Schoenmakersborst

drs. P. C. Hildering | 8 reacties | 03-08-2010| 20:18

Vraag

Ik heb een vraag over een erfelijke aandoening, namelijk Pectus exavatum, oftewel: trechterborst, schoenmakersborst (www.pectus4life.nl). Dit kan je in een matige vorm hebben, of juist heel erg. In mijn geval is de aandoening matig-ernstig. Ik ben hiervoor al naar een thorax-chirurg geweest om informatie in te winnen of een operatie verstandig zou zijn. Natuurlijk baal ik ervan dat ik het heb, maar wat me het meest dwars zit, is dat het erfelijk is. Nu zijn er harde cijfers uit onderzoeken die aantonen dat de meeste mensen met deze aandoening onzekerder in het leven staan. Daarentegen is het nauwelijks aan te tonen dat mensen met deze aandoening minder gezond zijn dan de gemiddelde mens. Uiteraard hebben zulke mensen ook gevoelens voor het andere geslacht, dus hoop ik ook zoals iedereen een partner voor het leven te vinden. Maar, mag iemand met deze erfelijke aandoening kinderen krijgen? Ik weet namelijk niet of je -als je weet dat je de aandoening hebt- zo egoistisch mag zijn en er ook je nageslacht mee mag 'opzadelen'.

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.

U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Zoals je terecht hebt aangegeven is de gezondheid van iemand met een pectus excavatum niet minder dan die van iemand zonder. In heel extreme gevallen kan er sprake zijn van een ruimteprobleem in de borstkas, maar dat is te verhelpen (zoals ik ook in mijn praktijk heb gezien). Vraag is derhalve of je zelf het besluit kan/moet nemen ter bescherming van de psychische ontwikkeling van eventuele kinderen om ze maar niet te krijgen.

De achterliggende vraag is voor mij dan een hele directe en ook persoonlijke: vind jijzelf dat je er niet had moeten zijn ? Als dat zo is, dan denk ik dat je er goed aan doet om daar met een deskundige over te praten, want je doet jezelf tekort. Ieder mens mag er zijn met zijn persoonlijke sterke en minder sterke kanten. Pas als je jezelf hebt geaccepteerd kun je gaan praten over de vraag die je stelt. Dat je die stelt vind ik overigens wel moedig.

Drs. P. C. Hildering

Lees meer artikelen over:

medisch
Dit artikel is beantwoord door

drs. P. C. Hildering

  • Geboortedatum:
    24-04-1953
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Urk
  • Status:
    Inactief
158 artikelen
drs. P. C. Hildering

Bijzonderheden:

Dokter Hildering is op 15 januari 2021 overleden.


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
8 reacties
javisje
03-08-2010 / 21:47
Ik heb onlangs het boek: "Overgave" gelezen van Nelleke Wander. Dat gaat over een meisje wiens moeder de ziekte van Huntington heeft. Voor ze aan de "liefde" begint, wil ze weten of ze draagster is van deze ziekte (ook erfelijk) Dat blijkt zo te zijn en in eerste instantie wil ze het ook geen plaats geven....Afijn, lees het zelf maar. Het is natuurlijk geromantiseerd, maar ik vond wel dat ze heel goed haar strijd beschreef. Ik hoop dat je er, en natuurlijk het antwoord, iets aan hebt.
Catherine
03-08-2010 / 23:34
Schrijft Nelleke W. erOVER of erUIT ?
javisje
04-08-2010 / 10:57
Dat weet ik niet.
Catherine
04-08-2010 / 11:58
Drager zijn van een erfelijke ziekte, is niet zomaar iets ! Ofwel je moet kunnen putten uit eigen ervaring, ofwel moet je je zo ingelezen en ingeleefd hebben, wil je het geloofwaardig maken. En dan nog blijkt in de praktijk dat een ieder daar op eigen wijze mee worstelt.
drernie
05-08-2010 / 19:15
Wat ik niet begrijp is dat men hier stellig er van overtuigd is dat het een erfelijke aandoening betreft terwijl dat helemaal niet is bewezen.
Ook vind ik het vergelijken van de ziekte van Huntington met een pectus excavatum volledig misplaatst.
Jut
06-08-2010 / 22:14
Men kan is er inderdaad van overtuigd dat het erfelijk is, hoewel men het niet kan bewijzen. Men kan het niet bewijzen omdat men niets kan vinden in het DNA van de mens. Men weet dus niet hoe je er precies aankomt, heb ergens gelezen dat men veronderstelt dat een ongeboren kind een signaal van de moeder 'mist' waardoor het kraakbeen niet weet dat het moet stoppen met groeien.

Het is inderdaad niet zomaar te vergelijken met de ziekte van Hunnington, wel kunnen er vragen de kop opsteken die vergelijkbaar zijn.
Catherine
07-08-2010 / 13:10
Nog lang niet alle ziektes zijn aantoonbaar in het erfelijk materiaal !
drernie
07-08-2010 / 16:09
Niet alle ziekten hebben een genetische basis.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Bijbelse liedjes zingen in Afrika

Ik hoop binnenkort naar Afrika te gaan. Naast Bijbelverhalen willen we de kinderen graag Bijbelse liedjes aanleren. Nu blijkt dit best lastig te zijn, want welk liedje is Engels, eenvoudig, maar is oo...
Geen reacties
03-08-2023

Ik ben een meisje van 19. De laatste tijd huil ik om de kleinste dingen. Ik vraag mezelf af waar dit door komt. Heeft het te maken met de leeftijd?

Ik ben een meisje van 19. De laatste tijd huil ik om de kleinste dingen. Ik vraag mezelf af waar dit door komt. Heeft het te maken met de leeftijd?
Geen reacties
03-08-2007

Vraag voor proponent R. J. Jansen

Aan prop. R. J. Jansen. Ik mocht u aantal keren horen. En God zij al de eer dat u zo de Blinkende Morgenster mag verkondigen. Hoe komt dat er geen ruimte voor u is binnen uw kerkverband? En hoe ervaar...
Geen reacties
03-08-2017
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering