Tegenstrijdige karakters van kinderen

drs. A. Diepeveen- van der Marel | 1 reactie | 11-05-2010| 18:00

Ik heb een vraag over mijn twee kinderen van 9 en 10 jaar. Ze zijn zo totaal verschillend dat het me soms in verwarring brengt. De oudste is behulpzaam, moppert (bijna) nooit, doet veel voor ons, vertelt vaak eerlijk wat hij (fout) heeft gedaan en zal altijd alles goed maken. Wel vind ik het bij hem wel eens een beetje té. Hij zegt nog: "Sorry mam, ik deed dit of dat per ongeluk", als het om een klein dingetje gaat. Natuurlijk is hij ook wel eens boos, vooral als hij iets voor school moet leren. De jongste is niet zo behulpzaam en het duurt vaak lang voor hij aan iets begint. Zijn stopwoord is: "Even wachten!" Hij vertelt ook bijna niets over school. Als hij een keer op de vertelstoel zit, ga ik er ook echt voor zitten, want ik wil graag dat hij weet dat ik ook echt naar hem wil luisteren. Als hij iets stouts gedaan heeft, zal hij het niet snel goed maken, of hij zegt snel "sorry". Hij is dus heel gesloten. Wij als ouders vinden het zo moeilijk om met deze tegenstrijdige karakters om te gaan. Hoe kunnen wij een evenwicht vinden? Ik zou willen dat de oudste een beetje minder praat en de jongste meer. De jongste krijgt soms bijna niet de kans om echt te praten, want de oudste is heel vaak aan het woord. Wel gezellig, maar wij willen dat de jongste ook eens wat meer vertelt. Hoe krijgen we dat voor elkaar?

Beste  ouders,

Uit uw vraag merk ik op dat u beide kinderen voldoende ruimte wilt geven om zich te uiten. U schetst een beeld van kinderen die verschillend van karakter zijn. Ik merk regelmatig dat dit ouders onzeker maakt. Begrijpelijk, want als karakters zo uit elkaar liggen vraagt het van de ouders extra aandacht om te zorgen dat beide kinderen gehoord en gezien worden. Eigenlijk is het heel mooi om te beseffen dat elk kind zo uniek geschapen is; elk met zijn eigen aardigheden.

Jullie jongens lijken allebei een ander temperament te hebben. De een is wat gemakkelijk, open, past zich snel aan. De ander lijkt meer van het type “slow to warm up”; hij heeft een aanloopje nodig, lijkt wat meer gesloten. Dit is dus een karakterverschil wat er kan en mag zijn. U kunt het evenwicht vinden op de manier zoals u het nu doet. Ruimte bieden voor beide kinderen.

Ik zou niet teveel nadruk liggen op de verschillen. Het helpt al door positief te benoemen dat je de oudste gehoord hebt en open te vragen of de ander ook wat te vertellen heeft. En natuurlijk vooral de gezelligheid die u benoemt behouden! Door openheid en door een positief stimulerende houding kunnen de beide jongens hun verhaal doen.
 
Anja van der Marel

Dit artikel is beantwoord door

drs. A. Diepeveen- van der Marel

• Geboortedatum:
  19-10-1976
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

52 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven