, waarmee bedoeld wordt het uitwerpen van boze geesten (ook wel onreine geesten of demonen genoemd). In zijn algemeenheid kan het antwoord positief zijn, omdat Christus deze taak aan Zijn gemeente heeft toevertrouwd (Mark. 16:17; Hand. 19:12-16). Die was niet voorbehouden aan de apostelen, maar is in de vroege kerk doorgegaan.
Irenaeus is geboren in Klein-Azië en werd later in Fran¬krijk bisschop. Hij schre¬ef een boek “Tegen de ketterijen”¬ (rond 180). Daarin geeft hij een goede indruk wat er in zijn tijd gebeurt: “De Heere is gekomen als de arts van allen. Daarom hebben ook zijn (= Christus') ware discipelen genade van Hem ontvangen om wonderen te doen in zijn naam; zij maken anderen gelukkig met de gave, die een ieder van Hem heeft ontvangen. Sommigen van hen drijven werkelijk demonen uit, zodat degenen die op deze wijze bevrijd zijn van de boze geesten vaak gaan geloven in Christus en zich aansluiten zich bij de Kerk. Sommigen hebben voorkennis van dingen die gaan gebeuren, en visioenen en profetische taal. Anderen genezen de zieken door hun de handen op te leggen, waardoor zij gezond worden. … Het is niet mogelijk alle gaven op te sommen die de door de gehele bewoonde wereld verstrooide Kerk ontvangen heeft van God … Zij wendt die gaven dagelijks aan tot heil van de heidenen, terwijl zij niemand misleidt en van niemand enige geldelijke beloning aanneemt.”
Het is bekend dat de vroege kerk in Rome afzonderlijke exorcisten (duiveluitdrijvers) in dienst had, wat ook wel nodig was vanwege de vele bekeerlingen met een heidense achtergrond.
Voor wie meer wil weten: Andrew Daunton-Fear, “Healing in the Church. The Church’s Ministry of Healing and Exorcism from the First to the Fifth Century”. Paternoster, 2009. (Er zijn ook Nederlandstalige boeken, maar deze is het meest recent.)
Wie mag dit doen? Allereerst is een waar geloof in Christus nodig en vervolgens ook een duidelijke overtuiging dat Hij dit werk van ons vraagt. Tevens vraagt dit werk veel wijsheid en geestelijk inzicht. Enerzijds wordt dit onderwerp vaak verwaarloosd, maar anderzijds worden er ook veel fouten gemaakt op dit terrein (met name als het onderscheid met psychische aandoeningen ontbreekt). In veel gevallen is het onverstandig om dit werk alleen te doen; het is beter overleg te hebben in teamverband. Daar kan ook de bevrijde persoon begeleid worden.
In de vraag is sprake van het uitdrijven door een hulpverlener. Dit is nog steeds mogelijk, maar in allerlei gevallen niet nodig. Het is in ieder geval van belang dat de hulpvrager zelf leert bidden en de boze leert weerstaan. Hij/zij mag niet te afhankelijk worden van een hulpverlener. Zie hiervoor diverse boeken van Neil T. Anderson.
Prof. dr. M. J. Paul
Dit artikel is beantwoord door
prof. dr. M.J. Paul
- Geboortedatum:13-03-1955
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Oegstgeest
- Status:Actief
Bijzonderheden:
-Eindredacteur Studiebijbel OT
-Senior docent Oude Testament (CHE)
-Deeltijd hoogleraar OT te Leuven (B)
-Directeur-bestuurder THGB
Bekijk ook: