Schoenmakersborst

Ik heb een vraag over een erfelijke aandoening, namelijk Pectus exavatum, oftewel: trechterborst, schoenmakersborst (www.pectus4life.nl). Dit kan je in een matige vorm hebben, of juist heel erg. In mijn geval is de aandoening matig-ernstig. Ik ben hiervoor al naar een thorax-chirurg geweest om informatie in te winnen of een operatie verstandig zou zijn. Natuurlijk baal ik ervan dat ik het heb, maar wat me het meest dwars zit, is dat het erfelijk is. Nu zijn er harde cijfers uit onderzoeken die aantonen dat de meeste mensen met deze aandoening onzekerder in het leven staan. Daarentegen is het nauwelijks aan te tonen dat mensen met deze aandoening minder gezond zijn dan de gemiddelde mens. Uiteraard hebben zulke mensen ook gevoelens voor het andere geslacht, dus hoop ik ook zoals iedereen een partner voor het leven te vinden. Maar, mag iemand met deze erfelijke aandoening kinderen krijgen? Ik weet namelijk niet of je -als je weet dat je de aandoening hebt- zo egoistisch mag zijn en er ook je nageslacht mee mag 'opzadelen'.

Zoals je terecht hebt aangegeven is de gezondheid van iemand met een pectus excavatum niet minder dan die van iemand zonder. In heel extreme gevallen kan er sprake zijn van een ruimteprobleem in de borstkas, maar dat is te verhelpen (zoals ik ook in mijn praktijk heb gezien). Vraag is derhalve of je zelf het besluit kan/moet nemen ter bescherming van de psychische ontwikkeling van eventuele kinderen om ze maar niet te krijgen.

De achterliggende vraag is voor mij dan een hele directe en ook persoonlijke: vind jijzelf dat je er niet had moeten zijn ? Als dat zo is, dan denk ik dat je er goed aan doet om daar met een deskundige over te praten, want je doet jezelf tekort. Ieder mens mag er zijn met zijn persoonlijke sterke en minder sterke kanten. Pas als je jezelf hebt geaccepteerd kun je gaan praten over de vraag die je stelt. Dat je die stelt vind ik overigens wel moedig.

Drs. P. C. Hildering