Van slag door einde verkering

Alie Hoek - van kooten | Geen reacties | 07-08-2002| 00:00

Ik zit al een hele lange tijd met een aantal vragen. Een aantal maanden terug had ik verkering met een meisje. We hadden een aantal maanden verkering en ineens was het uit. Nooit wat gemerkt, we hadden elkaar echt lief. Ik voelde zelfs dat God ons bij elkaar gebracht had. Maar op een middag zei ze dat ze twijfelde aan onze liefde en toen maakte ze het uit. Ik was verbijsterd en helemaal van slag. Ik geloofde en geloof het gewoon niet dat ze niet meer van me zou houden.

Sindsdien heb ik nog nooit zoveel slapeloze uren gehad. Ik mis haar heel erg. Ik kan niet in woorden uitdrukken wat ze voor mij betekende. Vooral nu ondervind ik dat. Je kunt je liefde verdriet en vreugde niet meer met elkaar delen. Ik heb daarna een brief gestuurd met de vraag wat de echte reden was. Ik heb nooit antwoord gekregen. Ik zou wel willen praten, maar ik durf eigenlijk geen contact meer te zoeken. Toch voel ik, al is het al maanden geleden, dat ik alleen met haar gelukkig kan worden.

Na al die tijd lijkt het wel of God geen antwoord meer geeft. Waarom mag de een wel gelukkig worden en waarom wordt een ander dat geluk ontnomen? En misschien een rare vraag, maar waarom geeft God geen antwoord, vooral als je Hem nodig hebt? Het blijft allemaal zo koud van binnen. Wellicht dat ook een predikant deze vraag kan beantwoorden.

Antwoord van ds. W. Pieters:

De dichter van Psalm 28 schrijft: "Tot U roep ik, HEERE, mijn Rotssteen. Houd U niet als doof van mij af; opdat ik niet, zo Gij U van mij stil houdt, vergeleken word met degenen die in de kuil nederdalen." En in Psalm 83 lezen we: "O God, zwijg niet, houd U niet als doof, en wees niet stil, o God!"
Is God doof? We weten wel: nee! Waarom houdt Hij zich dan alsof Hij doof is? Daar heeft Hij Zijn wijze redenen voor; al weten wij niet welke.

Vraag je af: Heb ik het verdiend dat de Heere mij antwoord geeft? Stel jezelf ook de vraag: Wil ik aan God vasthouden, zoals Job, ook als Hij mij niet alleen pijn laat lijden, maar ook Zijn aangezicht van mij verbergt? Zo beleefde Job het... Zo beleef jij het. Maar Job hield vast, bleef aan God hangen; en de Heere keerde alles ten goede.

Lees eens wat het formulier van de Doop uit Gods Woord ons voorhoudt als de belofte en eed van God de Vader. Daar staat onder andere: "... van ons weren, of ons ten beste keren ..." Zou dat waar zijn?

Ik weet, deze opmerkingen helpen je niet. God alleen kan je ziel ô bearbeiden dat je met koning Hiskia -bij het gemis van de liefde-omhelzingen- kunt zeggen: Gij hebt mijn ziel lieflijk omhelsd.
Begin met God goed te keuren en vraag om iets van deze donkere weg te mogen leren.
Dan zal het niet nut-teloos zijn.

Antwoord van Mevrouw A. Hoek-van Kooten:

Ik vind dat wanneer je een verkering uitmaakt, je ook moet zeggen waarom je het uitmaakt. Ik vind het echt onsportief om jou geen antwoord te geven op je brief. Zo ga je niet met elkaar om!

Als je een tijdje verkering met elkaar hebt gehad en je hebt het samen ook nog goed gehad, dan is het sowieso al vervelend als iemand het onverwachts en ineens uitmaakt, maar als zo iemand ook niets meer van zich laat horen, is dat heel onbevredigend, dat kan gewoonweg niet. Je hebt gewoon behoefte aan een soort van afrondingsgesprek of brief. Je zou het nu na enige tijd nogmaals kunnen proberen door een (aardig) briefje te schrijven met een aantal vragen. Je mag best laten merken dat je het nog steeds niet kunt begrijpen. Misschien dat ze nu na enige tijd als de emoties wat gezakt zijn, je wel antwoord wil geven. Laat ze dan nog niets van zich horen, nu dan mag je alleen maar blij zijn dat de verkering uit is.

Aan de andere kant moet je je ook niet teveel aan haar vastklampen alsof zij de enige is met wie je ooit gelukkig zou kunnen worden. Je idealiseert haar echt veel te veel. Durf ook weer open te staan voor nieuwe relaties en als je een meisje aardig vindt, durf dan ook een nader contact aan te gaan. Je zou graag van God een helder en duidelijk antwoord willen hebben, maar zo gaat dat niet. Vaak kun je pas later zeggen: "En toch heeft de Heere God mijn leven geleid". Pas op de trouwdag word je door De Heere God echt aan elkaar gegeven!

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

940 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven