Vragen aan God
Ds. E. Gouda | 7 reacties | 15-07-2010| 16:00
Vraag
Mag je God vragen om iets wat Hij al doet? Bijvoorbeeld: "Heere God, wilt U vandaag met mij meegaan?"
Antwoord
Beste vragensteller,
Jij en ik hebben geen inzicht in het bestuur en de leiding van God. Wat we wel weten is dat Hij het leven van ons mensen leidt. Zelfs nog voor wij Hem bidden. Bidden is daarmee niet overbodig. Sterker, de discipelen vragen aan de Heere Jezus of Hij hen bidden wil leren. Het gebed is de communicatie tussen de hemel en de aarde. Een kind van God kan niet zonder, omdat het zijn geestelijke ademhaling is. En zoals een kind dagelijks met zijn vader of moeder wil spreken en omgaan, zo is het ook in het geestelijke. De kleinste dingen worden gedeeld, al zijn ze bij God bekend. Hij wil er om gebeden worden, daarmee laat je zien dat je zonder Hem niet kunt en wilt.
Er is geen sprake van overvragen bij God, als je leeft tot Zijn eer. Hij geeft je wat nodig is. Dan mag je ook vragen: "Heere, wilt u vandaag met mij meegaan?" Het leven met God is als een wandeling. Stap-voor-stap. Zoals Henoch en Noach. Rijk om zo te leven. Als een kind. Zijn kind. Door het geloof. Tot eer en verheerlijking van Zijn Drie-enige Naam. Nooit kan 't geloof en gebed te veel verwachten! Heb veel verwachting van deze God, Die om Jezus' wil hoort en verhoort.
Hartelijke groet,
Ds. E. Gouda, Nieuw-Lekkerland
Dit artikel is beantwoord door
Ds. E. Gouda
- Geboortedatum:25-12-1968
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Catherine, bidden is niet hetzelfde als een kogelvrij vest. Niet zo van ik heb gebeden nu kan mij niets meer gebeuren. De Heere Jezus leerde ons bidden; 'Uw wil geschiede...' Zo vertrouw je jezelf aan de Heere toe.
Natuurlijk vraag je of de Heere je kinderen wil bewaren voor ongelukken op ( de overigens veilige maar gevaarvolle ) weg naar school, ook al weet je dat hen iets kan overkomen. Stel: je kind overkomt iets en je zou niet gebeden hebben, wat zou je daar spijt van hebben.
"Heere God, dank U dat U mijn leven leidt, dat U altijd bij mij bent, dank U dat U mij door en door kent, dat ik altijd bij U terecht kan, dat U er altijd bent, hoe moeilijk het ook kan zijn. Dank U voor uw Woord, dank U dat U betrouwbaar bent, dat U doet wat U belooft, Dank U voor het offer van Uw Zoon, dank U voor uw genade en voor uw liefde, en zo kun je nog wel een poosje doorgaan.
Moet je eens doen en kijken hoe je dan na een halfuurtje van je knieeën opstaat.
Ik snap je gedachtegang.
Maar waarom zou je alléén maar op deze manier bidden?
Bid je ook tot God dat Hij je kind bewaart op school dat je kind maar niet van de trap zal vallen en zijn/haar nek breekt? Of struikelt over een prullenbak en zijn/haar arm breekt?
Denk hier eens over na.
